به گزارش پارس ، به نقل ازفارس-محسن یزدی: جلسه پنجشنبه شب وزیر ارشاد با هنرمندان بواسطه غیبت برخی افراد و حواشی که در مورد سخنرانی نماینده سینماگران پدید آمد خبرساز شد. البته امروزه رسانه ها به حاشیه در سینمای ایران عادت کرده اند و هر روز منتظرند حاشیه ای از دورن جامعه سینمایی ایران (بخش کوچک و البته تاثیرگذار آن) شنیده شود.

علیرغم اتفاقاتی که در ۴ سال گذشته در معاونت سینمایی و بعدا سازمان سینمایی افتاد و به یکباره تمام کاسه و کوزه ها بر سر یک نفر یعنی رییس سازمان سینمایی شکست مشخص شد که علاوه بر برخی عملکردهای قابل نقد به شمقدری که مشکلاتی را بوجود آورد، همه داستان به اینجا ختم نمی شود چراکه امروز نه دولت احمدی نژادی وجود دارد و نه رییس سازمان سینمایی مذکور تصمیم گیر سینما است ولی اختلاف ها هر روز در حال پر رنگ تر شدن است.

امروز طیف قابل توجهی از کارگردانان و تهیه کننده سینما به جهت اختلاف سلیقه، اختلاف منافع یا هرچه بتوان بر آن اسم گذاشت دارای اختلاف های شدیدی هستند که هر چند وقت یکبار به بهانه ای این اختلاف برجسته می شود. جالب اینکه در هیاهوی اخیر خانه سینما زمانی که همه گمان می کردند که دعوا بین دو گروه است اما در همین میان نیز افرادی که از طیف خانه سینمای سابق به حساب می آیند با مصاحبه های تندی علیه رییس و برخی مدیران خانه سینمای سابق، آنها را به رانت خواری و تنها گذاشتن سینماگران در مواقع حساس متهم کردند. جالب اینکه وقتی یکی از این افراد در مصاحبه ای با این سوال مواجه شد که چرا شما با نهادی که برخی فیلم ها را تحریم کرده قرارداد می بندید وی گفت که همین افرادی که به ما در این مورد نقد می کنند اگر از همین نهاد پیشنهادی دریافت کنند حتما با آنها کار خواهند کرد!

***

امروز با استقرار دولت جدید بحث رییس جدید خانه سینما هم پر رنگ شده است و یکی از مطالبات امروز سینماگران گزینه آنها برای سازمان سینمایی است. اغلب این افراد (چه کسانیکه با وزیر محترم ارشاد دیدار خصوصی داشته اند و چه نداشته اند) بحث هایی درباره گزینه های موجود یا غیر موجود دارند و سخنانی از این دست که ما قصد تحمیل کسی را نداریم یا به کلیات بسنده می کنیم و… بیشتر به شوخی شبیه است و چند دسته اخیر که ذکرش رفت طبعا در صدد هستند فرد مورد نظر خود را برای راهبری سینمای ایران معرفی نمایند. این به مفهوم آن است که دوباره آش همان آش و کاسه همان کاسه خواهد بود و بعد از انتخاب این گزینه ها هم باید منتظر تنش گروههای دیگر در این مورد باشیم.

به هرحال با هر دلیلی امروز سینماگران (غیر از برخی افراد که وارد این دعواها نشدند) در چند دسته تقسیم شدند و مهمتر اینکه هر روز هم این اختلاف ها در حال پر رنگ تر شدن است بطوریکه همه این افرادی که با تمام قوا از خانه سینمای سابق و هیئت مدیره آن دفاع می کردند هم حاضر به ریاست همین افراد بر سازمان سینمایی نیستند.

به نظر می رسد انتخاب یک فرد خارج از جامعه سینمایی علیرغم اشکالاتی که بر آن مترتب است می تواند گزینه مناسبی برای پایان یا کمرنگ کردن این اختلاف ها باشد و این ویژگی می تواند فوری ترین و مهمترین ویژگی فرد مورد نظر باشد. طبعا کسی که خارج از جامعه سینمایی باشد تجربه کمتری در این مورد دارد ولی حسن بزرگ آن این است که در هیچ دسته و گروهی نیست و از این اتهام مبرا خواهد بود و می تواند با یک سعه صدر مشکلات سینما را آرام آرام حل و فصل نماید و البته گزینه اخیری که در مورد ریاست سازمان سینمایی مطرح شده نشان می دهد که وزیر محترم نیز به این مساله توجه کرده است که گویی سوت پایان اختلاف ها را کسی می تواند به صدا درآورد که خودش طرف دعوا نباشد.