بخش آموزش نیازمند خصوصی‌سازی است
سخن‌گوی کمیسیون آموزش گفت:اگر دولت بپذیرد که به جای نقش حاکمیتی نقش نظارتی را در آموزش کودکان ایفا کند، میتوانیم در بخش تربیتی و پرورشی فعالیت‌های گستردهتری داشته باشیم.
ی سیدحمایت میرزاده عنوان کرد: «مجلس در برنامه ششم توسعه تلاش کرده است در حمایت از فعالیت‌های مربوط به کودک و نوجوان، سنگ تمام بگذارد.»
سخن‌گوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در پاسخ به این سوال که برنامه‌های این کمیسیون تا چه حد معطوف به کودکان و نوجوانان است، پاسخ داد: «این کمیسیون به عنوان بازوی تخصصی مجلس شورای اسلامی در حوزه آموزش، تحقیقات و فن‌آوری فعالیت می‌کند و نقش آن قانون‌گذاری است. در این کمیسیون لایحه‌ای که از طرف دولت آمده یا طرحی که از طرف نمایندگان مطرح شده یا گزارش‌هایی که در راستای نقش نظارتی مجلس بر روی حوزه‌های مربوط به آموزش، تحقیقات و فن‌آوری در کل دستگاه‌های مربوطه است مورد بررسی قرار می‌گیرد. اگر گزارشی مبنی بر نقض قانون باشد کمیسیون آن‌ها را بررسی می‌کند.»
نماینده مردم گرمی در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: «ممکن است این طرح‌ها در وزارت علوم یا در آموزش و پرورش مورد بررسی قرار گیرد. این بستگی به این دارد که کدام دستگاه و وزارت‌خانه تعامل بیشتری با کمیسیون دارد تا بتواند آن طرح را اجرایی کند. اگر دولت یا آموزش و پرورش یا هر دستگاه آموزشی لایحه‌ای می‌فرستد، کمیسیون باید تمام وقتش را در بررسی آن بگذارد.»
او جایگاه کانون در این بین را نامناسب خواند: «واقعیت این است که فکر می‌کنم در مورد کانون پرورش فکری به نسبت اولویت‌هایی که در دستگاه‌های دیگر است، آن‌طور که باید و شاید طرح و لایحه‌ای، چه از سمت دولت و چه از سمت نمایندگان، وصول نشده است. بنابراین طبیعی است کمیسیون هم بنا به مشکلاتی که دستگاه‌های اجرایی مخصوصا آموزش و پرورش دارد، کمتر به این بخش برای افزایش کیفی کار در حوزه کودکان و نوجوانان، ورود پیدا کند. البته ما تفکیک نمی‌کنیم قانونی که وضع می‌شود مربوط به کودک باشد یا نوجوان. قانونی که وضع می‌شود یا مربوط به اساتید و معلمان است، یا مربوط به کارمندان است، یا مربوط به محتوای آموزشی (چه در سطح کودک و نوجوان، چه در سطوح بالاتر) است. یا مربوط به نظام آموزشی است. در واقع به هر شکلی آن مسائل را تحت پوشش قرار می‌دهد.»
او درباره قدم‌های مثبت این کمیسیون سخن گفت: «ما هر کاری انجام می‌دهیم مربوط به کودک، نوجوان و جوانان است. حالا یا مستقیم یا غیرمستقیم. مستقیم در مورد نظام آموزشی و محتوای آموزشی این افراد، قانون‌گذاری می‌کنیم و غیرمستقیم راجع به اساتید و معلمان آن‌ها اقدام‌هایی صورت می‌گیرد. در برنامه‌ی ششم توسعه هم به نظر می‌رسد مجلس در حمایت از فعالیت‌های مربوط به کودک و نوجوان، سنگ تمام گذاشته است. وقتی بخشی از اعتبارات نفت اختصاص داده می‌شود به تربیت بدنی، این تربیت مربوط به کودک و نوجوان است. یا کسانی که مهارت آموزش می‌دهند و یا چیزهایی تولید می‌کنند که عملا برای آموزش کودکان مفید واقع شود، وقتی از ایده‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان حمایت می‌کنیم، از پارک‌های علمی و فن‌آوری حمایت می‌کنیم، همه‌ی این‌ها در راستای کودک و نوجوان است.»
وی از نگاه خود در مورد چالش‌های پیش روی کودک و نوجوان ایرانی نیز گفت: «بچه‌های ما در امواجی از اطلاعات قرار گرفته‌اند. حالا چه‌طور تشخیص دهند که کدام‌یک از آن‌ها مفید است یا مضر؟ چه‌طور تشخیص دهند کدام مسائل به نفع‌شان هست یا نیست؟ این کار بزرگی‌ست که به عهده مربیان و مسئولان ماست. شرایط مثل گذشته نیست که فقط پدر و مادر روی کودک تاثیر بگذارند. بنابراین بزرگ ترین چالش ما در مورد دنیای کودکی چگونگی برخورد با این قضیه است. فرد در خیل عظیم اطلاعات گیر افتاده و غرق شده است و باید بداند چه‌طور خودش را نجات دهد و این کار مربیان ما را در کانون پیچیده و حساس می کند، چرا که نمی‌شود با شیوه‌های آموزشی گذشته با آن‌ها برخورد کنیم. ما باید تغذیه‌های خوبی برای روح و روان کودکان داشته باشیم. تغذیه‌هایی که صوتی، تصویری و در کل کودک پسند باشد.»
این نماینده مجلس خصوصی‌سازی را یکی از عوامل کیفیت‌بخشی خواند. او در بخشی از سخنانش عنوان کرد: بخش دولتی نظام آموزشی باید در اختیار همه کودکان در اقصی نقاط کشور باشد، اما فعالیت‌های جنبی از جمله فعالیت‌های کانون پرورش فکری یا از این دست نهادها و تشکیلاتی که در داخل یا وابسته به آموزش و پرورش فعالیت می‌کنند در اختیار همه نیست. ما باید بپذیریم که هم با مشکلات مالی روبرو هستند و هم با امکانات دولتی نمی‌توانیم پاسخ‌گوی نیازهای این همه کودک باشیم. ما باید اصل 44 قانون اساسی را بپذیریم و تمام تلاش‌مان این باشد که بخشی از این فعالیت را به عهده مردم بسپاریم. کسانی که سرمایه یا ایده‌ای دارند و می‌خواهند در این عرصه ورود پیدا کنند باید راه و شیوه‌ای داشته باشند. اگر ما در این حیطه به جای مجری خوب بودن، فعالیت‌های نظارتی‌مان را بیشتر کنیم، فعالیت‌های گسترده‌ای در سطح کشور در بخش تربیتی و پرورشی و آموزشی انجام خواهد گرفت. به شرط این‌که ما بپذیریم به جای نقش حاکمیتی نقش نظارتی را خوب ایفا کنیم.
او اضافه کرد: ما نمی‌توانیم در سطح اداری و دولتی 24 ساعت بر روی کودکان نظارت داشته باشیم. بنابراین باید بخش خصوصی وارد عرصه شود. اما نباید محتوا را به حال خود رها کنیم. ما در تهیه محتوا و در بخش نظارتی فعالیت کنیم اما بگذاریم مردم در بخش خصوصی کار خود را انجام دهند. چون بخش اداری و رسمی و دولتی نمی‌تواند همیشه و شبانه روز پاسخ‌گوی ما باشد.
ویژه‌برنامه‌های هفته ملی کودک تا روز 21 مهر 1396 در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب تهران ادامه دارد.
ارسال نظر