احسان علیخانی: گوریل انگوری که نیستم!

به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، مجری « ماه عسل» اضافه می کند: سوژه های « ماه عسل» گاهی اوقات آنقدر بر روی خودمان تأثیرگذار است که اشتهایمان در لحظه ی افطار کور می شود.

***

احسان علیخانی در گفت وگویی شرکت کرد و در بخش های ابتدایی صحبت هایش در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا اجرای « ماه عسل» دیگر برایش عادی شده است و یا هنوز برای اتفاقات غیرقابل پیش بینی که گاه توسط مهمان در برنامه ای زنده رقم می خورد، استرس دارد؟ توضیح می دهد: ما در برنامه سمتی نداریم که بگویم به آن سمت می رویم یا آن به نقطه می رسیم. قصه ای را شناسایی کرده و از یک دریچه وارد زندگی و قصه ی آن میهمان می شویم و بعد هم ماجرایش را روایت می کنیم، اما اینکه حتما بخواهیم برنامه را به یک نقطه ای برسانیم، الزاما اینگونه نیست.

او در ادامه اینگونه می گوید: کسانی که اینجا می آیند نه بازیگرند نه نویسنده و نه رمان نویس. آن ها آدم ها عادی اند؛ مردم اند. گاهی اوقات خواسته ام در برنامه از ابعاد و زاویه ی دیگری وارد برنامه شوم که نشده است به دلیل اینکه میهمان برنامه دوست داشته است راجع به چیز دیگری صحبت کند که با آن جلو رفته ام در نتیجه خیلی استرسی از این بابت ندارم. البته کتمان نمی کنم اینکه مسؤولیت این برنامه بسیار بیشتر و دشوارتر است به جهت اینکه شما در آنتن زنده تلویزیون و در تایم افطار با آدم هایی صحبت می کنید که هرگز استودیو ندیدند و نمی دانند برنامه سازی چیست.

او البته به این نکته نیز اشاره می کند که خیلی راحت است اینکه بخواهی با یک چهره ی هنری، رسانه یی و ورزشی حرف بزنی و می گوید: اما این آدم ها اصلا به قواعد و ابعاد تلویزیون آشنا نیستند، در نتیجه کار سخت تر است، مسؤولیتش بیشتر است، منتهی من این کار را کرده ام و تجربه اش را دارم. به جهت اینکه شما فضایی را فراهم می کنید که آدم عادی که حتی در تهران زندگی می کند و استودیو ندیده است، روی صندلی بنشیند و احساس راحتی و صمیمیت کند. این حتما گفت وگوی خوبی درمی آید حتی خیلی خوب تر از آدم های مشهور.

مجری « ماه عسل» تاکید می کند: کتمان نمی کنم که مسؤولیت ما بیشتر و دشوارتر است، اینکه در آنتن زنده تلویزیون و در تایم افطار با آدم هایی صحبت کنی که هرگز استودیو ندیده اند و نمی دانند برنامه سازی چیست منتهی من این کار را کردم و تجربه اش را دارم.

احسان علیخانی در بخش دیگر از صحبت هایش با خبرنگار ایسنا به برخی از اتفاقاتی که در برنامه ی « ماه عسل» رخ داده است اشاره می کند و یادآور می شود: میهمان هایی داشته ام که وسط برنامه زمانی که گفته ام برویم و آگهی ببینیم، از من پرسیده است که برنامه چه زمانی شروع می شود (! ) و من نیز گفته ام که برنامه نیم ساعت است شروع شده و ما نیم ساعت است که با یکدیگر صحبت می کنیم. میهمان نمی دانست که برنامه روی آنتن است و فکر می کرد که ما هنوز داریم او را برای برنامه آماده می کنیم.

علیخانی همچنین درباره ی میهمان چند روز قبلش که به « ماه عسل» آمده بود، چنین می گوید: زمانی که برنامه تمام شد، این میهمان نیز از من پرسید که برنامه کی پخش می شود در حالی که این برنامه زنده بود.

مجری « ماه عسل» در عین حال این امید را دارد که اتمسفر ماه رمضان و افطار و انرژی خود مردم خیلی خوب است که می تواند به برنامه کمک کند.

***

علیخانی سپس راجع به سوژه هایی که برای این برنامه چیده و انتخاب کرده است، توضیح می دهد: همه چیز در این برنامه برای انتخاب سوژه های بکر دخیل است. تیمی که در این برنامه تلاش می کنند بسیار دخیل هستند. اما مشکلی که داشتیم این بود که سوژه ها را غربال می کردیم به جهت اینکه باید کار جدیدی می کردیم.

مجری ماه عسل در عین حال با اعتقاد بر اینکه زحمت تیم قابل تأمل است، می گوید: یکی از بزرگترین انرژی های ما این است که هر کسی تماس می گیرد و سوژه معرفی می کند، اما انتخاب سوژه ای که خوب و به درد بخور باشد، خیلی مهم است.

