"مدرسه خوب" مهمترین دغدغه خانوادهها در فصل ثبتنام
ثبتنام کلاس اولیها از اوایل خرداد آغاز میشود و سایر دانشآموزان نیز پس از پایان امتحانات آماده ثبتنام میشوند اما در این میان خانوادهها برای یافتن یک مدرسه خوب با مشکلاتی همراه هستند.
خرداد و تیر ماههای پرالتهابی برای خانوادههایی است که فرزند دانشآموز دارند؛ روزهای ثبتنام مدارس و مواجهه با مشکلات مختلف.
ثبتنام کلاس اولیها از اوایل خرداد آغاز میشود و سایر دانشآموزان نیز پس از پایان امتحانات آماده ثبتنام میشوند اما در این میان خانوادهها برای یافتن یک مدرسه خوب با مشکلاتی همراه هستند.
ماجرا از اینجا شروع میشود که بسیاری از خانوادهها به نزدیکترین مدرسه دولتی محل سکونتشان اعتماد ندارند و با جستوجو از دوست و آشنا، مدرسهای را در همان منطقه خود با فاصله چند خیابان آن طرفتر از محل سکونتشان انتخاب میکنند اما هنگام مراجعه به مدرسه این جمله را میشنوند " ثبتنام نمیشوید چون در محدوده ثبتنام قرار ندارید" و پس از این است که تازه ماجرای مشکلات آغاز میشود.
خانوادهها برای ثبتنام فرزندشان در مدرسه مدنظر دائم در مسیر آموزشوپرورش منطقه، آموزشوپرورش شهر تهران و مدرسه رفتوآمد میکنند به این امید که برای ثبتنام موفق شوند اما این تلاشها اغلب با طعم پیروزی همراه نیست و خانواده ناچار میشود یا فرزند خود را به مدرسه غیردولتی ببرد یا در نزدیکترین مدرسه دولتی اطراف خانه ثبتنام کند.
حال باید به این سوال پاسخ داد که چرا مردم به مدرسه دولتی نزدیک محل خانه اعتماد ندارند؟ چرا خانوادهها برای ثبتنام در مدرسهای خاص اصرار دارند؟ مدارس دولتی تا چه اندازه در سوق یافتن خانوادهها به مدارس غیردولتی نقش دارند؟
به صورت اجمالی در پاسخ به این پرسش میتوان گفت، خانوادهها تمایل دارند ثبتنام فرزندشان در مدرسهای باشد که به لحاظ تربیتی محیط سالمی دارد و از نظر آموزشی نیز حداقل معیارهای کیفی را داراست همین مسئله منجر شده خانوادهها به تعبیر خودشان در پی یافتن مدرسه دولتی «خوب» باشند.
مردم نسبت به کلاسهای درس شلوغ مدارس دولتی با 40 دانشآموز، کیفیت پایین آموزش و مسائل تربیتی و آسیبهای اجتماعی نگران هستند و تمام این دغدغهها سبب میشود برخی مدارس که در مواجهه با این مسائل اوضاعشان تا حدی بهتر است با استقبال بسیاری مواجه شوند.
با توجه به همین موارد میتوان گفت که عمده مراجعات مردمی به ستادهای ثبتنام، مرزبندیهای خاصی است که از سوی آموزش وپرورش تعیین شده و همین مسئله به قانون دست و پاگیری تبدیل شده است که بیشترین نارضایتی خانوادهها را رقم میزند.یعنی خانوادهها میخواهند فرزند خود را در مدرسهای که به لحاظ آموزشی و تربیتی سطح قابل قبولتری دارد، ثبتنام کنند اما مرزبندیهای تعیین شده از سوی آموزشوپرورش مانع این کار میشود.البته به نظر میرسد با توجه به رشد جمعیت در شهر تهران نیاز است تا تغییراتی در مرزبندی مدارس ایجاد شود و مناطق در این رابطه انعطاف نشان دهند تا باری از دوش مردم بردارند که با انواع مشکلات دست و پنجه نرممیکنند نه اینکه در کنار انواع مشکلات، ثبتنام فرزندان نیز به دغدغه بزرگی برای خانوادهها تبدیل شود.
و نباید از این نکته غافل شد که ضعف خدمات در مدارس دولتی در بروز چنین اوضاعی بیتاثیر نیست.
ارسال نظر