سندی جدی درباره فقر وجود ندارد

نشست «دام فقر؛ در جستجوی راه رهایی » عصر امروز (ششم آبان ماه ) به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران برگزار شد.

یاسر باقری گفت: اگر به مشروح مذکرات مجلس در بعد از انقلاب مراجعه کنیم، می‌بینیم مهرماه 75 اولین بحث‌ها درباره فقرزدایی بیان می‌شود و حتی بودجه 76 هم بر اساس لایحه‌ای که هنوز به مجلس نرسیده است تصویب می‌شود. بهمن 75 این لایحه از دولت به مجلس می‌رسد. در نهایت بهار 77 لایحه پس گرفته می‌شود .

وی ادامه داد: گویا چیزی به اسم فقر وجود ندارد؛ هرچیزی که درخصوص فقر هست در حقیقت نبود امکانات است. به محض انکه در مجلس صحبت از فقر می‌شود در پی آن صحبت از اعطای امکانات می‌شود. به همین دلیل این امکانات است که محل مطالعه سیاست‌گذاران می‌شود. این نگاه باعث تکه‌تکه شدن عوامل فقر می‌شود.

«ما اساسا واژه فقر را به تنهایی نمی‌شنویم و فقر و بی‌سوادی، فقر و بیکاری و... نتیجه ساده این تفاوت این است سندهای مختلف گویا همه فقرزدایی می‌کنند و امکاناتی را به جایی اختصاص می‌دهد. این نگاه باعث می‌شود واکاوی درباره مساله فقر اتفاق نیافتد و مشخص نباشد که فقر چیست و فقرا چه کسانی هستند و چه چیزهایی منجر به فقر می‌شود مشخص نمی‌شود.»

این پژوهشگر افزود: این رویکرد به سمت علل فقر، مسائل فقرا نمی‌رود؛ جدال بر گرفتن منابع و امکانات است؛ در این نگرش فقر به مثابه یک پدیده و مساله نیست و وقتی علل مورد توجه قرار نمی‌گیرد، ما به سمت سیاست‌ها نمی‌رویم و در مقابل سیاست‌های جبرانی محل بحث قرار می‌گیرد.