اخلاق خوب، زندگی خوب تر!
اگر قرار باشد به یک آدم نمره بدهید، اول به رفتار و اخلاقش نگاه می‌کنید. بعد اگر رفتارش به دلتان بنشیند، می‌گویید خوب است یا بد.
اصلا خوب بودن و بد بودن آدم ها، یا دوست داشتن یا نداشتن آنها، بستگی بسیار زیادی با رفتار و اخلاقی که آن ها به ما نشان می‌دهند دارد. چون همین رفتار و اخلاق است، که می‌تواند آنها را پیش ما محبوب کند یا از چشم ما بیندازد و باعث شوند دوست‌شان داشته باشیم یا از آنها متنفر باشیم. حسن خلق یا اخلاق نیکو داشتن، یکی از صفتهایی است که آدمها را عزیز می‌کند هم برای مردم، هم برای خدا.
شیرین رویی!
بعضی آدمها هستند که همه دوست‌شان دارند، فرقی نمی‌کند بزرگ یا کوچک، زن یا مرد، دوست یا دشمن! اصلا همه جور آدم، با مدل‌های مختلف، از این‌که با آنها باشند خوشحال هستند و از تعامل با آنها لذت می‌برند.
ویژگی مهم این آدمها خلق و خوی‌شان است. آدم‌های خوش اخلاق و خوشرو، برای همه دوست داشتنی و عزیز هستند، همه آنها را قبول دارند، دوستان زیادی دارند، کسی از آنها متنفر نیست، کسی تلاش نمی‌کند زیرآب‌شان را بزند و… همه ما دوست داریم به جایی برسیم که محبوب قلب‌ها شویم.
یعنی تبدیل شویم به یک آدم دوست داشتنی، که همه به ما احترام می‌گذارند. حسن خلق از آن صفتهایی است که می‌تواند آدم را محبوب کند.
حسن خلق در گفتن خیلی ساده و راحت است، اما در عمل هر کسی نمی‌تواند آن را داشته باشد، چون آدم‌هایی که حسن خلق دارند، معمولا روح بزرگ و پاکی هم دارند.
حسن خلق یکی از ویژگی‌های آدم‌های مؤمن است، این ویژگی آن قدر مهم است که امام علی(ع) فرمودند: کامل‌ترین شما از نظر ایمان کسی است که اخلاقش نیکوتر باشد.
حسن خلق از نظر بزرگان آن است که، انسان با گشاده رویی و چهره شاد و زبان نرم و ملایم، با مردم رو‌به‌رو شود و در هر جایی با هر کسی، به خوبی و خوش رویی برخورد کند.
این حسن خلق داشتن و اخلاق خوب داشتن آن قدر مهم است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: اولین چیزی که در روز قیامت در کفه ترازوی انسان گذاشته می‌شود و آن را وزن می‌کنند اخلاق خوب او می‌باشد.
ترش رویی!
در مقابل آدم‌هایی که خوشرو هستند، آدم‌های بد اخلاق و ترش رویی هم وجود دارند که با یک من عسل هم خورده نمی‌شوند، این جور آدمها قابلیت این را دارند که زیرآب‌شان خورده شود!
چون همه از آنها متنفر هستند، سخنان خشک و خشن می‌گویند و حرف‌هایشان فاقد لطف و محبت است، به همین دلیل کمتر با کسی دوست می‌شوند، کمتر مورد احترام اطرافیان هستند و کلا شخصیت دوست داشتنی و جذابی ندارند.
آدم‌های بداخلاق علاوه بر این‌که تنها هستند، برای خودشان خیر و برکتی ندارند، چون خیلی از فرصت‌های زندگی‌شان را به خاطر همین نوع رفتار و اخلاق از دست می‌دهند و معمولا کمتر به اهداف‌شان می‌رسند. چون بیشتر انرژی خود را در راه خشم و عصبانیت، خرج می‌کنند و نصف زندگی‌شان را در تنهایی و غم و غصه به سر می‌برند.
حسن خلق با شما چه می کند؟!
این اخلاق نیکو داشتن و به قول بزرگان حسن خلق، آثار مختلفی در زندگی دنیا و آخرت ما دارد و به همین دوست داشتن ما خلاصه نمی‌شود:
پیامبر اکرم(ص): اخلاق خوب، گناهان را ذوب می‌کند. همان‌طور که اشعه آفتاب برف و یخ را و اخلاق بد، عمل خوب را فاسد می‌سازد. همان‌طور که سرکه عسل را.
