دعاهای مختصر روزانه ماه رمضان ، دعاهایی است که هر روز پس از نمازهای واجب آن روز خوانده می‌شود. دعاهای روزهای ماه رمضان در کتاب‌های البلد الامین و مصباح از پیامبر اکرم (ص) نقل شده‌اند.

حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی در ۳۰ یادداشت به شرح و تفسیر دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان پرداخته است که روزانه تقدیم مخاطبان مهر می‌شود.

تفسیر دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان به این شرح است:

«اللّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوابَ الْجِنانِ، وَأَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوابَ النِّیرانِ، وَوَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ، یَا مُنْزِلَ السَّکِینَةِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ»

«خدایا، در این ماه درهای بهشت‌هایت را به رویم باز کن و درهای آتش دوزخ را به رویم بربند و به تلاوت قرآن موفقم بدار، ای فرو فرستنده آرامش در دل مؤمنان»

خواسته‌های روز بیستم ماه مبارک رمضان:

۱. گشودن درب‌های بهشت.

۲. بستن درب‌های جهنم.

۳. توفیق تلاوت قرآن.

«اللّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوابَ الْجِنانِ»

پیامبر اکرم (ص) ماه رمضان را در خطبه شعبانیه چنین توصیف نموده‌اند: «إذا طَلَعَ هِلالُ شَهرِ رَمَضانَ.... وَ فُتِحَتْ اَبوابُ السَّماءِ وَ اَبوابُ الجِنانِ.» (ای مردم هر گاه هلال ماه رمضان برآید درب‌های آسمان و بهشت گشوده می‌شوند.)

حال که این درب باز است پس چرا موهبت گشودن درب‌های بهشت را مطالبه می‌کنیم؟

دو پاسخ به این سوال وجود دارد:

۱. درب‌های بهشت که به روی همه بندگان باز و گشوده است، خداوند همچنان باز و گشوده نگه‌دارد یعنی استمرار باز بودن را مطالبه می‌کنیم.

۲. درب‌های گشوده شده به رحمت خدا بر اثر گناهان و تمردها و سرکشی‌ها بسته شده و تقاضای باز گشایی مجدد را داریم.

«وَأَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوابَ النِّیرانِ»

باز همان کلام در این مقام نیز وجود دارد.

توصیف پیامبر (ص) از رمضان این است: «جاءَکُم رَمَضانُ جاءَکُم شَهرٌ مُبارَکُ … وَ تَغَلَّقُ اَبوابُ الجَحیمِ.» (رمضان برای شما فرا رسیده است، ماهی مبارک برایتان فرا رسیده است… و درب‌های جهنم در آن بسته می‌شوند.)

درب‌های جهنم که بسته است پس چرا بسته شدن آن را مطالبه می‌کنیم؟

همان دو جواب:

۱. استمرار بسته بودن آن را مطالبه می‌کند.

۲. این درب‌ها بسته بود ولی بر اثر گناهان فراوان در این ماه به روی خود باز کردیم و اکنون درخواست بسته شدن مجدد آن را داریم.

«وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ»

امام باقر (ع) می‌فرمایند: «لِکُلِّ شیءٍ رَبیعٌ وَ رَبیعُ القُرآنِ شَهرُ رَمَضان.» (هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن، ماه رمضان است.)

برای اهل ذوق خوش‌تر از بهار زمانی نیست. بهار زمان رویش و زنده شدن دل‌هاست. برای اهل معنا، زنده شدن دل‌ها با تلاوت قرآن است آن هم در ماه مبارک رمضان.

حضرت رسول (ص) فرمودند: «مَنْ تَلا فیهِ آیَةً مِنَ القُرآنِ کانَ لَهُ مِثلَ اَجرِ مَنْ خَتَمَ القُرآنَ غَیرِهِ مِنَ الشُّهُورِ.» (کسی که یک آیه قرآن در این ماه بخواند ثواب کسی را دارد که در ماه‌های دیگر ختم قرآن کرده باشد.)

ارتباط با قرآن سه مرحله دارد:

تلاوت قرآن.

تدبر در قرآن.

عمل به قرآن.

گرچه تلاوت قرآن اولین گام برای ارتباط با خداست ولی فواید متعدد دارد از جمله:

۱ موجب نتیجه دادن ایمان است.

حضرت امیر (ع) فرمودند: «لِقاحُ الإیمانِ تِلاوَةُ القُرآنِ.» (تلاوت قرآن موجب به ثمر نشستن ایمان است.)

۲ باعث نورانیت چشم است.

امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «نَوِّرْ بِالْقُرآنِ بَصَرِی.» (خدایا به برکت قرآن نور چشمانم را بیفزای.)

۳ فراوانی در خیر می‌آورد.

حضرت رسول (ص) فرموده‌اند: «نَوِّرُوا بُیُوتَکُم بِتَلاوَةِ القُرآنِ فَاِنَّ البَیْتَ إذا کَثُرَ فیهِ تِلاوَةُ القُرآنِ کَثُرَ خَیرُهُ.» (خانه‌های خویش را با تلاوت قرآن روشن و نورانی کنید آنگاه که تلاوت قرآن در خانه‌ای زیاد شود خیر و خوبی نیز در آن خانه زیاد می‌شود.)

به همین علت از خداوند توفیق تلاوت قرآن را مطالبه می‌کنیم زیرا با رسیدن به آثار تلاوت قرآن، آرامش در دل حاکم می‌شود.

«یَا مُنْزِلَ السَّکِینَةِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ»

از خداوند که فرودآورنده وقار و آرامش در دل‌های مؤمنان است، می‌خواهیم که این خواسته‌ها را به اجابت برساند.