برای کریسمس پول بود؛ برای دهه فجر نبود

گروه تحلیلی خبری «پارس»_ « به دلیل مشکلات مالی دهه فجر را به صورت غیرمستقیم تبلیغ کردیم». این سخنان محمودمیرلوحی عضو شورای شهر تهران در توجیه عملکرد ضعیف شهرداری در قبال سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی بود.

از اولین روز بر سر کارآمدن محمدعلی نجفی شهردار تهران فضایی دایر بر اشتباه بودن، نامناسب بودن و خطا بودن تبلیغات و کمک های شهرداری به نهادهای مذهبی و فرهنگی به راه افتاد که توسط چند عضو شورای شهر تهران هم به این فضا دامن زده شد.

تلاش فراوانی شد تا این سخنان در قالب های زیبایی مثل اینکه وظیفه شهرداری رسیدگی به شهر است نه کمک به مجموعه های فرهنگی و مذهبی یا اینکه این پول ها را می شود خرج فضای سبز و کارتن خواب ها و...کرد، همراهی افکار عمومی را نیز جلب کنند.

نکته اینجاست که اساسا کمک به نهادهای فرهنگی و مذهبی بخشی از بودجه تصویب شده توسط شورای شهر تهران است و نه قالیباف و نه هیچ کس دیگر مجاز به معلق کردن آن نبوده است. در بودجه پیشنهادی آقای نجفی برای سال 1397 شهرتهران هم همین مورد به وضوح ذکر شده و برای آن بودجه های کلانی درنظر گرفته شده است. حالا اینکه چرا اعضای شورای شهر تهران و مدیران شهرداری به بهانه های مختلف تسویه حساب های سیاسی خود را با هیئات مذهبی که پناهگاه بسیاری از جوانان مومن و انقلابی است یا با دهه فجر و مناسبت های مذهبی و فرهنگی انجام می دهند سوالی است که کاش در یکی از نشست های خبری شهردارتهران کسی از وی بپرسد.

نکته دیگر اینکه اگر شهرداری پولی برای کمک به هیئات مذهبی یا خرج کردن برای مناسبت های ملی مثل دهه فجر نداشت، چگونه دهها میلیارد تومان برای میلاد حضرت عیسی(ع) و نصب دهها بنر و تبریک و ...از سخنان حضرت عیسی در معابر عمومی نصب شد؟ ارزش و جایگاه هیئات مذهبی شیعه یا دهه فجر ما کمتر از این تبریک هاست یا آنکه تبلیغات مذهبی و فرهنگی فقط شامل جملات منسوب به حضرت عیسی(ع) می شود؟

محمدباقر قالیباف بر اساس تعهدی که به مجموعه های فرهنگی و مذهبی احساس می کرد به همه مجموعه های فرهنگی-مذهبی و همه مذاهب رسمی کشور کمک هایی  انجام می داد. این موضوع نه فقط شامل هیئات مذهبی بلکه حتی شامل مجموعه های غیرمسلمان مثل کلیساها و کمک به بازسازی آنها هم می شد. طبیعی است به دلیل شیعه بودن 98 درصد مردم تهران کمک ها متناسب با دین مردم باشد. حالا اگر از آقای نجفی و یارانش سوالی بپرسیم که اگر قرار نیست به مجموعه های مذهبی شیعه و هیئات مذهبی کمک شود یا اگر قرار نیست کمکی به برگزاری جشن سالگرد دهه فجر شود، آیا کمک به مراکز دینی مسیحیت و دیگر ادیان الهی هم شامل این محدودیت ها می شود و یا فقط این محدودیت ها برای ماست؟ سنگ تمام و بیشتر از تمام شهرداری تهران در کریسمس و بعد انتقاد از اختصاص پول برای کمک به بازسازی یک حسینیه نشان داد که اتفاقا قرار است این محدودیت ها فقط برای ما باشد.

شهردار کنونی تهران با شعار شفافیت بر سر کار آمده است اما چرا در بودجه سال 1397 شهرداری تهران از شفافیت لااقل در حوزه فرهنگی خبری نیست؟ بودجه های اختصاص یافته برای کمک به مجموعه های فرهنگی و مذهبی اگر قرار نبود برای هیئات و حسینیه ها خرج شود پس کجای مذهب را هدف قرار داده است؟

درباره رفتارهای شهردار تهران در قبال مجموعه های مذهبی و فرهنگی و حالا مناسبت های ملی مانند 22 بهمن گله و انتقادات کم نیست. استقبال ضدانقلاب و افرادی که دل در گرو انقلاب نداشته و ندارند از این رویکرد، معیار خوبی برای پیمودن مسیر اشتباه است.