چرا هنگام شنیدن نام امام زمان (عج) از جا بلند می‌شویم

به گزارش پارس به نقل از پایگاه اطلاع رسانی بعثه مقام معظم رهبری، پاسخ سوال این است که تکریم کریمان و تجلیل از صاحبان جلالت، همیشه و در همه جا پسندیده است؛ چنان که برای پیامبر (ص) و فرزندان معصومش (ع) بالاترین تکریم ها و تجلیل ها بایسته به نظر می رسد، لکن برخاستن و در حالت قیام « دست بر سر نهادن» تواضع و احترامی است که هنگام شنیدن نام هیچ کسی جز « قائم آل محمّد (ص) » به صورت سیره و سنت در نیامده است.

امام رضا (ع) را در خراسان می دیدند که در موقع ذکر نام « قائم» بر می خیزد و دست بر سر می نهد و می فرماید: « خدایا فرجش را تعجیل فرما و قیامش را آسان گردان۱» .

از امام صادق (ع) پرسیدند: سبب برخاستن به خاطر ذکر لفظ « قائم» -از القاب امام حجّت (عج) - چیست؟

فرمود: زیرا او را غیبتی طولانی است و او را شدت مهربانی خود نسبت به دوستانش، هر کس را که به این لقب از او یاد می کند به دیده عنایت می نگرد، زیرا این لقب یادآور حکومت او و برانگیزاننده حسرت غربت اوست، به خاطر بزرگداشت اوست که باید بنده خاضع و فروتن، هنگامی که مولای گرامی او با دیدگان شریفش به او نگاه می کند، برخیزد و احترام کند و تعجیل فرج او را از خدای تعالی بخواهد۲" .

بی تردید این برخاستن که به فرمایش امام صادق (ع) یادآور قیام و حکومت حضرت مهدی (عج) است، تنها به انگیزه احترام صورت نمی گیرد، بلکه دلالتی بر آمادگی شیعه منتظر، برای قیام و همراهی با مولای خویش نیز دارد.

پیام این « قیام» ؛ هم احترام به « قائم» است، هم همسویی با آرمان های بزرگ قیام جهانی او. پیام این قیام؛ هم واکنش در مقابل نگاه مهرآمیز « مولای غایب» است، هم بیعتی برای همراهی با او در روز ظهور.

پیام این قیام؛ هم اکرام قیام قائم است و هم اعلام آمادگی برای قیام و شاید چون چنین است ذاکر این نام، شایستگی نگاه لطف و نظر عنایت مولایش را پیدا می کند، « یَنظُرُ اِلی کُلِّ مَنْ یَذْکُرُهُ بِهذَا اللَّقَبِ الْمُشْعِرِ بِدولَتِهِ۳" .

منبع روایات:

۱- منتخب الاثر، آیت الله صافی، ص۵۰۶.

۲- مدرک پیشین، همان صفحه.

۳-همان مدرک.