به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، انگار همین چند روز پیش بود که به شوق رسیدن تو تمام آینه ها را در آب شکستیم و دل را در صدای ربنای تو شست و شو دادیم، اگر چه به قدر وسع بینشمان در دریای معرفت و ملکوتی غوطه ور بودیم و تو ای رمضان، هدیه ای بودی از جانب خداوند که در آن شاه کلید بهترین بخشش هایش را در آن قرار داد و تو را بر جسته ترین نعمت های خود خواند و روزه را بهترین عمل در تو قرار داد.

خداوند زیباترین لحظه های باشکوه بندگی و عبودیت انسان و ماه نزول قرآن را در تو قرار داد.
اگرچه مدت کوتاهی در تو وقوف داشتیم و بعضمان گاهی در حواس پرتی دل شب ها و روزهایی از تو را با آهنگ جهل و ناسپاسی سپری کردیم، اما برکت و رحمت و مغفرت تو به همه کسانی که حتی اندکی تو را درک کردند، رسید.


در تو بسیاری تاجران موفق تر شدند و از تو دری به سوی آسمان برای آنان گشوده شد و سفر ابدیت را با چراغانی دل با تو ایمن ساختند.
حساب بسیاری در تو صاف و صاف تر شد چرا که سال خود را با تو آغاز می کنند و ابتدای همه کارهایشان را از تو آغاز که در آن خود را با سیر و سلوک و دعا و تقوا آراسته اند.
شروع می کنند و این چنین درخت بندگی خود را برای رسیدن به او پربارتر می نمایند.
چه وصف باشکوهی است آنجا که از نیمه های یکی از شب های تو فرشتگان همراه زمینیان تو را" قدر" می نهند و بندگان در منای عشق به عروج عارفان نائل می آیند.


در این رمضان پای رفتنمان و دست دادنمان به سوی محرومان و نیازمندان سریع تر بلند شد و احسان و بخشندگی را از تو تمرین کردیم.


در تو بودیم و شاد و خرم و سرخوش در نعمت های پروردگارمان غوطه ور، دست تو پای رفتنمان شد تا پس از ۱۱ ماه اسارت، از بند ابلیس برهیم و در تو آزادانه بندگی کنیم.
شاید آنگونه که می بایست حقت را ادا نکردیم، روزه های خود را با تهمت و غیبت افطار کردیم و بر سر سفره هامان مال حرام، دل شکسته قرار دادیم.


رمضان، دوستی با تو، آرزوهای ما را نزدیک و نزدیک تر کرد و به ما آموخت که باید از خداوند چه بخواهیم و امید را در روزهای پرالتهاب گناه و مغفرت و بخشش در وجودمان بارور کرد، اما امروز وقتی به ساعت های فراق تو نزدیک می شویم دور شدن از رحمت و مغفرت تو به وحشتمان می اندازد.
حال که ساعت های طلوع شوال نزدیک می شود، اگرچه اهل معنا و کمال نبودیم تا از خیرات تو بیشتر استفاده کنیم، گناهکار و گرفتار بودیم و در تو استغفار را در پیشگاه لایزالی اش عرضه داشتیم و حال اندوهگین از مجرب تو یا هجرت ما از تو را تا رمضانی دیگر وداع می کنیم. /

عشق قرآن تو وداع