به گزارش پارس ، طلیعه خادمیان، مدیر انتشارات جهان کتاب، در گفت و گو با ایسنا، عنوان کرد: کتاب یک کالای فرهنگی است و مثل همه ی کالاهای دیگر به تبلیغ نیاز دارد، اما کالای تجاری نیست. تبلیغات کتاب باید به گونه ای باشد که در آن کتاب معرفی شود.

او افزود: آگهی های کتاب باید جنبه ی فرهنگی داشته باشند. ما مجله ی « جهان کتاب» را هم اداره می کنیم که در آن به مسائل فرهنگی و مربوط به کتاب می پردازیم. قسمتی از آن هم به آگهی های کتاب اختصاص دارد. روزنامه ی همشهری هم به تبلیغ کتاب می پردازد، اما مخاطب نمی تواند از این آگهی ها برداشت فرهنگی داشته باشد و بیش تر صورت اقتصادی دارد. آگهی کتاب باید در نشریات فرهنگی درج شود، هر چند همین کار هم برای ناشران مشکل است.

خادمیان سپس عنوان کرد: بیلبوردهای خیابانی برای کالاهای فرهنگی مثل تئاتر تأثیرگذار بوده است. در مورد کتاب این تجربه کم تر وجود داشته است، اما به کلی هر چه در معرض دید عموم قرار بگیرد، باعث آموزش فرهنگی می شود. البته شأن و وقار کتاب هم باید حفظ شود. امکان تبلیغ تلویزیونی کتاب و تبلیغ کتاب از طریق بیلبوردهای خیابانی وجود ندارد، مگر با حمایت های خاص. مگر کتاب چقدر تیراژ و فروش دارد که بتوان برای آگهی آن هزینه کرد؟

او در ادامه گفت: مجله ی « جهان کتاب» مجله ی نقد و معرفی کتاب است. ما علاوه بر این معرفی رایگان، گاهی به ناشران پیشنهاد می دهیم که در صفحات اول مجله، کتاب های شان را تبلیغ کنند. بیش ترین مبلغی هم که برای این کار از آن ها می خواهیم، ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان است، اما بسیاری از ناشران توانایی پرداخت همین مبلغ را هم ندارند. کار نشر یک کار ذوقی است و دخل و خرج نمی کند. به همین دلیل تبلیغ کتاب نیازمند حمایت دولت است. ناشرانی که توانایی پرداخت ۱۵۰ هزار تومان به یک مجله را ندارند، از عهده ی پرداخت هزینه ی تبلیغ در تلویزیون هم برنمی آیند. به همین دلیل تنها گاهی کتاب های انتشارات سروش یا امیرکبیر در تلویزیون پخش می شود. کتاب های نفیس هم که گران قیمت هستند، می توان تبلیغ کرد، اما مخاطبان فرهنگی، مشتری این کتاب ها نیستند.

این ناشر همچنین عنوان کرد: قرار بود در نمایشگاه « یاد یار مهربان» تعدادی از کتاب های ما را تبلیغ کنند. مبلغی هم برای این کار گرفتند، اما موفق به تبلیغ نشدند. بخش تبلیغات ما ضعیف است. مسأله تنها تبلیغ کالاهای فرهنگی نیست؛ صنعت تبلیغات ما به طور کلی و خصوصا در زمینه ی فرهنگی بسیار ضعیف است.

او درباره ی کاربرد تبلیغاتی معرفی کتاب در رسانه ها نیز گفت: ما با رسانه ها و خبرنگاران کتاب در روزنامه ها و مجلات ارتباط داریم و برای شان کتاب های مان را می فرستیم؛ هر چند بسیاری از آن ها کتاب ها را نمی خوانند و فقط همان معرفی کتابی را که ما خود برای شان می فرستیم، منتشر می کنند. ما کتاب های خود را برای اطلاع رسانی به حدود ۴۰ نفر از خبرنگاران می فرستیم و درج اخبار این کتاب ها در رسانه ها، تأثیر خوبی در فروش کتاب های ما دارد. این کار برای کسانی که مجموعه های مختلف نشر ما را دنبال می کنند، مفید است. برنامه ی تلویزیونی « کتاب چهار» هم برنامه ی بسیار مؤثری است. هر نوع انعکاسی از چاپ کتاب که از زبان دیگران صورت بگیرد، مؤثر است.