اصرار خاص مردم یک روستا برای پذیرایی از عزاداران

 عزاداری سید و سالار شهیدان، در میان تمام ایرانی‌ها  و مازندرانی‌ها موج می‌زند و در این میان همه در تلاشند تا با هر چیزی که دارند خود را به این خاندان کرم، متصل کنند. روستاهایی در محمودآباد و بابل هستند که در روزهای تاسوعا و عاشورا، همه، درب خانه‌هایشان را برای عزاداران حسینی می‌گشایند و با اطعام‌دهی از آنان پذیرایی می‌کنند.

عزادارانی که از صبح مشغول سینه‌زنی، زنجیرزنی، شرکت در مراسم تعزیه‌ هستند و پس از آن برای خواندن نماز و صرف ناهار وارد خانه‌های این روستاها می‌شوند.

علی حسن نژاد، پژوهشگر آئین و سنت های مازندران در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اطعام دهی به عزاداران حسینی در ایام محرم، اظهار کرد: در بسیاری از مراسم‌های مذهبی،  عزاداری، شیوه پوشش مردم و فرهنگ استفاده از موادغذایی در مازندران تغییر می‌کند. به طور مثال در عید نوروز چینش سفره‌ها و مواد استفاده شده بر روی آن متفاوت می‌شود به طوریکه پس از عید چینش به حالت عادی بر می‌گردد و در ماه رمضان نیز به همین صورت است.

این محقق و پژوهشگر مازندرانی گفت: یکی از ویژگی های ماه محرم این است که موادغذایی می‌تواند برکت و معنویتی برای کسانی که آن را مصرف می کنند به همراه داشته باشد.

حسن نژاد تصریح کرد: در مازندران موضوعات مختلفی در این‌باره تعریف شده است به طوری که در بعضی از نقاط استان، در ایام محرم، بانوی خانه در منزل غذا را تهیه و آماده می‌کند و پس از آماده شدن، آن را داخل "مجمع"(سینی) چیده و بالای سر گرفته و تحت عنوان کنیزان حضرت فاطمه به مسجد می‌برند. همچنین در بعضی از مناطق، مواد اولیه عمده ای از مواد غذایی در شب‌های محرم از اهالی و افرادی که تمایل دارند در این اطعام دهی شرکت کنند جمع آوری شده و کسری ها به صورت نقدی از سوی خیرین و افرادی که اطعام عزاداران را عهده دارند، پرداخت می‌شود.

این محقق و پژوهشگر مازندرانی گفت: در این راستا در برخی از روستاهای مازندران از جمله روستاهای سوادکوه، روستای المشیر شهرستان قائمشهر و سورک رسم جالب و نیکی اتفاق می‌افتد، به طوری که هر شخص در منزل خود اقدام به پخت غذا می‌کند و این غذا که شامل صبحانه، ناهار و شام است اطعام دهی عزاداران حسینی را برعهده می گیرد.

حسن نژاد ادامه می‌دهد: این روستاها به طرز ویژه‌ای پذیرای مهمانان هستند بطوریکه این شیوه پذیرایی زبانزد خاص و عام شده و پذیرای مهمانان از دور و نزدیک، آشنا و غیرآشنا می‌شود و غریبه‌ها نیز به دلیل آشنایی با آداب و رسوم آن محله منطقه در ایام محرم در آن محل حضور پیدا می‌کنند و خیل عظیمی از جمعیت عزاداران حسینی را به آنجا می‌کشاند.

وی می گوید: عزاداران حسینی که به این روستاها می‌آیند، توسط صاحب خانه‌های ناشناس دعوت شده و بهترین پذیرایی از میهمانان انجام می‌شود، این شیوه پذیرایی سبب بیشتر شدن مهر و مهربانی، دور هم بودن و برکت مردم مازندران می‌شود که به اسم امام حسین علیه السلام دور هم جمع می‌شوند و بهترین شیوه رفتاری غذایی را به نمایش می‌گذارند.

محقق و پژوهشگر مازندرانی خاطرنشان می‌کند: گاه در برخی خانواده‌ها این اتفاق به شکل موروثی انجام می‌شود به طوری که خود را خادم پذیرایی امام حسین (ع) می‌دانند و در برخی روستاها جالب است که از پیش، حیوانی از جمله گاو، گوسفند، مرغ و یا غازی را در موقع تولد آن نشان می‌کنند و مشخصاً برای نذر امام حسین (ع) در ایام محرم در نظر می گیرند.

حسن نژاد می گوید: روستاهایی که توانایی داشته و یا رسم اطعام دهی در ایام محرم دارند در روز تاسوعا و عاشورا اقدام به  اطعام دهی با شیوه "پذیرایی با درب های باز منازل" می کنند که با شکل دیگری از مهربانی روبه رو هستیم؛ درب منازل باز و صاحبخانه در ورودی درب ایستاده و یا در حین مراسم عزاداری، دسته روی و یا تعزیه خوانی مهمان ها را نشان می‌کنند و به آنها می‌گویند خواهش می‌کنیم برای صرف ناهار به منزل ما تشریف بیاورید و آدرس دقیق منزل را در اختیار آن مهمان ناشناس می‌گذارد.

وی ادامه می دهد: نکته قابل توجه این است که این دعوت با اصرار عجیبی همراه است که می گویند حتما منتظر شما هستیم که تشریف بیاورید و حتی این مهربانی بر سر جذب مهمان ادامه‌دار می شود چرا که دوست دارند که این مهمان در این ایام محرم میهمان سفره آنها باشد.