به گزارش پارس به نقل از ایسنا، بر اساس نتایج زیست باستان شناسان، این کودک که حدود دو هزار سال پیش زندگی می کرده، اولین نمونه کودک آزاری کودکان در مصر و قدیمی ترین نمونه از این دست در تاریخ باستان شناسی را نشان می دهد.

آبادی Dakhleh یکی از هفت واحه در بیابان غربی مصر است و گورستان های موجود در آن به باستان شناسان امکان مطالعه آغاز مسیحیت در مصر را می دهند.

شیوه های مطالعه با استفاده از کربن تشعشعی از اسکلت ها، قدمت این گورستان را به بین سال های ۵۰ تا ۴۵۰ پس از میلاد بازمی گرداند.

هنگامی که « ساندرا ویلر» زیست باستان شناس دانشگاه فلوریدای مرکزی، در حال مطالعه اسکلت کودک مزبور بود، متوجه شکستگی هایی در بازوهای وی شد.

این محقق و همکارانش سپس شکستگی دیگری را در ناحیه ترقوره این کودک پیدا کرد. این تنها کودک حاضر در این گورستان است که الگوهای بی نهایت خشن شکستگی را نشان می دهد.

استفاده از اشعه ایکس، مطالعه میکروسکوپی بافت ها وتحلیل ایزوتوپ ها، شکستگی های استخوانی متعددی را در سراسر بدن از جمله دنده ها، پشت، لگن و ساعد او گزارش کرد.

آسیب دیدگی های این کودک که برچسب Burial ۵۱۹ را گرفته، در مراحل متعدد التیام صورت گرفته اند، که این امر نشان دهنده بروز ترومای غیرتصادفی تکراری است.

پس از انجام آزمایش ها، محققان دریافتند که فردی بازوهای این کودک را گرفته و آنها را به شدت تکان داده است.

دیگر شکستگی ها هم احتمالا ناشی از تکان دادن شدید بوده و تعدادی دیگر نیز در نتیجه آسیب های وارده به دنده و استخوان های مهره ناشی از ضربه های مستقیم، اعلام شده اند.

پژوهشگران در خصوص دلیل مرگ این کودک به طور قطع، اظهارنظری نکرده اند، اما حدس می زنند که آخرین شکستگی در ناحیه ترقوه جانش را گرفته باشد.

جزئیات این مطالعه در International Journal of Paleopathology منتشر شد.