خواص کم نظیر غوره را بشناسید

غوره میوه نارس انگور است که دارای طعم ترشی است. غوره دارای اسیدهای آلی مانند اسید مالیک، اسید فرمیک، اسید سوکسینیک، اسید اگزالیک ، اسید گلوکولیک و قند است.

بیماری “اسکوربوت” که به علت کمبود ویتامین C در بدن به وجود می آید، با غوره درمان می شود. غوره چون دارای تارتارات پتاسیم است، برای درمان سیاتیک و رماتیسم حاد بسیار مفید است.

آبغوره مفید برای هضم غذا

آبغوره با افزایش اسیدیته معده می‌تواند در هضم غذاهای چرب و سنگین مفید باشد. هم‌چنین افراد مسن که به دلیل کاهش اسید معده به خوبی غذا را هضم نمی‌کنند، می‌توانند از این چاشنی برای تسهیل هضم غذا کمک بگیرند، ولی نباید در این مورد زیاده‌روی کنند.

آبغوره سرشار از ویتامین C

از آنجایی که آبغوره محتوی ویتامین C است، می‌تواند التهاب مخاط دهان و خونریزی لثه‌ها که ناشی از کمبود این ویتامین باشد را کاهش دهد. به علاوه به دلیل ترکیبات ضد عفونی‌کننده، پاک‌کننده معده و روده است و دردفع کرم روده نیز موثراست.

آبغوره باعث جذب آهن غذا

آبغوره محرک اشتها بوده و افزودن کمی از آن به غذا می‌تواند باعث طعم مطلوب آن شده و به افزایش جذب املاح معدنی به ویژه آهن مواد‌غذایی غیرحیوانی مانند حبوبات کمک کند.

خواص غوره در طب سنتی

غوره مزاج سرد و خشک دارد.

این میوه نارس، حرارت خون و صفرا در بدن را کم کرده و باعث از بین رفتن صفرا و بلغم موجود در معده می شود.

مصرف آب غوره باعث تقویت کبد و برطرف کننده تشنگی و سستی اعضای بدن است.

اگر چند قطره از آبغوره را هنگام خونریزی بینی به درون بینی بچکانید در مدت زمان کوتاهی موجب توقف خونریزی می شود.

در دفع زردی موثر است. لذا باید ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری آبغوره را بعد از هر غذا میل نمایند.

خوردن آب غوره بلوغ دختران را جلو می اندازد.

مصرف زیاد آبغوره باعث کاهش میل جنسی، تولید باد و دل پیچه می شود و برای اینکه این حالت اتفاق نیفتد توصیه می شود به همراه آن گل قند، انیسون و یا انجیر مصرف کنند.

مصرف کم آبغوره همراه با غذای روزانه در زنان باردار به حفظ جنین آنها کمک می کند اما این افرا باید توجه داشته باشند که مصرف بیش از حد آن ممکن است موجب سقط جنین شود.

آبغوره چربی خون را پایین نمی آورد!!

عده ای با تصور اینکه آبغوره کاهش دهنده چربی خون است، آن را جایگزین داروهای کاهنده چربی خون می کنند و برخی دیگر به گمان اینکه آبغوره لاغر کننده است و از چربی دور شکمشان می کاهد، آن را ناشتا می نوشند. این تفکر به هیچ عنوان صحیح نبوده و آبغوره نمی‌تواند چربی و قندخون را پایین بیاورد

آیا مصرف آبغوره کپک زده مجاز است؟

در زمان‌های قدیم مرسوم بود که کپکی که روی آبغوره می‌بست را بر می‌داشتند و بقیه آن را مصرف می‌کردند. گرچه تاکنون مسمومیت و یا بیماری دیگری که در اثر مصرف کوتاه مدت آن ایجاد شده باشد گزارش نشده است، مخصوصا اگر مقدار کپک ناچیز باشد، اما این کار از لحاظ سلامتی صحیح نیست.

لازم به‌ ذکر است که هرگز نباید لایه کپک با آبغوره داخل بطری مخلوط و مصرف شود. از آن جایی که مصرف دراز مدت آبغوره کپک زده می‌تواند در بروز سرطان نقش داشته باشد، لذا توصیه می‌شود که از مصرف باقی‌مانده آبغوره کپک زده اجتناب شود.

تهیه چاشنی هایی با غوره

گرد غوره

برای تهیه گرد غوره، غوره ها را پاک کرده، دم آن ها را می گیریم و می شوییم. بعد روی پارچه ای تمیز پهن می کنیم و در محلی آفتاب گیر قرار می دهیم تا خشک شوند . سپس آن ها را آسیاب می کنیم تا به طور کامل نرم شوند. گرد غوره ی آماده شده را درون یک ظرف درب دار ریخته و در محلی خشک نگهداری می کنیم. برای افزایش زمان ماندگاری می توان کمی نمک به آن اضافه کرد.

نکته ی بسیار مهم در مورد گرد غـوره این است که برای تهیه ی آن باید از غـوره ی عسگری استفاده کرد.

آب غوره

غـوره ها را پاک کرده، دم آن ها را می گیریم و می شوییم. سپس آنها را درون آبمیوه گیری می ریزیم و آب آنها را می گیریم. در روش دیگر می توان غـوره ها را درون مخلوط کن ریخته و پس از آن غـوره های له شده را که دارای پوست و هسته هستند، درون یک تنظیف و یا صافی ریخته و به طور کامل صاف کرد. برای تهیه ی آب غوره ، نوع غـوره ی مورد استفاده زیاد مهم نیست، ولی اگر از نوع عسگری استفاده شود، بهتر است. توجه به این نکته لازم است که بعضی از انواع غوره ها ترش تر از برخی دیگر هستند.

آب غـوره را در بطری مورد نظر می ریزیم و درب آن را به طور کامل می بندیم تا هوا به داخل آن نفوذ نکند. در صورتی که بخواهیم آن را برای مدت طولانی نگهداری کنیم ، از ترکیب آب و آرد، خمیری تهیه کنید و دور درب را با خمیر می پوشانیم. همچنین می توانیم با نوار چسب های بسیار محکم درب بطری را به طور کامل پلمپ کنیم.

رب غوره

غـوره را شسته و روی آن نمک می ریزیم ( به اندازه ی دلخواه ) و روی حرارت ملایم قرار می دهیم. پس از آن درب ظرف را می گذاریم تا غـوره ها به طور کامل بپزند و نرم شوند. سپس آن ها را از صافی رد می کنیم. در صورتی که رقیق بود ، کمی دیگر آن را می جوشانیم تا غلظت آن به اندازه ی رب گوجه شود.

سپس در یک ظرف در بسته در یخچال نگهداری می کنیم. نکته ی مهم آن است که در مرحله ای که می خواهیم، رب کمی غلیظ تر شود، باید شعله ی زیر آن بسیار ملایم باشد، چون در این مرحله رب غـوره سریع می سوزد. به عبارتی دیگر برای تهیه ی یک رب خوب باید زمانی طولانی صرف کرد.

در ضمن اگر رب را در ظرف لعابی تهیه کنید، رنگ و کیفیت بهتری خواهد داشت. در صورتی که از ظرف فلزی استفاده می کنید، باید دقت کنید که کوچک ترین خراش یا زدگی در ظرف وجود نداشته باشد، چون در حین تهیه ی رب، از فلز ظرف کنده شده و وارد رب می شود که برای سلامتی بسیار مضر است.