گفتگو با گروه موسیقی seven

به گزارش پارس به نقل از امیر زندگی ایرانی، مصاحبه با یک گروه کار آسانی نبود. چرا که وقتی سوال را می پرسیدی نمی دانستی از کدام یک از این ۳ نفر باید جواب بخواهی. اما به هر حال بچه ها خودشان همکاری لازم را با هم داشتند و بیشتر آرش که لیدر گروه « ۷» است، پاسخگوی سوالات ما بود.

گروه « ۷» با سریال زمانه بیشتر از پیش نام خود را بر سر زبان ها انداخت. صدای این ۳ خواننده در زمانه هم به زیبایی های آن افزود تا جدا از موفقیت هایی که گروه تلویزیونی این سریال رقم زدند، آرش و امیر قنادی و کیارش پوزشی هم در آن سهمی داشته باشند. گروه سون که با ترانه « دوستت دارم» در دل مردم جای زیادی برای خود باز کرده، همچنان منتظر اجازه پخش آلبومش است و به نظر می رسد با موجی که آنها در سریال زمانه به راه انداختند هر چه زودتر بتوانند آلبوم خود را در دست مردم ببینند.

چرا « ۷» ؟

امیر: فکر می کنند ما ۷ نفر هستیم در صورتی که ما به خاطر تقدس و اعجاز عدد ۷ و اعتقادی که به این عدد داشتیم اسم گروه مان را seven گذاشتیم.

نفر اول گروه شما چه کسی است؟

« امیر و کیارش» : آرش نفر اول ماست.

پس آرش قنادی تصمیم گیرنده اول گروه seven است؟

آرش: چون هر گروهی به سرپرست نیاز دارد من به عنوان لیدر گروه شناخته می شوم.

دستور هم می دهید؟

امیر: همیشه باید کسی به عنوان لیدر در گروه باشد تا بچه ها به یک جمع بندی کامل و تصمیم گیری برسند. آرش هم همیشه نظرات را جمع می کند و بعد تصمیم نهایی را می گیرد.

چطور شد که اصلاً خواننده شدید؟

آرش: قبل از اینکه گروهی به نام seven تشکیل شود من و امیر با کیارش دوست بودیم، با هم ساز می زدیم و البته حرفه اصلی مان هم آهنگسازی است. یک روز تصمیم گرفتیم خودمان آهنگ هایی را که می سازیم بخوانیم چون با احساس بیشتری می توانستیم آهنگ های ساخته خودمان را بخوانیم. به خاطر همین با کار « ستاره» ، استارت خواندن مان را زدیم که البته آن موقع تنها راه همین کلیپ بود. بعد از کلیپ ستاره « واست می میرم» ساخته شد که آن هم جزو ماندگارترین ترانه های ما باقی ماند.

امیر: البته بهتر است بگوییم در سال ۸۴ استارت گروه با ترانه ستاره بود و در سال ۸۵ ما با آهنگ « واست می میرم» شناخته شدیم و در اسفند ۸۷ آلبوم « با تو می خونم» را به وسیله کمپانی ایران گام تهیه کردیم که هنوز پخش نشده و همچنان منتظر اجازه پخش آلبوم مان از سوی وزارت ارشاد هستیم.

؟ ؟ ؟ ؟

قبل از اینکه خواندن تان را به صورت حرفه ای آغاز کنید چقدر به خواننده شدن فکر می کردید؟

آرش: خب ما ترانه می خواندیم اما باید خودت را پیدا کنی و بعد خواننده شوی. خیلی از خواننده ها ابتدا طور دیگری می خوانند اما بعد متفاوت می شوند و سرانجام به ثبات می رسند اما ما از همان اول راه مان را مشخص کردیم. دوست داشتیم شنوندگان ما کارهای متنوعی بشنوند و طوری کارمان را ادامه دهیم که طرفداران مان آن را بپسندند و از راهی که داشتیم دور نشوند.

قبول دارید در ترانه هایتان غم احساس می شود؟ !

این غم در بعضی از ترانه های ما هست و معمولاً چیزی است که مخاطب دوست دارد.

ترانه با ریتم های شاد هم خواهید خواند؟

آرش: بله… طرفداران مان منتظر سورپرایز ما باشند. چون با انواع آهنگ و ترانه آلبوم جدیدمان را ساخیم تا در نهایت آلبوم همان چیزی باشد که مردم از آن راضی می شوند.

