جای خالی ورزش در فعالیت‌های روزانه بانوان

مادران رکن اصلی نشاط و شادابی را در جامعه به خود اختصاص داده اند اما، متأسفانه بسیاری از آنان به دلیل گرفتار شدن در انواع مختلف مسوولیت های داخل و خارج از خانواده فرصتی برای مشغول شدن به خود را به دست نیاورده و به مرور زمان دچار افسردگی و نگرانی های ذهنی مزمن و عمدتا بیهوده ای می شوند که علاوه بر وارد شدن فشارهای عصبی فراوان، آنان را نسبت به انجام فعالیت های ورزشی و تفریحاتی هرچند کوچک نیز بی انگیزه می کند و تبعات افسردگی و خستگی آنان به خوبی در چهره خانواده نمود می یابد.

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، تربیت بدنی و ورزش پدیده‏ ای است اجتماعی که اهمیت و ضرورت آن در رشد و ارتقای جامعه مورد تأیید و اتفاق نظر صاحب‏ نظران بوده و ارتباط پویای آن با سایر پدیده‏ های اجتماعی، روز به روز گسترده و وسیع ‏ تر می شود.

امروزه به ورزش به عنوان ابزاری عمده در تربیت می ‏ نگرند. به همین دلیل رواج ورزش همگانی، توسعه ورزش پرورشی و ارتقای ورزش قهرمانی و حرفه ای هر یک تأثیر فراوانی در رونق اقتصادی و شکوفایی اجتماعی دارد. ورزش به عنوان پدیده ‏ ای همه گیر و اجتماعی حضور تمام اقشار جامعه را به خوبی پذیراست.

سال ۱۳۶۰ را می توان سرآغاز تشکیلات ورزشی بانوان در دستگاه ورزش کشور به شمار آورد. در این سال هدایت فعالیت‏ های ورزشی بانوان به عهده کمیت ه‏ ای تحت عنوان کمیته ورزش بانوان واگذار شد. این کمیته فعالیت خود را به عنوان یکی از زیرمجموعه ‏ های دفتر امور مشترک فدراسیون ‏ های ورزشی آغاز کرد.

طی سال های بعد فعالیت ورزشی بانوان با تغییرات متعدد و متنوع رشد یافت و جایگاه خود را در حوزه ورزش کشور به دست آورد ولی علیرغم پیشرفت های مهمی که در حوزه ورزش بانوان کسب شده است، شاهد وجود خلاء بسیار مهمی درخصوص فعالیت های ورزشی بانوان شاغل هستیم.

بانوان شاغل که عموما متأهل بوده و بار اداره زندگی را نیز در کنار فعالیت شغلی بردوش داشته، عموما فرصتی برای تفریح و ورزش به دست نیاورده یا به حدی از انجام کار روزانه خسته می شوند که انگیزه یا فرصتی برای عضویت در یک باشگاه ورزشی یا رفتن به اماکن تفریحی به همراه دوستان، فارغ از دغدغه های روزانه برای آنها دست نمی دهد.

حجم بالای مسوولیت ها، فرصت تفریح و ورزش را از بانوان گرفته است

یکی از بانوان شاغل در این باره به خبرنگار ایسنا گفت: بانوان شاغل به دلیل عهده دار بودن مسوولیت نظارت بر فعالیت های خانه و محل کار، زمان کافی برای پرداختن به تفریح و ورزش ندارند و با این اوصاف متأسفانه رسیدگی به امر خطیر سلامت جسم و روح را جزو اولویت های کار خود قرار نداده و در واقع سلامت خود را فدای سایر فعالیت ها و وظایف می کنند.

وی اختصاص زمانی هر چند کوتاه را به ورزش در برنامه روزانه ضروری دانست و افزود: حتی پیاده روی با زمان کوتاه می تواند تا حد زیادی نیازهای روحی و جسمی انسان را تامین کند.

