به گزارش پارس به نقل از ایسنا، این نقاش عدم حمایت مسئولان برای حضور در این فستیوال را از مشکلات اساسی جامعه هنرمندان ناشنوا عنوان و تصریح کرد: برای شرکت در این مسابقه کل هزینه رفت و برگشت را خودم پرداخت کردم که مبلغ زیادی هم بود. درست نیست که تنها عنوان برنده بودن من در پرونده افتخارات ایران گذاشته شود؛ باید حمایت های لازم هم صورت گیرد.

وی ادامه داد: سعی کردم افتخاری برای ایران کسب کنم اما نه تشویق و نه توجهی به من شد و از این بابت بسیار متاسفم. ای کاش بهزیستی و دولت به ناشنوایان توجه بیشتری می کردند.

این هنرمند به مسابقه دیگری در روسیه اشاره کرد و گفت: تا ۳ ماه آینده مسابقه دیگری در روسیه برگزار می شود. ناشنوایان زیادی توانایی شرکت در این فستیوال ها را دارند که به دلیل مشکلات مالی نمی توانند از ذهن و فکر قدرتمندشان و هوش و تواناییشان استفاده کنند.

سرحدی ادامه داد: از مشکلاتی که در سفر به ایتالیا داشتم این بود که هر کشوری یک یادگاری از کشور خود اهدا می کرد اما من به عنوان نماینده ایرانی ها هیچ چیزی برای اهدا نداشتم با وجود اینکه ایران از صنایع دستی و کالاهای فرهنگی بسیاری برخوردار است. این مساله سبب خجالت و شرم ما شد.

وی ادامه داد: در این سفر ناشنوایان تمام کشور ها مترجمینی داشتند که زبان اشاره بین المللی می دانستند و ما اصلا مترجم و رابط بین الملل نداشتیم. از دیگر مشکلات من عبور تابلوهای نقاشی ام از فرودگاه بود حتی نامه ای برای عبور آن ها نداشتم تا در فرودگاه دچار مشکل نشوم.

جمشید سرحدی هنرمند نقاش ناشنوا گفت: از کودکی به نقاشی علاقه مند بودم و به صورت تجربی با استفاده از کتاب های نقاشی به این کار پرداختم. بعد ها که در سال ۶۲ در سپاه مشغول به کار شدم، نقاشی جنگ کار کردم.

وی با بیان اینکه در سال ۱۳۷۲ به حوزه هنری آمدم گفت: در حوزه هنری در خصوص هنر انقلاب کار کردم.

این هنرمند به مسابقات بین المللی نقاشی ناشنوایان اشاره و تصریح کرد: هر سال در کشور ایتالیا مسابقات بین المللی نقاشی ناشنوایان برگزار می شود که تمام کشورهای دنیا در این مسابقات شرکت می کردند اما ایران حق شرکت نداشت.

وی ادامه داد: بعد از گذشت ۲۵ سال از ایران نیز برای شرکت در این مسابقات دعوت شد که من توانستم در این مسابقات مقام دوم را به عنوان ناشنوای نقاش کسب کنم.

سرحدی به هیجان داوران ایتالیایی به دلیل کسب رتبه دوم ایران اشاره کرد و گفت: ایران بعد از ۲۵ سال برای اولین بار دعوت شد و مقام دوم را کسب کرد. رییس برگزار کننده این مسابقه پرچم ایران را بوسید و گفت: « باورمان نمی شود و برای ما هیجان برانگیز است، به کشور ایران تبریک می گوییم. »

این هنرمند ناشنوا در پایان گفت: از حوزه هنری درخواست می کنم که اتاق و محلی را در اختیارم قرار دهد تا بتوانم به ناشنوایانی که علاقه مند به نقاشی هستند آموزش دهم زیرا ناشنوایان به حمایت نیاز دارند.