امام صادق(ع): یکی از شاخه‌های سعادت آدمی در زندگی، حسن خلق است و از جمله عوامل شقاوت و بدبختی آنان، سوء خلق.
امام علی(ع): خداوند حسن خلق را رابط بین خود و بندگانش قرار داده است.
امام صادق(ع): حسن خلق، در دنیا مایه زیبایی و جمال اجتماعی و در آخرت وسیله دوری از عذاب الهی است.
امام حسین(ع): حسن خلق، روزی آدمی را افزایش می‌دهد.
پیامبر اکرم(ص): هیچ‌کس داخل بهشت نمی‌شود مگر آن‌که واجد حسن خلق باشد.
امام علی(ع): عالی‌ترین مایه مجد و شرف آدمی، حسن خلق است.
امام صادق(ع): هر کس خوش رفتارتر باشد از دیگران عاقل‌تر است.
امام صادق(ع): نیکوکاری و حسن خلق شهرها را آباد می‌کند و عمرها را افزایش می‌دهد.
چند پیشنهاد برای خوش خلقی
درست است که گفتیم هر کسی نمی‌تواند حسن خلق داشته باشد و اخلاق نیکو داشته باشند و کار هرکسی نیست، اما آن قدرها هم که فکر می‌کنید سخت نیست، فقط نیاز به تمرین دارد. این صفت هم تمرینات روحی می‌خواهد هم تمرینات معنوی.
یعنی هم باید روح‌تان را بزرگ کنید که بتوانید در هر شرایطی و در مقابل هر آدمی، خلق‌تان نیکو باشد و هم باید آن قدر تمرین کرده باشید، که هر مشکلی، هر گرفتاری و هر برخوردی شما را به هم نریزد.
اگر می‌خواهید این اخلاق‌تان خوب شود و شما هم جزو این آدم‌های با کرامت در اخلاق شوید، چند پیشنهاد کوچک داریم:
چارچوب را بی‌خیال شوید؛
خیلی وقت‌ها ما آدم ها فکر می‌کنیم، جدی بودن یعنی اخم کردن و از بالا به همه نگاه کردن و تازه فکر می‌کنیم، وقتی جدی هستیم بیشتر مورد احترام هستیم که زهی خیال باطل!
راستش را بخواهید، همین قدر که بین خودمان و دیگران از نظر ارتباط حصاری بکشیم و دائم دنبال یک سری قانون و مقررات باشیم، بیشتر در رفتار و اخلاق‌مان تأثیر دارد و بعضی وقت‌ها به خاطر همین چارچوب ها ممکن است خیلی آدمها را از خودمان برنجانیم درست است که ادب و احترام چارچوب دارد اما دوست داشتن و اخلاق خوب داشتن هیچ چارچوبی را قبول نمی‌کند.
ارتباط با بداخلاق ها ممنوع؛
هیچ چیزی به اندازه همنشینی با بداخلاق‌ها روی آدم تاثیر ندارد پس بی‌خیال تعامل با آدم‌های بدخلق و بد اخلاق شوید که آنها شما را شبیه خودشان می‌کنند.
ظاهرتان را خوش کنید؛
لبخند زدن گشاد رو بودن و اخم نکردن خیلی در نوع رفتار و برخورد شما تأثیر می‌گذارد ظاهر خوش رویی داشتن، تأثیر روانی بر روح شما دارد و می‌تواند در رفتارهایتان منعکس شود. پس فکر نکنید با چهره‌ای گرفته یا ابروهای گره خورده می‌توانید حسن خلق داشته باشید.
درجه صبر و تحمل‌تان را بالا ببرید؛
شما وقتی می‌توانید خوش اخلاق و خوش رو باشید که بتوانید در برابر اتفاقات و شرایط مختلف رفتار درستی انجام دهید و این هم زمانی است که شما بلافاصله تصمیم نگیرید و تحمل داشته باشید در برابر آدم‌های بدخلق صبر و در برابر شرایط بد خودتان را کنترل کنید.
دلتان را بزرگ کنید؛
آقا یعنی بی‌خیال کینه و حسادت و بخل و… شوید وقتی با رذایل اخلاقی مبارزه کنید دیگر جایی برای بدخلقی در شما نمی‌ماند. وقتی دل و قلب‌تان را بزرگ کنید دیگر نه کینه و ناراحتی از کسی به دلتان می‌ماند نه دشمنی.
ارسال نظر