شایع‌ترین علت نابینایی

درباره بیماری هایی که به نابینایی منجر می‌شوند، گفت: امروزه شایع‌ترین علت نابینایی در جهان، ابتلا به بیماری دیابت است، موضوعی که به اهمیت کنترل قند خون در بروز بیماری‌های چشمی اشاره دارد و حدود هفت درصد جامعه ( ۵ الی ۶ میلیون نفر) را درگیر خود کرده است.

رجبی ادامه داد: در این بین مهم‌ترین و شایع‌ترین عارضه ای که با بروز این بیماری دیده می شود، عوارض وارد شده بر شبکیه است، البته ممکن است عصب بینایی نیز در این بینایی درگیر شود، از این رو در کسانی که از انسولین استفاده می‌کنند، سه تا پنج سال پس از ابتلا و افراد مسنی که از انسولین استفاده نمی‌کنند باید بلافاصله پس از ابتلا، معاینه چشم صورت بگیرد، زیرا ممکن است دچار مشکلات چشمی شوند.

وی افزود: پس از بیماری دیابت، آب مروارید و آب سیاه از مهم‌ترین دلایل نابینایی است، در صورت مراجعه نکردن فرد مبتلا به آب مروارید به پزشک، آب مروارید به آب سیاه تبدیل شده و ممکن است به نابینایی او منجر شود. در این بین عوارض چشمی ناشی از دیابت و آب مروارید خود را به صورت کاهش دید نشان می‌دهند اما آب سیاه معمولا علامتی ندارد.

رجبی ادامه داد: آب سیاه 2 حالت دارد؛ در حالت اول فرد با احساس درد شدید به پزشک مراجعه می‌کند. در حالت دوم بیمار سال‌های زیادی است که به این بیماری مبتلاست اما به دلیل نبود هیچ علامتی، متوجه آن نشده و زمانی به پزشک مراجعه می‌کند که نابینا شده است، از این رو افراد مستعد باید سالیانه و یا هر دو سال یک بار به چشم پزشک مراجعه کنند.

این چشم پزشک درباره علت ضعیف بودن چشم اظهار کرد: نور پس از وارد شدن به چشم بر پرده شبکیه متمرکز شده و تشکیل تصویر می‌شود. این پالس ها با ورود به مغز تصویر را برای ما قابل دیدن می‌کند. اگر فرد دچار عیب انکساری یا ضعف بینایی باشد، نور وارد شده به جای تمرکز بر شبکیه، جلو یا پشت آن متمرکز می‌شوند. در صورت تمرکز نور پشت شبکیه، چشم فرد دور بین است و باید با استفاده از لنز مثبت یا محدب نور داخل شبکیه فرستاده شود. در چشم نزدیک بین، نور با تمرکز در جلو شبکیه و با استفاده از لنزهای منفی یا مقعر به داخل شبکیه فرستاده می‌شود.

متخصص چشم درباره دلیل ضعف بینایی اظهار کرد: ضعف بینایی ممکن است ناشی از انجام کارهایی مانند مطالعه نزدیک و طولانی باشد. همچنین می‌تواند دلیل ارثی هم داشته باشد.