زلزله کرمانشاه؛ هشداری برای تهران
تهران با 22 منطقه، 144 ناحیه و حدود 1500 محله یکی از کلانشهرهایی است که در صورت وقوع بحرانی همچون زلزله و عدم آمادگی جهت مقابله با آن باید در انتظار فاجعه ای انسانی باشد.
کشور ما با وسعتی بالغ بر ۱,۶۴۸,۱۹۵ کیلومتر مربع بر روی نوار زلزله خیز آلپ- هیمالیا واقع شده است و از حدود 300 شهر کشور تقریباً ۷۷% آنها روی پهنه های زلزله و گسل ها واقع شده اند به طوری که از سال 1280 تا ۱۳۸۳(طی یک سده) پانزده زلزله با بزرگی بیش از 7 ریشتر در ایران رخ داده است و از سال 1336 تا 1383 بیش از 200 هزار نفر، جان خود را از دست داده اند.
کلانشهر تهران با 22 منطقه، 144 ناحیه و در حدود 1500 محله یکی از کلانشهرهایی است که در صورت وقوع بحرانی همچون زلزله و عدم آمادگی جهت مقابله با آن باید در انتظار فاجعه ای انسانی باشد. این در حالی است که بلایا و سوانح طبیعی همچون زلزله همواره به عنوان یکی از مخرب ترین عوامل آسیب رسان به جوامع و خصوصا شهرها به حساب می آیند و قدرت تخریبی چنین بحرانی زمانی افزایش می یابد، که شهر یا کشوری آمادگی مقابله با سوانح را نداشته باشد.
کلانشهر تهران با وجود اینکه به ظاهر در راه توسعه یافتگی قدم برمیدارد اما، توسعه بی رویه، غیر علمی و غیر استاندارد این کلانشهر سبب ایجاد بافت های غیر همگن در شطح شهر گردیده و در نهایت این شهر را تبدیل به یکی از آسیب پذیر ترین کلانشهرهای ایران نموده است.
از نظر بسیاری از افراد وظایف مدیریت شهری، تنها محدود به مواردی از قبیل برنامه ریزی، خدمت رسانی، مدیریت فرهنگی محلات، انجام پروزه های شهری و مواردی مشابه اینها میباشد، در صورتی که یکی از وظایف مهم مدیریت شهری که دستیابی به توسعه پایدار شهری و شهری تا ب آور در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی است، تقریباً به فراموشی سپرده شده است.
کلانشهر تهران با پنج نوع باف شهری شامل بافت قدیمی، فرسوده و با اسیب پذیری بالا ، بافت میان ساز بدون استحکام ، بافت نوساز بدون رعایت آیین نامه های مرتبط ،بافت نوساز با استحکام متوسط ، بافت نوساز با استحکام بالا کلانشهری است که از نازل ترین سطح تاب اوری برخوردار است و قدرت مقابله با بلایای طبیعی حتی با شدت پایین را ندارد.
حال با آگاهی از وضعیت فعلی کلانشهر تهران و چالش های موجود و حتی پیش بینی نشده این شهر باید به دنبال افزایش تاب آوری آن باشیم. چرا که رویکرد مقابله با بحران پس از وقوع آن در کلانشهری همچون تهران تقریباً امکان ناپذیر است. البته این نکته را باید بیان نمود که رویکرد مذکور در بسیاری از شهرهای جهان منسوخ شده است و اکثر شهرهای در معرض بحران در دنیای امروز ، سعی در ارتقاء تاب آوری خود دارند.
دبیر کمیته فرهنگ و رسانه شورای شهر تهران
کلانشهر تهران با 22 منطقه، 144 ناحیه و در حدود 1500 محله یکی از کلانشهرهایی است که در صورت وقوع بحرانی همچون زلزله و عدم آمادگی جهت مقابله با آن باید در انتظار فاجعه ای انسانی باشد. این در حالی است که بلایا و سوانح طبیعی همچون زلزله همواره به عنوان یکی از مخرب ترین عوامل آسیب رسان به جوامع و خصوصا شهرها به حساب می آیند و قدرت تخریبی چنین بحرانی زمانی افزایش می یابد، که شهر یا کشوری آمادگی مقابله با سوانح را نداشته باشد.
کلانشهر تهران با وجود اینکه به ظاهر در راه توسعه یافتگی قدم برمیدارد اما، توسعه بی رویه، غیر علمی و غیر استاندارد این کلانشهر سبب ایجاد بافت های غیر همگن در شطح شهر گردیده و در نهایت این شهر را تبدیل به یکی از آسیب پذیر ترین کلانشهرهای ایران نموده است.
از نظر بسیاری از افراد وظایف مدیریت شهری، تنها محدود به مواردی از قبیل برنامه ریزی، خدمت رسانی، مدیریت فرهنگی محلات، انجام پروزه های شهری و مواردی مشابه اینها میباشد، در صورتی که یکی از وظایف مهم مدیریت شهری که دستیابی به توسعه پایدار شهری و شهری تا ب آور در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی است، تقریباً به فراموشی سپرده شده است.
کلانشهر تهران با پنج نوع باف شهری شامل بافت قدیمی، فرسوده و با اسیب پذیری بالا ، بافت میان ساز بدون استحکام ، بافت نوساز بدون رعایت آیین نامه های مرتبط ،بافت نوساز با استحکام متوسط ، بافت نوساز با استحکام بالا کلانشهری است که از نازل ترین سطح تاب اوری برخوردار است و قدرت مقابله با بلایای طبیعی حتی با شدت پایین را ندارد.
حال با آگاهی از وضعیت فعلی کلانشهر تهران و چالش های موجود و حتی پیش بینی نشده این شهر باید به دنبال افزایش تاب آوری آن باشیم. چرا که رویکرد مقابله با بحران پس از وقوع آن در کلانشهری همچون تهران تقریباً امکان ناپذیر است. البته این نکته را باید بیان نمود که رویکرد مذکور در بسیاری از شهرهای جهان منسوخ شده است و اکثر شهرهای در معرض بحران در دنیای امروز ، سعی در ارتقاء تاب آوری خود دارند.
دبیر کمیته فرهنگ و رسانه شورای شهر تهران
ارسال نظر