چه زمانی آلبوم تان پخش می شود؟

آرش: فعلاً از آلبوم کنسرت خبری نیست. یک سال است که اجازه اجرای کنسرت نداریم. ۲۰ ماه است که شعر و موسیقی مان مجوز گرفته اما در این ۲۰ ماه اجازه انتشار پیدا نکرده است. منتظریم که انشاءالله مسئولان همکاری لازم را در این زمینه انجام دهند تا آلبوم ما به دست مردم برسد.

تا به حال اتفاق افتاده در گروه بین شما جروبحثی اتفاق بیفتد؟

کیارش: غیر از این باشد، کار تولید نمی شود. یک موقع هایی وسط کار جروبحث می کنیم و اصلاً برای اینکه کارمان خوب باشد با هم می جنگیم؛ نظر مخالف یا موافق مان را می گوییم و بعد به یک جمع بندی می رسیم. در نهایت باید به جمع بندی برسیم تا کار ساخته شود.

در گروه seven چه کسی بیشترین نظر متفاوت یا مختلف را دارد؟

امیر: هر ۳ نفر به یک اندازه هستیم. ۲ نفر ممکن است گاهی با هم توافق داشته باشند و یکی مخالف… اما در نهایت هر چقدر که با هم بحث کنیم، به یک نقطه نظر مشترک می رسیم و بعد کار را می خوانیم.

ترانه ها را چه کسی می گوید؟ !

آرش: بعضی ها را امیر، بعضی ها را کیارش، بعضی ها را هم به صورت مشترک؛ البته با خانم مریم اسدی و علیرضا پیروزی که در زمانه با ما همکاری داشتند و بیشتر با ما دوست هستند و برادر، همکاری داشتیم و آقای افشین یداللهی هم که جزو بهترین ترانه سراهای ما هستند.

چه چیزی معیار اصلی شما برای انتخاب ترانه است؟ !

آرش: تا الان سبک ما بیشتر سبک عاشقانه است، اما سبک کاری به معنای عاشقانه مثبت. ترانه خوب هم مشخص است؛ کسانی که ترانه کار کردن را بلد باشند از همان خط اول می دانند چه باید بگویند و چه از ترانه می خواهند…

وضعیت موسیقی ایران را چگونه می بینید؟

کیارش: به نظرم آلبوم ها با فاصله کمی به بازار می آید و همین از ضعف های موسیقی ماست. یک خواننده گاهی سالی دو آلبوم به بازار می فرستد و همین باعث می شود نتوانیم به آن چیزی که در موسیقی می خواهیم برسیم. کلاً در مقایسه با موسیقی دنیا، خیلی عقب هستیم.

این عقب افتادگی را بیشتر در چه می دانید؟

کیارش: نوازنده خوب نداریم، مدیا نداریم، تصویر نداریم… خواننده و نوازنده با مدیا خیلی بهتر می تواند کارش را به مردم معرفی کند.

از حضورتان در سریال زمانه بگویید… چه شد که با این فیلم همکاری کردید؟

آرش: از طریق یکی از آشنایان با اسماعیل عفیفه و حسن فتحی آشنا شدیم. در جلسه ای که با آقای فتحی داشتیم ایشان علاقمند به موسیقی بودند و نگاهی مثبت به آن داشتند. در فیمل هم طوری کار کردند و نشان دادند که موسیقی می تواند چگونه به یک جوان معتاد کمک کند. در نهایت اینکه از آقای فتحی و عفیفه ممنونم که برای پخش تصویر ما در این فیلم، زحمات زیادی کشیدند.

کیارش: البته ما از چند سریال پیشنهاد داشتیم اما منتظر بودیم تا بهترین پیشنهاد را انتخاب کنیم و چه کسی بهتر از آقای عفیفه…

تجربه بازیگری را هم در این سریال داشتید…

کیارش: برای ما هم خوب بود و هم جالب که جلوی دوربین حضور داشته باشیم اما اولویت این بود که در نقش خودمان یعنی خوانندگی بازی کنیم که همین اتفاق افتاد.