*** دل های مردم ما نازک است

او در ارتباط با برخی سوژه ها که احساس مخاطب را جریحه دار می کند، توضیح داد: ما امسال سوژه های شاد هم زیاد داشتیم اما بانمک است کسانی که در این برنامه از سر شوق هم اشک می ریختند را به حساب گریه دار بودن برنامه می گذارند؛ نه، واقعا این طور نبوده است و من احساس نمی کنم اما انصافا خیلی از اتفاقات عمیق دنیا تلخ است و چاره ای جز این نیست.

او در عین حال می گوید: خداوند را شکر که دل های مردم ما نازک است و لطیف برنامه را نگاه می کنند و گاهی بغض می کنند اما این مطالب نادرستی که می گویند، اینکه ما می نشینیم و فکر می کنیم برای اینکه بغض بیننده را دربیاوریم نادرست است؛ مگر دیوانه هستیم؟ !

*** گاه لحظه افطار اشتهایمان کور می شود

احسان علیخانی همچنین درباره ی تأثیرگذاری سوژه ها بر زندگی شخصی خودش نیز توضیح می دهد: گاهی اوقات سوژه ها آنقدر تأثیر می گذارد که لحظه ی افطار اشتهایمان کور می شود.

*** « ماه عسل» مرا بزرگ کرد

او در بخش دیگری از صحبت های خود با اعتقاد بر اینکه « ماه عسل» را بزرگ نکرده است، می گوید: اعتقاد من این است که من « ماه عسل» را بزرگ نکردم بلکه « ماه عسل» مرا بزرگ کرد. با اینکه سال ۸۶ من به دنیایش آوردم و برایش اسم گذاشتم، طرح کشیدم و فکری برایش کردم اما نه تنها عوامل حتی تا لایه های بیشتری تا خود جامعه این برنامه به برکت وجود خود مردم و صداقتی که درش جریان دارد، موثر و صاحب نفوذ است. در نتیجه نمی توان گفت که تأثیرگذار نبوده، مگر می شود در این هوا نفس بکشیم و روی مان تأثیر نگذارد یا حداقل دقایقی به آن فکر نکنیم. برایمان سوالی پیش نیاید، جواب ندهیم و یا عکسی در ذهنمان حک نشود، این امکان وجود ندارد.

*** هر وقت به « ماه عسل» می آیم سردرد و معده درد می گیرم

احسان علیخانی همچنین در بخش دیگری از صحبت هایش به این نکته نیز اشاره می کند که پذیرفته است حساسیتی که بر روی او است بر روی خیلی ها نیست.

این مجری می گوید: امسال هم با علم بر این مساله، به برنامه آمدم و توکلم به خداست. همه تلاش هایمان را کردیم و الان به این فکر می کنم که آنقدر احساس خستگی می کنم که هر وقت به « ماه عسل» می روم از شب پانزدهم به بعد، سردردها و معده دردهای عجیب می گیرم. شما فقط بخشی را می بینید که پنج، شش میهمان در برنامه حضور دارند. این در حالی است که به غیر از این روزی ۵۰،۶۰ آدم وجود دارد که با آن ها حرف می زنیم. از طرفی مردم « ماه عسل» را یک مأمن، پناه گاه و مرجعی دیدند که درد ها و گره هایی را می آورند که آدم را دیوانه می کند خوب ما هم یک ظرفیتی داریم و تا یک مقداری می توانیم بپذیریم.

*** گوریل انگوری نیستم!

علیخانی در عین حال با خنده می گوید: گوریل انگوری که نیستم و یا قدرت عجیبی که ندارم. آدم واقعا یک جاهایی کم می آورد. اما از یک منظر « ماه عسل» خیلی جذاب است و آن این بخش که مردم خیلی زیاد به « ماه عسل» اعتماد و اعتقاد دارند.

او همچنین می گوید: زمانی خستگی از تنمان بیرون آمد که چند روز پیش به روابط عمومی سازمان رفتیم و با مردم صحبت کردیم، این برای من خیلی خوب بود. اینکه فردی تماس می گیرد و از نقطه ی دوری می گوید قصد خودکشی داشته است و با دیدن این برنامه صرف نظر می کند، این خیلی جذاب است. اینجاست که شما دستمزد خودت را می گیری.

او در ادامه به شوخی می گوید: اگر پول بدهند می گیریم، ولی غیر از بحث پول در ماه رمضان آدم دوست دارد حالی را به دست بیاورد و با آن حال ماه رمضان را ترک کند. این حال نیز همان نعمت دیدن مردم و تأثیر ماه عسل بر زندگی شان است.

*** سراغ سوپراستار نمی روم

این مجری تلویزیون در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا به سال آینده برای اجرا فکر می کند؟ می گوید: هیچ به سال آینده فکر نکرده ام؛ به دلیل اینکه همه زور و تلاشمان این است که برنامه ی امسال را به سلامت تمام کنیم. بعد از آن هم مهم نیست به جهت اینکه این برنامه نه ارث پدری من است و نه چیز دیگری.

