مقام زهد نزد خداوند چگونه است؟

به گزارش پ ارس به نقل از افکارنیوز- خدای متعال در معراج ضمن پندهای حکیمانه خود به پیامبرش فرمود: « یا احمد! آیا می دانی که زاهدان نزد من چه چیز و چه مقامی دارند؟ »

گفت: نمی دانم.

فرمود: « چون روز قیامت شود و مردم (برای جزای گفتار و اعمال خود) مبعوث شوند و به پای حساب و رسیدگی به اعمالشان کشیده شوند، آنان از حساب سخت ایمن باشند و کمترین چیزی که به آنان داده می شود، آن است که اختیار بهشت را به دست ایشان دهم که از هر دری بخواهند وارد شوند و (نظر لطف و مرحمت) خود را از ایشان نمی پوشانم و آنان را به انواع و اقسام نعمت ها و گفتارهای خود خشنود می نمایم و ایشان را در جایگاه های نکو جای دهم و اعمال خیر و کارهای نیکویی که در دنیا به جا آورده اند، متذکّر آنان می شوم و (برای جزای ایشان) چهار در به روی آنها می گشایم که از یک در هر صبح و شامگاه هدایا از من برای ایشان می برند و از یک در نظر کنند به هر کجا که بخواهند و از یک در نظر کنند به ظالمین (نفس خود و پایمال کنندگان حقوق دیگران) که در جهنم هستند و ببینند که چگونه آنها را عذاب می کنند (و خرسند شوند که در دنیا ایمان خود را حفظ نمودند و به این مقام رسیدند و از عذاب نجات یافتند) و از یک در خدمتگزاران و حورالعین ها برای خدمت ایشان داخل شوند. »

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم عرض کرد: خدایا! کیانند زاهدان که این چنین ایشان را وصف فرمودی؟

فرمود: « ایشان کسانی هستند که در دنیا خانه ای ندارند که ترس خراب شدن آن را داشته باشند و چنان فرزندی ندارند که (زیاده از خدا او را دوست بدارند و توجه خود را شبانه روز کاملا به او مبذول دارند تا اگر از دنیا رفت) از مردنش محزون شوند و (مانند دنیا خواهان در جستجوی اموال دنیا نیستند و ثروتی جمع نمی کنند، بنابراین) اموالی ندارند که از تلف شدن آن بترسند و اندوهگین گردند و کسی ایشان را نمی شناسد که مزاحم ذکر گفتنشان شود و از یاد خدا غافل گرداند و اضافه تر از مایحتاج روزانه خود چیزی ندارند که (در قیامت) از ایشان سؤال شود و لباس های نرم و فاخر نمی پوشند.

یا احمد! صورت زاهدان از تعب و رنج و بیداری شب و گرفتن روزه زرد است و زبانشان به ذکر خدا مشغول و خاموشی شعار ایشان و جدّ و جهد (در عبادت) می نمایند نه آنکه از آتش جهنم بترسند و یا شوق بهشت را داشته باشند، بلکه چون نظر می کنند به آسمان ها و زمین و نمی یابند کسی را جز خداوند که سزاوار عبادت باشد. »