فیروزه رحیمی، استاد گروه چشم پزشکی دانشگاه تهران بیان کرد: افراد برای اصلاح عیوب انکساری تمایل دارند از لنزهای تماسی و یا از روش های جراحی لیزری استفاده کنند. این روش ها در واقع تحت عناوین لازک، لیزیک و فمتولیزیک انجام می شوند که هر کدام از این عمل ها مزایا و معایت خود را دارا هستند. هر فرد متناسب با شرایط موجود (سن، نوع بینایی و آزمایش های قبل عمل) می تواند یکی از عمل های لیزری نام برده را استفاده کنند که تشخیص بهترین و مناسب ترین نوع آن تنها توسط متخصص امکان پذیر است.

رحیمی در رابطه تفاوت لیزیک و لازک گفت: در لازک بر خلاف لیزیک نیازی به برداشتن لایه‌ قرنیه ندارد چرا که در این روش سطحی‌ترین لایه قرنیه بدون برداشتن برش داده و مستقیما لیزر می‌شود، در PRK یا لازک به دلیل اینکه فلپ (لایه) برداشته نمی‌شود بسیار کم خطر بوده و عوارضی مانند جا‌به‌جایی لایه بریده شده قرنیه را به دنبال ندارد. تعیین این که فرد عمل لازک یا لیزیک را برای اصلاح عیوب انکساری خود انتخاب کند باید با نظر پزشک همراه باشد، زیرا پزشک شرایط بیمار را در نظر گرفته و در اغلب موارد روشی انتخاب می‌شود که نتیجه نهایی بهتری داشته باشد.

وی تاکید کرد: افراد بهتر است از سن 20 سال به بعد اقدام به انجام این عمل کنند چرا که در سنین پایین تر امکان تغییر شماره چشم بسیار زیاد است و همچنین از سن 20 سال به بعد حداقل یکسال شماره چشم ثابت شده باشد. تثبیت شماره چشم در افراد یکی از مهم ترین شرایط برای انجام عمل لیزیک است.

این متخصص افزود: افرادی که بدون توجه به تثبیت شماره چشم خود اقدام به این عمل می کنند بعد از مدتی شاهد عیوب انکساری مجدد هستند و به اشتباه می پندارند عمل انجام شده بازگشت پذیری داشته است در حالی که تغییر شماره چشم آن ها ثابت نمانده و رو به پیشرفت است. نکته بعدی در خصوص ضخامت قرنیه است که توسط عکس برداری های قبل از عمل مشخص می شود چرا که به ازای هر شماره ای که لیزر از سطح قرنیه می گذرد تقریبا با دستگاه های مختلف بین 13 تا 17 الی 18 میکرون از ضخامت قرنیه کم می شود. بنابراین افرادی که دچار نازکی قرنیه هستند گزینه مناسبی برای عمل لیزر چشم نیستند.

رحیمی متذکر شد: نازکی قرنیه بیماری نیست. درست است که قرنیه نازک بوده، اما سالم است و اگر در طی عمل پزشک تشخیص دهد که از این مقدار نیز، قرنیه بیش تر نازک می شود از عمل فرد خودداری می کند. نکته دیگر در خصوص وجود قوز قرنیه است، به عبارتی افرادی که کاندیدای عمل لیزری چشم قرار می گیرند نباید دچار قوز قرنیه باشند.

وی اظهار داشت: در خیلی از موارد افراد بعد از چند سال شماره چشم‌شان برمی گردد و این بازگشت پذیری فقط به دلیل بازگشت عمل نیست بلکه به دلیل تثبیت نیافتن شماره چشم است لذا به همین دلیل بسیار تاکید داریم تا شماره چشم ثابت شود و بعد فرد تصمیم به عمل بگیرد.

به گفته این متخصص، یکی از خطراتی که پس از انجام این دسته از عمل ها چشم افراد را تهدید می کند، عفونت های قرنیه بوده که ناشی از رعایت نکردن بهداشت توسط فرد است. نکته مهمی که بعد از عمل افراد باید به شدت آن را رعایت کنند عدم تماس آب با سطح قرنیه برای چند روز است همچنین افراد برای چند روز قبل و بعد از عمل به هیچ عنوان نباید از لنزهای تماسی استفاده و علاوه بر آن نیز خانم ها اکیدا از آرایش چشمی خودداری کنند.

رحیمی یادآور شد: در فصل تابستان که افراد از استخر و سونا بیشتر استفاده می کنند باید بدانند کسانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند حداقل تا یک ماه نباید از استخر و سونا استفاده کنند.

وی در پاسخ به این سوال که چه بیماری هایی مانع از انجام عمل لیزر چشم می شود به جام جم انلاین گفت : افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده و بیماری های روماتیسمی معمولا گزینه های مناسبی برای عمل نیستند البته در برخی از موارد دیابت های خفیف و کنترل شده بلامانع هستند. علاوه بر آن افرادی که تنها دارای یک چشم سالم هستند و در واقع تک چشمی محسوب می شوند یا افرادی که ظاهر چشم سالمی داشته اما عصب آن ها توسط یک ضایعه ای در شبکیه دید مناسب ندارد و فرد تنها با یک چشم می‌بیند نیز در گروه افرادی قرار می گیرند که کاندید مناسبی برای عمل نیستند.

این متخصص هشدار داد: سوالی که خانم ها بسیار در هنگام انجام این عمل می پرسند این است که آیا بعد از انجام لیزر چشم می توانند از لنز های رنگی استفاده کنند؟ پاسخ این سوال به انحنای قرنیه فرد بستگی دارد چرا که در طی عمل لیزر تراشیده شدن سطح قرنیه انحنای آن تغییر می‌یابد. اگر انحنای قرنیه بعد از عمل کم شده و به عبارتی قرنیه صاف شود، لنزهای تماسی رنگی به خوبی روی قرنیه قرار نمی گیرد به همین دلیل بعد از عمل افرادی که انحنای قرنیه شان تغییر زیادی کرده باشد نمی توانند از لنزهای تماسی رنگی استفاده کنند.