علیخانی سپس می گوید: این برنامه در رسانه ی ملی تولید می شود. جدای از بحث اینکه بنده به عنوان مولف و مجری، اجرای ویژه ی آن را بر عهده داشته ام، این است که این برنامه در رسانه ی ملی تولید می شود و من امیدوارم هر کسی هر زمانی که خواست کار کند فقط این اتمسفر، انرژی، باکس بینندگان و میهمان هایش را بفهمد. منتهی من مادامی این برنامه را اجرا می کنم که میهمان هایم به این شکل باشند. نه سراغ چهره می روم و نه سراغ سوپراستار می روم و همچنین نه به این فرم دست می زنم.

این مجری در ادامه مطالبش تأکید می کند: احساس می کنم آدم هایی که مجالی در زمان ها و باکس های دیگر ندارند و مردم هم پذیرششان از این قصه ها در این لحظات زیاد است پس اینجا جایشان است و می شود از آن ها استفاده کرد. حال برای من خیلی ساده است که کار دیگری بسازم و آدم ها معروف بیاورم که شاد و بگو و بخند باشند.

*** جرم ماه عسل زیاد دیده شدن است

علیخانی درباره ی حاشیه هایی که برای این برنامه پیش آمد، می گوید: حاشیه ها وجود دارد اما جرم « ماه عسل» این است که خیلی دیده می شود.

او در این زمینه می گوید: قرار است برای اولین بار در عید فطر قرعه کشی انجام دهیم که به ۳۰ نفر از منتقدانمان که با ما در ارتباط بودند جایزه بدهیم. منتقدانی که برای اولین بار نقدی درست به این برنامه داشته اند.

وی با اشاره به اینکه به هر حال یک برنامه تلویزیونی آنقدر مخاطب دارد که ممکن است در آن تفاوت نگاه هم وجود داشته باشد، می گوید: مشکلی که وجود دارد این است که ما برای کاری که روی آنتن انجام می دهیم، نمی توانیم همه زوایایش را تعریف کنیم و بعد مخاطب و منتقد را می بینیم که بخشی از آن را دیده است و قضاوت خودش را می کند. ما چندین قصه ی اینچنینی داشته ایم که خیلی شلوغ شده است. در این راستا عید فطر می خواهم مستندی را بسازم و پخش کنم که همه با پشت پرده ی بخش هایی که آشنا نبوده اند آشنا بشوند و به یک باره نقد یک طرفه نکنند.

*** خط قرمزی به نام توهین به مخاطب

علیخانی در عین حال می افزاید: طبیعی است که در رسانه کار می کنم و شاید برخی از من خوششان نیاید و می توانند بدی من را بگویند. اما من خط قرمزی در این حواشی دارم و آن هم توهین کردن به میهمانان برنامه است. هر از گاهی دیده ام که برخی به میهمانان تاخته اند. این برای من ناراحت کننده است وگرنه من دستم بالاست و هر کسی می تواند نقد کند. هیچ ایراد عجیبی هم نمی بینم.

او در عین حال تأکید کرد: ما نمی توانیم برای کارهایمان همه چیز را تعریف کنیم به دلیل اینکه اگر این کار را بکنیم « ماه عسل» دیگر یک شوی تلویزیونی نیست بلکه مستند می شود.

علیخانی می گوید: برای من که قبل از اینکه خودم را مجری بدانم برنامه ساز می دانم شاید زمانی جذابیت داشته باشد که کارهای دیگری هم انجام بدهم اما اصلا هیچ وقت به این فکر نکرده ام که فقط من باید این برنامه را اجرا کنم. مگر در این سال ها نبوده است، افراد دیگری هم این برنامه را اجرا کرده اند، مگر اتفاقی افتاد؟ دستشان درد نکند اما ما روز اول نیز از همه کسانی که سال قبل کار کردند تشکر کردیم.

این مجری تلویزیون اضافه می کند: برنامه « ماه عسل» در رسانه ی ملی اتفاق می افتد و رسانه ی ملی هم برای مردم است. واقعا ارث من نیست اما موقعی که باشد و بتواند و شرایط فراهم باشد این کار را می کنم. بعضی مواقع هم نمی توانم و یا شرایط فراهم نیست. اصراری هم نیست. کار دیگری می کنم یا اصلا پشت صحنه می سازم.

*** دکور « ماه عسل» یک انباری بود

او در پایان گفت وگوی خود می گوید: دکور را دوست دارم. یکی از دلایل آن این است که زمانی که میهمانان من داخل آن می نشینند هیچ چیزی را بجز من نمی بینند حتی دوربین ها. این کار را کرده ایم به دلیل اینکه افرادی که آدم هایی ساده اند و فضای استودیو را درک نکرده اند در گفت وگو راحت تر باشند؛ البته برعکس من همه چیز را می بینم به همین دلیل این فضا را اینگونه طراحی کردیم تا در گفتگوهایمان راحت باشیم البته ساخت این دکور دو ماه به طول انجامید. اینجا انباری بود که آن را تبدیل به استودیو کردیم.