به گزارش پارس فرامرز قریبیان در گفت وگو با برنا، پیرامون فیلم سینمایی « گناهکاران» گفت: برای سلخت این فیلم تلاش زیادی انجام دادم و تمام تلاشم را به کار بستم تا اثری را بسازم که در ژانر پلیسی ایران وارد فضای جدیدی شود.

او ادامه داد: به همین خاطر زمان زیادی را برای پیش تولید و ساخت این کار اختصاص دادم از طرفی چون دوست داشتم همه اتفاقات این کار به شکل حرفه ای و سر فرصت و به دور از هر گونه شتاب زدگی انجام دهم ترجیح دادم که تهیه کنندگی این کار را بر عهده بگیرم و خب این موضوع هم در نهایت باعث شد در این کار به آن ایده آلی که در ذهن از این اثر داشتم تا حد زیادی نزدیک شوم.

وی در مورد عدم شباهت تصویری که او در این فیلم ارائه داده نسبت به پلیس های ایرانی تصریح کرد: هدفم در این فیلم این نبود که صرفا تصویر پلیس ایرانی را نشان دهم این اتفاق می توانست در هر جای دنیا رخ دهد به همین خاطر خیلی نمی خواستم خودم را درگیر جا و مکان خاصی به لحاظ روایت قصه بکنم.

قریبیان افزود: هر چند که نمی توان گفت که روابط پلیس ها در این فیلم صدر صد تصویر پلیس ایرانی است چرا که در بین برخی از افراد پلیس هم ممکن است چنین اتفاقاتی رخ دهد.

او در مورد این که چطور در این سن و سال توانست نقش به آن پر تحرکی را با دوندگی زیاد بازی کند خاطر نشان کرد: برخلاف تصور آنقدرها هم پیر نشدم و هنوز می توانم از پس نقش های پر تحرک بر آیم و به نوعی آرتیست باشم، برای بازی در این نقش بیش از ۲ روز را بدون خستگی دویدم.

کارگردان و بازیگر فیلم « گناهکاران» در مورد اضافه شدن سکانس پایانی این فیلم که برای اکران گفت: با شرایط کلی فیلم، پلیس اجازه امکان آن را به ما نمی داد و معتقد بود که ممکن است این موضوع به وجه پلیس لطمه بزند به همین خاطر از من خواستند سکانسی را به پایان آن اضافه کنم یا به نوعی آن را تغییر دهم که من نپذیرفتم و ۶ ماه در مقابل این اتفاق مقاومت کردم وقتی آن ها مقاومت من را دیدند به این سکانس که آن را از قبل گرفته بودم و به نوعی پایانی باز تلقی می شود اکتفا کردند.