عجیب‌ترین راه‌حل‌ها برای نجات زمین

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، در این گزارش به برخی از غیرعادی ترین و عجیب ترین ایده ها برای نجات زمین اشاره شده که عبارتند از:

۱- ساخت یک عینک آفتابی برای زمین؛ تصور کنید کنار ساحل زیر تابش سوزان اشعه خورشید قرار دارید و سعی می کنید که با استفاده از عینک آفتابی و کلاه از شر اشعه خورشید خلاص شوید. برخی از دانشمندان نیز برای جلوگیری از گرمای سیاره زمین همین راهکار را پیشنهاد می کنند. آنها پیشنهاد می کنند که با استفاده از ذرات ریز یا ریزسفینه ها و ایجاد حلقه ای در اطراف مدار استوا که اشعه خورشید را متفرق می کند می توانند از میزان تابش اشعه خورشید که سبب گرمای زمین و اثرات گلخانه ای آن می شود، بکاهند. این ایده در عین غیرعادی بودن در نوع خود نیز پرهزینه ترین ابتکار است چرا که برای انجام آن احتمالا صرف میلیاردها دلار هزینه لازم خواهد بود.

۲- تزریق آهن به اقیانوس ها؛ یک ایده قدیمی وجود دارد که می گوید پلانکتون ها در اقیانوس برای فتوسنتز و تولید غذا از دی اکسید کربن هوا استفاده می کنند. وقتی این جانوران می میرند به قعر اقیانوس رفته و کربن را نیز با خود به اعماق آب می برند. از آنجا که آهن سبب افزایش رشد فیتوپلانکتون ها می شود، دانشمندان پیشنهاد می کنند برخی از مناطق دریاها با استفاده از آهن تغذیه شوند تا ضمن تولید توده عظیمی از پلانکتونها، حجم بیشتری از دی اکسید کربن نزی که توسط انسان وارد جو می شود بواسطه این موجودات بلعیده شده و به اعماق اقیانوس ها حمل شوند.

۳- جابجایی و مخلوط کردن آب اقیانوس ها؛ « جیمز لاولاک» ، طرفدار محیط زیست و خالق نظریه Gaia، اخیرا طرح جدیدی را ارائه کرده است که در فهرست راه حل های مضحک قرار می گیرد. لاولاک در ایده پیشنهادی خود بر استفاده از لوله های آب تاکید دارد که بوسیله آن ها آب های عمیق و غنی از ریزمغذی ها به سطح اقیانوس ها آورده شوند و سپس جلبک ها از این مواد مغذی تغذیه کنند و در روند ادامه حیات خود دی اکسید کربن بیشتری را از هوا جذب کرده و پس از مرگ این گاز مضر را با خود به قعر دریاها ببرند.

۴- پراکندن گوگرد در هوا؛ برخی دانشمندان تصور می کنند که برخی از ریزگرده های معلق در هوا روی هم رفته اثر خنک کننده روی جو دارند چرا که این ذرات ضمن جلوگیری از تابش مقداری از اشعه خورشید به سوی زمین، آن را به سمت فضا منعکس می کنند. پس از فوران آتشفشان ها و ورود حجم عظیمی از گوگرد به جو، اثرات خنک کننده آن بر روی آب و هوا مشاهده می شود. برخی از محققان بر این باورند که می توان با تقلید از طبیعت و تزریق حجم زیادی گوگرد به جو با گرمای زمین مقابله کرد. البته یکی از مشکلات پیش روی این طرح، افزایش حجم باران های اسیدی است که ممکن است به دنبال اجرای این تکنیک اتفاق بیافتد.

۵- نگهداری از کرم ها در آشپزخانه؛ کرم ها تنها یک جانور یا غذای جانوران دیگر نیستند بلکه می توانند نقش مفیدی برای زمین ایفا کنند. کرم ها با خوردن پس مانده غذاها و میوه ها، آنها را تبدیل به کود می کنند که این کودها در گلخانه ها و باغ ها استفاده می شوند. امروزه برخی از کارمندان در دفاتر خود جعبه های پلاستیکی دارند که حاوی این جانوران کوچک هستند. آنها ته مانده غذای خود را برای بازیافت به این کرم ها می دهند. این شیوه نیز یک روش قدیمی جهت تولید کود و کمک به زمین است.

