استعفا یا برکناری نجفی

به گزارش پارس نیوز: بالاخره زمان برکناری و استعفای جناب محمدعلی نجفی از سمت شهرداری تهران نیز رسید. اتفاقی که از همان آغاز مسئولیت ایشان دور از ذهن نبود. در واپسین روزهای سال 96 و در آستانه آغاز سال نو، خبر استعفای شهردار 67 ساله تهران یکی از مهم ترین اخبار داخلی کشور شد. نجفی که می توانست با پشت سر گذاشتن زمستانی نه چندان سرد اما سخت، بهار ساختمان بهشت را نیز تجربه کند، اما سرمای زمستان در تنش ماند و تصمیم به خداحافظی از بهشت گرفت. بر اساس اخباری که توسط عضوی از شورای شهر نیز تایید شد، نجفی تصمیم به استعفا از سمت شهرداری اَبَر شهر تهران گرفته است اما نکته ای ذهن مردم به خصوص شهروندان تهرانی را به خود مشغول می کند که آیا نجفی خود از این سمت استعفا داده است یا به اجبار تصمیم به کناره گیری گرفته است؟

از ابتدای آغاز به کار شورای پنجم، یکی از اختلافات اصلی اعضای شورا حول انتخاب شهردار جدید تهران بود. از همان ابتدا نیز حزب کارگزاران تمایل چندانی به انتخاب نجفی به عنوان شهردار نداشت و آن ها معتقد بودند که هاشمی و مرعشی بهترین گزینه برای تصدی این مسئولیت هستند اما با مخالفت اصلاح طلبان با خروج هاشمی از بدنه شورای شهر و همچنین عمل جراحی قلب حسین مرعشی در آن زمان باعث شد تا نجفی به عنوان بهترین گزینه برای این سِمَت باشد و همین مسئله باعث شد تا او بر روی صندلی شهرداری تهران بنشیند.

با شروع کار نجفی در شهرداری، اقداماتی صورت گرفت که حامیان او نیز نتوانستند از او دفاع کنند و زمزمه های انتقاد از شهردار شنیده می شد. مسئله انتصابات مدیران شهرداری که مورد رضایت اصلاح طلبان نبود. اکثریت مدیران جدید شهرداری از بازنشستگان بودند و یکی از قول های نجفی که استفاده از نیروهای جوان اصلاح طلب بود، به هیچ عنوان عملی نشد. مورد دیگر عدم به کارگیری بانوان در مسئولیت های کلیدی شهرداری بود. همچنین استفاده از مدیران زمان قالیباف در برخی از جایگاه ها، خون اصلاح طلبان را به جوش می آورد و تحمل اوضاع برایشان سخت می شد.

پس از پایان تقسیم مسئولیت ها، عملکرد نجفی در بسیاری از زمینه ها نیز مورد نقد بود. در 7 ماه گذشته، هیچ پروژه عمرانی در سطح تهران افتتاح نشد و یا کلنگ ساخت و ساز هیچ پروژه ای به زمین نخورد تا رسانه های اصلاح طلب بتوانند روی آن مانور دهند و ذره ای از فشارها کم شود. خط 7 مترو تهران که در زمان شهردار سابق راه اندازی شده بود به بهانه نداشتن امنیت جلوی فعالیتش را گرفتند و قول داده بودند که در آستانه عید نوروز این خط مجددا راه اندازی شود اما این اتفاق نیفتاد. خط 6 مترو تهران که براساس برنامه ریزی مدیریت سابق شهرداری تهران قرار بود تا پایان سال 96 افتتاح شود، خبری از افتتاحش نیست و کارگرانی هم که بر روی این پروژه کار می کنند، 7 ماه است که حقوق خود را دریافت نکرده اند. پروژه هایی همچون ترمینال شرق که پیشرفت بالای 80 درصد را داشتند، با روی کار آمدن مدیریت شهری جدید به حال خود رها شده اند و خبری از پایان این پروژه نیست.

عملکرد شهرداری در بارش برفی که در ابتدای بهمن ماه در تهران بارید نیز صدای اصلاح طلبان را در آورد تا جایی که محمدرضا عارف به شدت از ناکارآمدی شهرداری گله کرد. عملکرد ضعیف شهرداری در این اتفاق باعث شد تا چندین روز عبور و مرور مردم در سطح شهر دچار مشکل شود. همین مسائل باعث شد تا فشارها از جانب اصلاح طلبان به نجفی برای استعفا از شهرداری تهران زیاد شود. تا جایی که شنیده ها حاکی از آن دارد شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان  به این نتیجه رسیدند که ماندن نجفی در این پست برای وجهه آنان در افکار عمومی و پایگاه اجتماعی بسیار بد خواهد بود و هزینه های زیادی را برای آن ها به دنبال خواهد داشت که می تواند جایگاهشان را در انتخابات مجلس سال 98 و همچنین انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 به خطر بیندازد.

موضوع استعفای نجفی همانطور که گفته شد، مدت ها مطرح بود اما بعد از وقوع اتفاقی، استعفا و یا برکناری نجفی جدی تر شد. پس از برگزاری جشن روز زن در برج میلاد که نجفی نیز در آن حضور داشت که در آن دختران خردسال به رقص پرداختند، انتقادات بسیاری به نحوه برگزاری این جشن و حضور جناب شهردار در این جشن شد.

اصلاح طلبان به خوبی می دانستند که هزینه برکناری و بهتر بگوییم استعفای اجباری نجفی در شرایط عادی برایشان بسیار است، فرصت را مناسب دیدند تا تمامی تقصیرها را به گردن احزاب روبرو و مخالف خود بیندازند. رسانه های اصلاح طلب از زبان یکی از اعضای سابق شورای شهر به گونه ای وانمود می کنند که تحمل شرایط موجود برای نجفی که با فشار اصولگرایان و دخالت هایشان در زمینه های مختلف و خصوصا حواشی جشن روز زن همراه است، سخت بوده و نجفی دیگر نمی تواند شرایط موجود را تحمل کند و تصمیم به استعفا گرفته است.

به هر حال پایان کار نجفی در شهرداری تهران برخلاف آن همه وعده و شعار در ابتدای کار، به صورت ناگریزی برای اصلاح طلبان  تلخ و هزینه ساز شد. اصلاح طلبان که قصد داشتند با انداختن توپ به زمین رقبایشان، از مسئولیت این ناکارآمدی ها شانه خالی کنند، حالا باید به فکر شهرداری باشند که بیش از این جایگاهشان را در میان مردم پایین نیاورد و برای نتخابات آینده امیدوار بمانند.