ادغام، جفا در حق جوانان بود؟

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، در دی ماه سال ۸۹ تشکیل وزارت ورزش و جوانان با ۱۵۷ رأی موافق در مجلس تصویب شد و حال نمایندگان پس از سه سال معتقدند این ساختار کارایی لازم را نداشته است. چند هفته پیش شنیده ها ازلایحه سه فوریتی تفکیک وزارت ورزش و جوانان پس از روی کار آمدن دولت یازدهم خبر می داد، اما نمایندگان مجلس نهم خود دست به کار شدند و طرح تفکیک این وزارت خانه را به هیأت رییسه مجلس تقدیم کرده اند.

چرخش مواضع نمایندگان مجلس

یوناتن بت کلیا، عضو هیات رییسه فراکسیون ورزش مجلس ادغام وزارت ورزش و جوانان را از ابتدا اشتباه محض می داند و می گوید: وزارت ورزش بیشتر برای فعالیت های ورزشی متمرکز بوده تا جوانان و خیلی از حرکت هایی که در گذشته برای اوقات فراغت جوانان در نظر گرفته می شد در این دوره تحقق نیافته است، همچنین کنار هم قرار گرفتن ورزش و جوانان موجب شده است تا امروز شاهد فعالیت های چشم گیر گذشته که در حوزه سازمان ملی جوانان انجام می شد، نباشیم و اگر امروز ادغام از بین رود تاثیرات مثبتی بر جای خواهد گذاشت.

وی در مورد تصمیم ادغام این وزارت خانه در مجلس هشتم می افزاید: متاسفانه بسیاری کارها در گذشته انجام شده که یا با عجله و یا برای خوشایند بعضی ها بوده و متاسفانه بسیاری از مسائل را نیز زیر سوال برده اند. ای کاش فقط بحث تفکیک در مورد وزارت ورزش و جوانان بود در حالیکه این موضوع اکنون در مورد وزارت راه و شهرسازی نیز مطرح است.

از سوی دیگر محمدرضا تابش، نایب رییس فراکسیون ورزش مجلس ادغام سازمانهای ملی جوانان و تربیت بدنی و در نهایت ایجاد وزارت ورزش و جوانان را جفا در حق جوانان می داند و معتقد است: امور جوانان زیر سایه پررنگ ورزش گم شده است، اما اینکه بتوانیم مسائل جوانان را پررنگ تر و تخصصی تر در نظر بگیریم کار بسیار پسندیده ای است و به نظر می رسد اگر وزارت ورزش به طور مستقل فعالیت کرده و امور جوانان نیز مانند گذشته تحت عنوان سازمانی در زیر مجموعه ریاست جمهوری فعالیت کند، مفید خواهد بود.

تابش این تفکیک را قانونی می داند و می گوید: در مورد این طرح قرار نیست وزارتخانه جدیدی اضافه شود؛ بلکه یک وزارتخانه مستقل شده و دیگری با عنوان یک سازمان مستقل فعالیت خواهد داشت؛ در نتیجه مشکلی را ایجاد نمی کند، این در حالی است که محمدحسن آصفری، یکی از اعضای فراکسیون ورزش تفکیک را مخالف اصل ۷۵ قانون اساسی می داند و پیش بینی می کند که این طرح در مجلس ردی نمی آورد؛ چرا که دارای بار مالی است.

  مخالفت نمایندگان مجلس نهم در حالیست که این طرح با ۱۵۷ رای موافق، ۴۴ رای مخالف و ۱۱ رای ممتنع در مجلس هشتم به تصویب رسیده بود و نمایندگان موافق این ادغام در سال ۸۹ دلایل اصلی حمایت خود از این طرح را پاسخگو بودن وزارتخانه در حوزه جوانان و ورزش می دانستند و معتقد بودند: با این کار ابزارهای نظارتی مجلس بر دو سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی تقویت می شود، از طرفی این دو سازمان اعتبارات زیادی به خود اختصاص داده اند، اما در برابر نمایندگان مجلس به خاطر تشکیلات خاص خود پاسخگو نیستند.

ازسوی دیگر این گروه از نمایندگان مجلسی که بر ادغام تاکید می کردند، معتقد بودند برنامه های دو سازمان باهم همخوانی ندارد، گاه حتی موازی هستند. اما وقتی در قالب یک وزارت خانه قرار بگیرند، تصمیم گیری ها منسجم تر خواهد بود چرا که هر دو سازمان، به مسائل جوانان رسیدگی می کنند. سازمان ملی جوانان وظیفه سیاستگذاری و تعیین راهبرد داشته و جنبه اجرایی از وظایف سازمان جوانان نیست. پس با ادغام این دو سازمان، سیاستگذاری در امر جوانان و ورزش در یک وزارت خانه به انجام می رسد و جنبه اجرایی و پشتوانه قانونی می یابد.

