به گزارش پارس به نقل از ایسنا- یادداشت

یاور مهدی پور (نوازنده و عضو هیأت مدیره انجمن موسیقی گیلان)

« باز هم خبری ناامیدکننده؛ بازهم خبری یاس آور.

باخبر شدم که مسؤولان تصمیم عجیب دیگری برای موسیقی، هنر همیشه مظلوم این مرز و بوم گرفته اند. ناگهان تنم به

خود لرزید و این خبر چون آب سردی بود بر تمام این سال های تمرین، مطالعه و آموزشم؛ چه در نوازندگی و چه در تدریس موسیقی کلاسیک.

برای همین تصمیم گرفتم، درد و دل و گلایه ام را با شما در میان بگذارم.

اول اینکه مگر می شود، موسیقی را به غربی یا شرقی تقسیم کرد؟ ! و مگر می شود، انسانی را از فراگیری ساز و موسیقی بازداشت؛ به دلیل غربی بودن؟

موضوع دوم اینکه کسانی که درباره موسیقی تصمیم می گیرند، آیا می دانند، موسیقی که به نام کلاسیک در دانشگاه تدریس می شود، ابزاری برای آموزش و پرداختن به موسیقی جهان است؟

از طرفی بهترین آثار موسیقی فیلم و موسیقی ملی ما با همین سازها نواخته شده و به یادگار مانده اند.

با ناامیدی و اندوه فراوان از مسؤولان جواب می خواهم و از آنها می پرسم که تکلیف من و بسیاری از همکاران و هنرجویان چیست؟

ما که به جای هر کار دیگری بهترین ساعات و لحظه هایمان را صرف تمرین های طولانی و دشوار با سازهایمان کردیم تا برای پیشرفت موسیقی فاخر قدمی برداشته باشیم.

و می پرسم، چه کسی جوابگوی ماست؟

و یک پرسش دیگر؛ مگر تلویزیون، رادیو، میکروفون و… ابزارهای غربی نیستند؟ آیا شما حذفشان کردید؟ »