۶- تغییر رژیم غذایی و الگوی زندگی؛ دانشمندان می گویند اگر امریکایی ها بیشتر پیاده روی کنند و از مصرف گوشت قرمز تا حد امکان پرهیز نمایند می توان از انتشار بیشتر گاز دی اکسید کربن به جو جلوگیری کرد. یکی از دانشمندان برآورد کرده است که اگر تمام امریکایی ها در گروه های سنی بین ۱۰ تا ۷۴ ساله به جای رانندگی، نیم ساعت در روز پیاده روی کنند از انتشار و ورود ۶۴ میلیون تن دی اکسید کربن به جو جلوگیری می شود. چند تن از این دی اکسید کربن از شکم آمریکایی ها وارد جو می شود و استفاده از رژیم های گیاهخواری می تواند سبب کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن شود. سازمان غذا و کشاورزی ایالات متحده در گزارش اخیر خود، صنایع غذایی فرآورده های گوشتی را مسئول ۱۸ درصد از تولید گازهای گلخانه ای دانسته است.

۷- ساخت گورهایی برای دی اکسید کربن؛ از آنجا که حجم زیادی دی اکسید کربن وارد جو شده و سبب گرمای زمین می شود، برخی دانشمندان پیشنهاد کرده اند این گاز را از جو استخراج کرده و در مکانی مدفون کنند. احتمالا این مکان ها، شامل فضاهایی در میان لایه های زمین، معادن ذغال سنگ و یا میدان های نفتی فرسوده هستند. در این شیوه، دی اکسید کربن از سایر گازها جدا شده و پس از فشرده سازی به گورهای زیرزمینی تزریق می شوند و می تواند هزاران سال در آنجا نگهداری شود. البته در رابطه با هزینه چنین عملیاتی سوال ها و نگرانی هایی وجود دارد. ضمن اینکه محافظان محیط زیست نیز نسبت به نشت احتمالی دی اکسید کربن ابراز نگرانی می کنند.

۸- زندگی در زباله ها؛ تعجب نکنید این ایده به معنای آن نیست که زباله های خود را هفته ها نگه دارید یا در میان سیلی از دستمال های کاغذی یا زباله ها زندگی کنید. در عوض یک مهندس دانشگاه لیرز انگلیس توانسته است یک مصالح ساختمان ترکیبی از پس ماندهایی نظیر شیشه های بازیافتی و خاکستر زباله ها تولید کند. این مصالح ساختمانی موسوم به BituBlok ضمن پاکسازی محیط از زباله ها در ساخت خانه نیز استفاده می شوند. همچنین مخترع این آجرها مدعی است در ساخت آنها نسبت به آجرهای بتنی، انرژی کمتری صرف می شود. دانشمندان دیگر نیز طرحی ارائه داده اند که با استفاده از پس ماندهای مرغداری ها و مزارع پرورش طیور، نظیر پرهای پرندگان می توان پلاستیک های دوستدار محیط زیست تولید کرد.

۹- جلوگیری از تولید گازهای گلخانه ای؛ اگرچه جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه ای و اعمال محدودیت های دولتی از نظر علمی مضحک به نظر نمی رسد اما از نظر سیاسی دشواری های فراوانی به همراه دارد. تاکنون طرح اصلاح آلودگی های منتشر شده از نیروگاه ها، حجم گاز دی اکسید کربن تولید شده از این کارخانه ها را محدود کرده است. همینطور با وضع مالیات و جرایم خاص بر روی انتشار گازهای گلخانه ای، میزان انتشار این گازها در سراسر جهان کاهش یافته است. بسیاری از کشورها نیز یک پیمان داوطلبانه موسوم به پیمان کیوتو را برای کاهش این گاز امضا کرده اند. با این حال به طور خاص از آمریکا که از تولیدکنندگان اصلی گازهای گلخانه ای است خواسته شده تا از انتشار بیشتر این گازها جلوگیری کند.

۱۰- ممنوعیت استفاده از کیسه های پلاستیکی و لامپ ها؛ شاید این تصمیم عجولانه به نظر بیاید اما جالب است بدانید بندر سانفرانسیسکو و کشورهای چین و استرالیا در این راه پیشقدم شده اند. چین قصد دارد کشور را از شر آلودگی سفید یعنی کیسه های پلاستیکی که خیابان ها و آبراه های این کشور را فراگرفته، رهایی بخشد. کشور استرالیا نیز امیدوار است با پایان بخشیدن تدریجی به فروش لامپ های الکتریکی گرمازا، ضمن کم کردن هزینه برق مصرفی خانه ها، تولید گازهای گلخانه ای را نیز کاهش دهد. البته در این مورد اخیر و در پاسخ به نگرانی های شما، پیشنهادات جایگزینی نیز ارائه شده که عبارت از تولید و توزیع کیسه های کاغذی یا انواع پارچه ای قابل بازیافت و نیز استفاده از لامپ های فلوروسنت فشرده است.