اظهار نظر در مورد تفکیک وزارت ورزش و جوان زود است

سعید فائقی عضو کارگروه ورزش و جوانان دولت یازدهم یا بیان این که اظهار نظر در مورد تفکیک وزارت ورزش جوانان زود است، می گوید: از آنجایی که جدایی و تفکیک وزارت ورزش و جوانان از یکدیگر یک طرح بوده باید فرصت و زمانی در آینده به دولت یازدهم داده شود تا مشکلات و موانع را مرتفع کند. این باید به شکل تخصصی دنبال شود و در چنین شرایطی می توان نظریه در خصوص تفکیک وزارت ورزش و جوانان از یکدیگر را ارائه داد.

وی با توجه به این که جنس ورزش و جوانان با یکدیگر متفاوت است، می افزاید: با ادغام وزارت ورزش و جوانان موافق نیستم. نگاه به موضوع جوان در مقوله دیگری می گنجد؛ چرا که تفاوت بسیاری با ورزش دارد. زیرا در حوزه جوانان نگاه فرهنگی، تعالی و خاص و ویژه ای وجود دارد، اما این نوع نگاه در حوزه ورزش وجود ندارد. ورزش فقط یکی از نیازهای جوانان است؛ اما اگر در رابطه با ادغام صورت گرفته ارزیابی شود و کارهای کارشناسانه صورت گیرد، قطعا مسئولان متوجه خواهند شد که این دو مقوله با یکدیگر تفاوت دارند و باید از هم جدا شوند.

اتلاف وقت تنها دستاورد تفکیک جوانان از وزارت ورزش

  قبل از هرتغییر ساختاری جدای غلط یا درست بودن آن باید به تبعات و اثرات این تغییرها توجه شود که آیا منافع کسب شده از این تغییرات از هزینه های متحمل شده بیشتر است یا نه! عسگر ملکی، مدیرکل دفتر برنامه ریزی تربیتی وزارت ورزش و جوانان با اعتقاد به این که تفکیک جوانان از وزارت ورزش جز اتلاف وقت دولت دستاوردی نخواهد داشت، می گوید: تفکیک وزارت ورزش و جوانان و همچنین وزارت راه، شهرسازی و مسکن از دولت زمان می برد و این اتلاف وقت به نفع هیچ کس نخواهد بود. همین موضوع یک الی دو سال وقت دولت آقای روحانی را خواهد گرفت و قطعا تدوین ردیف بودجه مستقل برای جوانان تا سال ۹۴ به طول خواهد انجامید و این جوانان هستند که جوانی خود را از دست داده اند.

وی خطاب به نمایندگان مجلس می گوید: نمایندگانی که طرح تفکیک بخش جوانان از وزارت ورزش را مطرح کرده اند، آیا نظرات سه سال قبل نمایندگان و اصرار آنها بر ادغام را مطالعه کرده اند؟ ساده ترین و دم دستی ترین کاری که برای جوانان می شود انجام داد، ادغام یا تفکیک بخش های سازمانی است، اگر می خواهیم برای جوانان کاری صورت بگیرد، باید بر مسائل دیگری تمرکز کرد.

ملکی در ارائه دلایل خود در حمایت از ادغام وزارت ورزش و جوانان می گوید: توجه به میلیون ها جوان طرفدار رشته های ورزشی و ورزشکاران جوانی که در بیش از ۱۹ هزار اماکن ورزشی خصوصی فعالیت می کنند. این نکته را یادآور می شود که تمرکز مدیران فرهنگی و تربیتی باید به ورزشگاه ها و استادیوم ها باشد و قطعا پس از تفکیک وزارت ورزش و جوانان، سازمان ملی جوانان نیازمند همکاری و تعامل با وزارت ورزش است.

وی می افزاید: همه جوانان یا ورزشکار هستند یا ورزشکاران را دوست دارند و از جامعه ورزشی الگو می گیرند و همین امر بر لزوم توجه و تمرکز بر روی الگوی مرجع ورزشکاران تاکید می کند.

اما درنهایت نکته ای که این روزها بیش از تغییر ساختار اجرایی حوزه جوانان احساس می شود نگاه مسولان به این حوزه است تا زمانی که فعالیت ها فقط در حد رصد و پایش و ابراز نگرانی است و نگاه به جوانان تغییر نکند چه این فعالیت ها در وزارتخانه باشد و چه در سازمان ملی جوانان، دردی از جوانان درمان نخواهد شد!