به گزارش پارس به نقل از ایسنا در خصوص فواید جسمی و روانی روزه داری در متون مختلف بسیار سخن گفته شده است.

امام علی (ع) درباره فواید روحی این عمل می فرمایند: " گرسنگی کشیدن، چه نیکو یاری‏ ای برای پاک‏ دامنی است۱" .

همچنین از آن حضرت نقل شده که فرمودند: " گرسنگی کشیدن، چه نیکو یاری‏ دهنده‏ ای بر سرکشیِ نفْس و شکستن عادت آن است۲" .

پیامبر خدا (ص) نیز در خصوص فواید روحی گرسنگی می فرمایند: " شیطان در درون آدمی‏ زاده بسان خون، جریان می‏ یابد گذرگاه‏ های او را با گرسنگی، تنگ کنید۳" .

همچنین در دیوان منسوب به حضرت علی (ع) چنین نقل شده که: " خود را گرسنه بدار که گرسنگی، از آثار پرهیزگاری است، آن‏ که زمان درازی را گرسنگی کشد، سرانجامْ روزی (روز قیامت) سیر خواهد شد۴" .

در حدیث معراج نیز روایت جالبی آمده که: " پیامبر (ص) در شب معراج، از پروردگار خود خواست و چنین گفت: پروردگارا! مرا به کاری راه نمای که با آن به تو نزدیک شوم.

فرمود: « شبت را روز، و روزت را شب بدار» .

پرسید: پروردگارا! چگونه چنین توان کرد؟

فرمود: « خواب خویش را نماز، و خوراک خود را گرسنگی قرار بده.

ای احمد! به عزّت و جلالم سوگند، هیچ بنده‏ ای برایم چهار چیز را تضمین نمی‏ کند، مگر این که او را به بهشت در می‏ آورم: زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وی مربوط است، نگشاید؛ دل‏ خویش را از وسواس حفظ کند؛ آگاهی من از او و این را که او در زیر نگاه من است، پاس بدارد؛ و نور دیده‏ اش، در گرسنگی باشد.

ای احمد! کاش، شیرینیِ گرسنگی، سکوت، خلوت و آنچه را از آن به ارث برده‏ اند، چشیده بودی! » .

پرسید: پروردگارا! ارث گرسنگی چیست؟

فرمود: « حکمت، حفظ دل، تقرب به خداوند، اندوه دائم، کم‏ هزینگی برای مردم، حق گویی، و اهمّیت ندادن به این که در گشایش و آسانی می‏ زید یا در سختی و دشواری.

ای احمد! آیا می‏ دانی با کدام حالت و وقت، بنده به من تقرّب می‏ جوید؟ » .

گفت: نه، ای پروردگار!

فرمود: « آن هنگام که گرسنه یا در حالت سجده باشد۵" .

منابع احادیث:

۱- غرر الحکم، حدیث ۹۹۲۳، عیون الحکم والمواعظ، صفحه ۴۹۳، حدیث ۹۱۰۳، دانش نامه احادیث پزشکی: ۲ / ۳۲

۲- همان

۳- عوالی اللآلی، جلد ۱، صفحه ۲۷۳، حدیث ۹۷ و صفحه ۳۲۵، حدیث ۶۶، بحار الأنوار، جلد ۷۰، صفحه ۴۲ دانش نامه احادیث پزشکی: ۲/۳۲

۴- دانش نامه احادیث پزشکی: ۲ / ۳۲ الدیوان المنسوب إلی، صفحه ۳۴۴، حدیث ۲۶۹.

۵- ارشاد القلوب، صفحه ۱۹۹ و ۲۰۰، بحار الأنوار، جلد ۷۷، صفحه ۲۲، حدیث ۶ دانش نامه احادیث پزشکی: ۲ / ۳۴