این بانوی شاغل یکی دیگر از مشکلات و محدودیت های بانوان شاغل برای پرداختن به ورزش و تفریح را عدم هماهنگی ساعات فعالیت باشگاه های ورزشی با ساعات فراغت این افراد دانست و اظهار کرد: متأسفانه در محل کار نیز برنامه های ورزشی عموما وی‍ ژه مردان شاغل در نظر گرفته می شود، این در حالی است، که در حوزه مسوولیت های کاری هیچ تفاوتی بین بانوان و آقایان وجود ندارد.

وی نبود مکانی متناسب با رفع نیازهای تفریحی و ورزشی بانوان را از دیگر عوامل بی انگیزگی بانوان برای پرداختن به تفریح عنوان و تصریح کرد: متاسفانه در نظر گرفته شدن چنین اماکنی کمتر تحقق یافته و این مهم سبب بی انگیزگی بسیاری از بانوان افراد برای گذران ساعاتی جهت تفریح و ورزش شده است.

یکی دیگر از بانوان شاغل نیز با اشاره به مسوولیت های مختلف بانوان در منزل و محل کار گفت: بانوان شاغل با ورود به منزل در زمان محدودی که پس از انجام فعالیت شغلی در محل کار، در اختیار دارند، به کارهای منزل و فرزندان می پردازند و این یکی از دلایل اصلی کمبود زمان جهت گذران اوقات فراغت آنهاست.

وی بانوان را یکی از ارکان مهم هر خانواده دانست و افزود: در صورتی که این قشر از جامعه در ابعاد مختلف جسمی، روحی و روانی مورد توجه قرار گیرد، علاوه بر بالا رفتن سطح شادابی در خانواده بازدهی آنان در محیط کار نیز افزایش یافته و نهایتا منجر به شاداب تر شدن جامعه می شود.

یک بانوی خانه دار نیز در رابطه با تفریح و ورزش، گفت: با مدیریت زمان و انجام به موقع فعالیت های روزانه منزل و رسیدگی به فرزندان، زمان مشخصی را به ورزش و تفریح اختصاص می دهم.

وی با بیان این که ورزش سبب سرزندگی و شادابی روح و سلامت جسم انسان است، افزود: اختصاص زمانی در طول روز به تفریح و ورزش برای هر انسانی به ویژه بانوان که رکن اصلی هر خانواده هستند، ضروری است.

اختصاص بخشی از ساعت کاری بانوان به ورزش ممکن نیست

جهت پیگیری مشکلات بانوان در اینخصوص به سراغ مدیرکل دفتر امور بانوان و خانواده استانداری مرکزی رفتیم، اشرف جواهری در این باره گفت: بانوان شاغل خواستار اختصاص وقت مشخصی در زمان کار ادارات برای ورزش هستند.

وی با بیان این که به دلایل مختلف همچون بارداری، ساعت شیر و غیره طی سال از زمان فعالیت بانوان در ادارات کاسته می شود، افزود: برهمین اساس آنان می توانند زمانی از اوقات بیکاری خود را به تفریح و ورزش اختصاص دهند.

وی همچنین به برنامه هایی همچون ایجاد پارک ویژه بانوان که قرار بوده در اراک ایجاد شود، ولی با موافقت مواجه نشده نیز اشاره کرد.

بودجه ورزش بانوان دو سال است پرداخت نشده است

زهرا عراقیه، مسوول امور ورزش بانوان اداره کل ورزش و جوانان استان مرکزی، به خبرنگار ایسنا گفت: فضاهای مناسب و استاندارد برای بانوان در استان مرکزی، در ساعات مختلف شبانه روز دایر است و بانوان می توانند با حضور و ثبت نام در این کلاس ها بدون کمترین محدودیت زمانی و مکانی به فعالیت های ورزشی خود بپردازند.

وی همچنین از حضور مربیان رسمی استان، برای ارائه آموزش های ورزشی به علاقمندان در پارک ها و اماکن ورزشی خبر داد و افزود: از بانوان شاغل نیز دعوت می شود با حضور در این اماکن در کنار دیگر بانوان اوقات مفرحی را برای خود ایجاد کنند.

مسوول امور ورزش بانوان اداره کل ورزش و جوانان استان مرکزی همچنین به ارائه آموزش های لازم در زمینه استفاده از این وسایل به استفاده کنندگان اشاره کرد و گفت: این مهم آسیب های ناشی از استفاده نادرست از این وسایل را به حداقل ممکن می رسانند.

