ساماندهی جاده میان گذر سریعترین راهکار نجات دریاچه

به گزارش پارس ، احمد علی کیخا در گفتگو با مهر با بیان این مطلب افزود: در سالهای اول انقلاب میزان تولید محصولات کشاورزی در حوزه دریاچه ارومیه ۲.۵ میلیون تن با نیاز آبی برابر ۱.۵ میلیارد متر مکعب در سال بود این درحالی است که در حال حاضر در این حوزه ۱۰ میلیون تن محصول کشاورزی با تقاضای آبی معادل ۵ میلیارد متر مکعب در سال تولید می شود.

به گفته وی، یعنی در واقع تقاضای آبی محصولات کشاورزی حوزه دریاچه ارومیه در ۳۰ سال اخیر ۳.۵ میلیارد متر مکعب افزایش یافته و نیاز آبی دریاچه ارومیه برای جلوگیری از خشک شدن و در حقیقت حقابه مورد توافق با وزارت نیرو برای احیا این دریاچه سالانه معادل ۳.۱ میلیارد متر مکعب است.

کیخا اظهار داشت: این افزاش نیاز آبی محصولات کشاورزی دقیقاً از حقابه دریاچه ارومیه گرفته شده و در حالیکه مسئولان مدام از افزایش تولید محصولات کشاورزی دم می زنند هرگز از خود نپرسیده اند که این افزایش محصول به چه قیمتی به دست آمده است.

به اعتقاد معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست خشک شدن و نابودی دریاچه ارومیه تنها یکی از هزینه هایی است که افزایش غیر اصولی محصولات کشاورزی این حوزه به بار آورده و اگر تبعات ناشی از این خشک شدن مانند هجوم ریزگرد های نمکی به تمام استانهای همجوار آذربایجان و حتی دیگر استانها در دراز مدت و اثری که این ریزگردها بر سلامت مردم می گذارند در نظرگرفته شود خواهیم دید افزایش محصولات کشاورزی این حوزه نه تنها اتفاق خوبی نبوده که یکی از پر هزینه ترین دستاورد های کشور است.

وی تصریح کرد: اما در حال حاضر که تنها یک سوم از مساحت این دریاچه باقی مانده هنوز هم با اقداماتی می توان جلوی نابودی و خشک شدن کامل این دریاچه ارزشمند راگرفت که مهمترین و عملی ترین این راهکارها لایروبی مسیر ها و آبراهه های منتهی به مرکز دریاچه است چرا که به دلیل اینکه این راه آبراهه ها را رسوب گرفته همان اندک آبی که گاهاً به سمت دریاچه هدایت می شود هرگز به مرکز آن نمی رسد و اغلب تبخیر شده از بین می رود.

به اعتقاد کیخا، ساماندهی جاده ای که در وسط بستر این دریاچه احداث شده و مانع ارتباط آب در طرفین این دریاچه می شود یکی دیگر از راهکار های عملیاتی است که هر چه سریعتر باید نسبت به آن تصمیم گیری شود.

وی در پاسخ به اینکه منظور شما این است که برای نجات دریاچه ارومیه باید این جاده تخریب شود افزود: از نظر زیست محیطی هر گونه دستکاری در بستر تالاب ها و دریاچه ها از قبیل جاده و اسکله مضر است اما تصمیم گیری برای این جاده به عهده ما نیست و مسئولان باید با در نظر گرفتن جوانب مختلف و تبعاتی که خشک شدن دریاچه دارد به هر حال تصمیم درستی برای ساماندهی این وضعیت بگیرند.

معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست اظهار داشت: ازدیگر راهکارهای کم هزینه و عملیاتی کاهش سطح زیر کشت محصولات کشاورزی، افزایش راندمان ابیاری این محصولات و تغییر الگوی کشت در این حوزه است که اگر سرنوشت دریاچه و مردم برای مسئولان مهم باشد و اگر خطر ریزگرد های نمکی را جدی گرفته باشند حتماً در دستور کار قرار خواهند داد.

کیخا در پاسخ به اینکه اما مدیرکل محیط زیست آذربایجان بارورسازی ابرها را سریعترین راهکار برای نجات دریاچه ارومیه عنوان کرده اظهار داشت: بارور کردن ابر ها هم یک راه حل است اما بسیار پر هزینه.

وی در پاسخ به اینکه مسئولان و نمایندگان ارومیه معتقدند آب ارس هرگز به دریاچه نمی رسد و آبی که از ارس به ارومیه منتقل می شود باز هم در بخش کشاورزی مصرف می شود گفت: به نظر من انتقال آب بین حوزه ای آخرین آلترناتیوی است که باید برای نجات دریاچه ارومیه در نظر گرفته شود زیرا ضمن اینکه بسیار زمان بر و پر هزینه است، مبداً را هم در دراز مدت با چالش مواجه می کند و تا عملیاتی شود دیگر چیزی از دریاچه باقی نمی ماند، گذشته از آن کل آبی که قرار است از ارس به ارومیه منتقل شود ۲۷۰ میلیون متر مکعب است که حتی اگر تمام ان هم به دریاچه برسد دردی از ان دوا نمی کند.