آغاز و فرجام لجاجت چیست؟

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، لجاجت در اصطلاح، به اصرار ورزیدن در کاری همراه با عناد که، از انجام آن نهی شده، گفته می شود.

پیامبر خدا (ص) درباره آغاز و فرجام لجاجت می فرمایند: " بپرهیز از لجاجت؛ زیرا که آغاز آن نادانی و فرجامش پشیمانی است۱" .

امام علی (ع) نیز فرمودند: " لجاجت، اندیشه را می‏ بَرد۲" .

ایشان همچنین می فرمایند: " لجاجت، جنگ ها به بار می‏ آورد و دل‏ ها را کینه‏ ور می‏ سازد۳" .

یکی از پیامدهای لجاجت فرو رفتن در گناهان است که علت اصلی آن همان حق گریزی است به طوری که انسان لجوج را غرق در گناه کرده و در باتلاق انبوهی از گناهان فرو می برد. خداوند متعال در این باره چنین می فرمایند: " و هنگامی که به آنها گفته شود: « از خدا بترسید! » (لجاجت آنان بیشتر می‏ شود) ، و آن ها را به گناه می‏ کشاند… ۴" .

در حقیقت این آیه به یکی از صفات زشت منافقان اشاره کرده که، آنها بر اثر تعصب و لجاجت در برابر هیچ حقیقتی، تسلیم نمی‏ شوند و همین لجاجت، آنها را به بدترین گناهان می‏ کشاند۵" .

منابع روایات:

۱- تحف العقول: ۱۴ منتخب میزان الحکمة: ۵۰۰

۲- نهج البلاغة: الحکمة ۱۷۹ منتخب میزان الحکمة: ۵۰۲

۳- غررالحکم: ۱۷۱۸ منتخب میزان الحکمة: ۵۰۲

۴- بقره/سوره۲، آیه۲۰۶.

۵- تفسیر نمونه، ج ۲، ص۷۵.