دوست دارید دوباره به عنوان خواننده یک فیلم مقابل دوربین قرار بگیرید؟ !

کیارش: بستگی به این دارد که چه چیزی پیش بیاید اما گروه ما نشان داده که بیشتر کیفیت کار برایش مهم است تا کمیت. همه از ما گله می کنند که چرا گروه seven کم کار است اما ما ترجیح می دهیم کم کار باشیم اما کارمان را با کیفیت وارد بازار موسیقی کنیم.

امیر قنادی: بی موبایل هرگز!

بزرگترین شیطنت شما از بچگی…

یک بار مامانم مهمان داشت. دوستانش آمده بودند خانه مان من هم رفتم و کفش هایشان را آن طرف حیاط مان انداختم. وقتی می خواستند بروند چقدر دنبال کفش هایشان گشتند. من هم می گفتم بروید بگردید، شاید آن طرف حیاط افتاده باشد. که مهمان ها رفتند و مادرم فهمید چه کاری کردم و دعوایم کرد.

هنر مورد علاقه شما غیر از موسیقی؟

من علاقه زیادی به سینما دارم و بیشتر فیلم نگاه می کنم.

بازی کدام هنر پیشه را می پسندید؟

خیلی از بازیگران را قبول دارم اما به نظرم مهدی هاشمی و پریناز ایزدیار جزو بهترین بازیگران ما هستند. خانم ایزدیار با اینکه زمانه جزو کارهای اولیه شان بود خیلی قشنگ فیلم بازی کردند.

نقطه ضعفی که شما دارید؟

بی موبایل هرگز… عادت دارم که گوشی ام در دستم باشد.

در زندگی بیشتر به چه کسی وابسته هستید؟ !

به آرش که از بچگی برادر و رفیق هم بودیم.

به تیپ و لباس چقدر اهمیت می دهید؟

هیچی، صفر…

آرش و کیارش: نه بابا شوخی می کند. بیشتر لباس های ما در کنسرت هم با سلیقه و نظر امیر انتخاب می شود.

کیارش پوزشی: از هیولای زیرزمین مان می ترسیدم

بزرگترین سوال ذهن شما؟

علم بهتر است یا ثروت؟

بچه بودید از چه چیزی خیلی می ترسیدید؟

همیشه فکر می کردم در زیرزمین خانه ما یک دیو وجود دارد. هیولایی که منتظر من است.

الان از چه چیزی خیلی می ترسید؟

از اینکه در روند کاری مان وقفه بیفتد می ترسم، به همان اندازه که در بچگی از همان هیولای زیرزمین خانه مان می ترسیدم.

یک خصلت اخلاقی خوب شما؟

خونسرد هستم و دیر عصبی می شوم.

  تفریح مورد علاقه تان؟

فیلم. من کلاً به تماشای فیلم و سینما علاقه زیادی دارم.

حرف آخر…

ما همه زندگی مان را گذاشتیم برای آهنگ هایی که در ۴،۵ دقیقه مردم آنها را گوش می دهند. امیدواریم مردم از ما و صدای ما راضی باشند.

آرش قنادی: به خودم و کارم اعتقاد دارم

بهترین جمله ای که شنیدید؟

امید تنها چیزی است که از ترس قوی تر است. اگر امید داشته باشید ترس نمی تواند شما را شکست دهد.

به چه چیزی خیلی اعتقاد دارید؟

به خودم و کارم.

از خواننده ها با چه کسی خیلی رفیق هستید؟

خب ما چون در کرج ساکن هستیم به خاطر فاصله مکانی مان با بیشتر خواننده ها زیاد نمی توانیم رفت و آمد داشته باشیم و بیشتر در حد دعوت به کنسرت با هم رفت و آمد داریم اما سیروان خسروی از دوستان خوب ماست. با بابک جهانبخش، علی سرابی، رضا صادقی، خشایار اعتمادی، بهروز صفاریان و پدرام کشتکار هم دوست هستیم.

بزرگترین معضل بچگی شما؟

کیبورد نداشتم.

الان ؟

با وجود اینکه خیلی کیبورد خریدم باز هم فکر می کنم ندارم.

  نقطه ضعف اخلاقی تان؟

یک خرده آدم جوشی و عصبی هستم اما بقیه بچه ها می دانند چیزی در دلم نیست.