به گزارش پارس ، رحمت الله حافظی در گفت وگو با ایسنا، افزود: اگر این مبلغ به درصد سنجیده شود، به این معنا خواهد بود که پرداخت از جیب مردم بالاتر از ۶۰ درصد بوده و تنها حدود ۴۰ درصد هزینه های درمان توسط دولت پرداخت شده است.

وی تعیین تعرفه های بخش دولتی و خصوصی را نیازمند نگاهی اصولی به این موضوع دانست و بیان کرد: بر اساس قانون وزارت بهداشت باید هزینه تمام شده و قیمت واقعی را محاسبه کند و بر اساس قیمت تمام شده برای بخش دولتی تعرفه تعیین شود.

حافظی افزود: تعرفه بخش خصوصی نیز باید بر اساس تعرفه بخش دولتی و همچنین سود سرمایه وهزینه استهلاک محاسبه و ابلاغ شود.

مدیرعامل اسبق سازمان تامین اجتماعی روند تعیین تعرفه های درمان را خالی از اشکال نداست و گفت: باید مبنا اصلاح شود و تا زمانی که مبنا اصلاح نشود، اینکه هرسال عده ای دور یکدیگر بنشینند و درصدی را به تعرفه بخش دولتی و خصوصی اضافه کنند مشکل حل نخواهد شد و تا زمانی که قیمت واقعی خدمات توسط وزارت بهداشت تعیین نشود، چاره ای جز پیمودن همین مسیر وجود ندارد.

آنچه که باید در بخش دولتی و خصوصی متفاوت باشد هزینه هتلینگ، پرستاری و سود سرمایه استهلاک ساختمان است که باید در نظر گرفته شود.

متفاوت بودن حق الزحمه پزشکان در بیمارستانهای دولتی و خصوصی توجیه پذیر نیست

وی ادامه داد: به طور مثال هزینه حق الزحمه ای که یک پزشک برای یک جراحی مشابه در بیمارستان دولتی و خصوصی دارد، نباید متفاوت باشد چراکه پزشک همان پزشک و عمل جراحی نیز یکسان است، بنابراین هیچ توجیه قانع کننده ای در مورد تفاوت در حق الزحمه پزشک در بیمارستان دولتی و خصوصی وجود ندارد.

حافظی تاکید کرد: آنچه که باید در بیمارستان دولتی نسبت به بیمارستان خصوصی متفاوت باشد، حق الزحمه پزشک نیست بلکه هزینه هتلینگ، پرستاری، سود سرمایه و استهلاک ساختمان است.

مدیرعامل اسبق سازمان تامین اجتماعی با اشاره به اینکه از یک منظر بر ادعای بیمارستانهای خصوصی خدشه وارد است و از یک منظر این ادعا منطقی است، اظهار کرد: اتفاقی که در بخش خصوصی رخ می دهد این است که پزشک در مطب حق الزحمه ای را تحت عنوان زیرمیزی یا به هر عنوان دیگری دریافت می کند، سپس در بیمارستان می خواهد بر اساس تعرفه ها از بیمار پول دریافت کنند.

وی افزود: اگر این دو دریافتی از بیمار در بخش خصوصی، در محل بیمارستان از بیمار دریافت شود، همه چیز منطقی خواهد بود.

حافظی با بیان اینکه

بدلیل این که دو دریافتی یاد شده از هم جدا هستند و بیمار یک پرداخت به پزشک و یک پرداخت به بیمارستان دارد، پرداخت از جیب افزایش یافته و بیمارستان ها نیز مدعی اند رقمی که دریافت می کنند پاسخگوی هزینه هایشان نیست