عراقیه همچنین از فعالیت ۳۷ هیات ورزشی در استان مرکزی خبر داد و اظهار کرد: هم اکنون در رشته های مختلف ورزشی نماینده استان مرکزی به اردوهای تیم ملی بانوان دعوت شده است، حتی عضو ثابت هم در برخی رشته ها داریم.

وی یکی از دلایل پشتیبانی نشدن ورزش بانوان از سوی اسپانسرها را محدودیت تبلیغات دانست و خاطرنشان کرد: در ورزش آقایان به دلیل عدم محدودیت در تصویر برداری و ارایه تبلیغات، پشتیبانی بیشتری از سوی اسپانسرها صورت می گیرد.

مسوول امور ورزش بانوان اداره کل ورزش و جوانان استان مرکزی در پایان با اشاره به این که بودجه اختصاصی به ورزش بانوان داده نمی شود، تصریح کرد: در هر رشته بودجه ای به هیات اختصاص داده می شود که هیات ورزشی موظف به صرف حداقل ۳۰ درصد این بودجه در بخش بانوان است، که البته این مبلغ نیز حدود دو سال است، پرداخت نشده است.

براساس این گزارش، آنچه در این میان بسیار حائز اهمیت است ارزش و نقش سلامتی بانوان در داشتن یک زندگی سالم است و در این راه باید بستر و شرایطی ایده آل برای آنان فراهم شود تا به این مهم دست یابند.

امروزه بانوان بسیاری را می بینیم که در کوچه و خیابان به قصد پیاده روی مشغول فعالیت هستند. کوچه ها و پیاده روهایی که اغلب غیر استاندارد بوده و با سطوح ناهمواری که دارند شرایط را برای انواع آسیب ها از ناحیه زانو، کمر و غیره فراهم می کنند.

صرف نظر از این مورد، اغلب افرادی که به پیاده روی می روند، در نهایت مقصدشان رسیدن به پارک ها یا اماکنی است که وسایل ورزشی در آن تعبیه شده است که البته استفاده از این قبیل وسایل به سه دلیل عمده نمی تواند چندان مفید و قابل استفاده باشد.

عدم آگاهی افراد از نحوه استفاده از این وسایل ورزشی که خود می تواند مضر و موجب بروز آسیب هایی جدی باشد، قرارگرفتن این وسایل در پارک ها که محل رفت و آمد افراد و خانواده هاست و مجموعه ای از تماشاگران را تشکیل داده و به دلیل برخی شرایط و محدودیت های اجتماعی برای بانوان، امکان ورزش به نحو مطلوب را از آنان سلب می کند.

سومین دلیل آنست که مسوولیت های فراوان بانوان در خانواده و محدودیت های اجتماعی که پیشتر بدان اشاره شد، امکان پیاده روی و ورزش بانوان را معمولاً به ساعاتی خاص از شبانه روز مانند صبح زود یا شب، محدود می کند، که البته بسیاری از بانوان بویژه بانوان جوان معمولاً به دلیل ترس از بروز برخی مزاحمت های خیابانی که گاه و بیگاه اتفاق می افتد، از استفاده از این فرصت اجتناب می کنند.

به نظر می رسد علاوه بر آنکه ترویج فرهنگ ورزش در میان بانوان اعم از شاغل یا خانه دار نیازمند فرهنگ سازی در جامعه است و علاوه براینکه اختصاص اوقاتی تحت عنوان فراغت برای بانوان نیازمند همکاری همسران و فرزندان برای آزاد گذاشتن همسران و مادران حتی برای ساعاتی محدود در طول روز است اما، نمی توان از این نکته مهم غافل شد که در جامعه ما با وجود محدودیت های عرفی و مذهبی که عموما بانوان را در معذوریت هایی قرار می دهد، در نظر گرفتن فضاهایی ویژه تفریح و ورزش برای آنان و همچنین تامین حمایت های مالی در حوزه ورزش این قشر ضروری است.