علایم هشداردهنده آرتروز کمر

آرتروز کمر بیش از هر چیز، به مهره های کمری واقع در انتهای ستون فقرات حمله می کند. علائم زیادی خبر از بروز این بیماری می دهند که باید نسبت به آنها هوشیار بود.

در این مطلب به 6 علامت مشخص آرتروز کمر اشاره کرده و توصیه می کنیم با مشاهده آنها با پزشک متخصص مشورت کنید.

آرتروز کمر در ناحیه پایین ستون فقرات بروز می کند. این نوع آرتروز مانند آرتروز هر قسمت دیگری از بدن ناشی از پدیده تخریب مفصل است. در واقع غضروف آسیب پذیر شده و غشای سینوویال مفصل دچار التهاب می شود و ضخامت انتهاهای استخوان ها افزایش پیدا می کند.

بعد از 65 سالگی معمولا آرتروز کمر، مفاصل بین مهره ای پشتی را درگیر می کند. این نوع آرتروز در بیماران جوان تر بیشتر در ناحیه دیسک های بین مهره ای جا خوش می کند.

درد انتهای کمر که با راه رفتن تشدید می شود

بر اساس بررسی های محققان فرانسوی، 84 درصد آقایان و 74 درصد خانم های بالای 50 سال در عکس های رادیولوژی علائمی از آرتروز کمری را دارند. در واقع با در نظر گرفتن تعداد مفصل ها و فشردگی مهره های کمری، این میزان شیوع قابل فهم به نظر می رسد.

دردهای ناشی از این مشکل در اکثر موارد «دردهای مکانیکی» بوده و با راه رفتن تشدید می شود. ممکن است فردی بعد از یک کیلومتر دچار کمردرد شود و فرد دیگری با پنجاه متر پیاده روی نیز احساس درد کند. در این صورت بیمار باید به مدت چند دقیقه ای توقف کرده و دوباره مسیر خود را در پیش بگیرد.

دلیل آن چیست؟

مهره های کمری با ساخت استخوان اضافی نسبت به ضعف مفصل واکنش نشان می دهند و این مسئله باعث تنگی کانال نخاعی کمر شده و حرکت ستون فقرات را محدود می کند. این مسئله نیز باعث ایجاد درد در این ناحیه خواهد شد.

دردهای ناگهانی بعد از تحرک بدنی

در این صورت درد در ناحیه انتهای کمر بسیار شدید است و بعد از هر نوع فعالیت بدنی، از بلند کردن اشیا گرفته تا حتی یک عطسه ساده ، درد ناگهانی بروز می کند. این درد همچنین به پای بیمار سرایت می کند.

دلیل آن چیست؟

این درد از ضعف دیسک بین مهره ها که از حلقه فیبری غضروفی تشکیل شده ناشی می شود و بخشی از هسته ژلاتینی داخل دیسک بیرون می زند که به آن بیرون زدگی دیسک (فتق دیسک) گفته می شود.

برخی افراد که از درد کمری رنج می برند، خمیده راه می روند، زیرا خم شدن با گشاد کردن کانال تنگ شده نخاعی باعث تسکین مفاصل کمری می شود

این بیرون زدگی به ریشه های عصب سیاتیک فشار وارد می کند و ممکن است باعث بروز سیاتیک شده و یا به عصب کرورال فشار آورده و باعث بروز سیاتیک پا (جلوی ساق پا) می شود.

نیاز به خم کردن کمر

برخی افراد که از درد کمری رنج می برند، برای تسکین درد خود به سمت جلو خم می شوند. در واقع کمر خود را خم کرده و خمیده راه می روند. این افراد همچنین با دوچرخه سواری نیز تسکین پیدا می کنند و بر خلاف پیاده راه رفتن که باعث درد می شود، می توانند کیلومترها دوچرخه سواری کنند.

دلیل آن چیست؟

خم کردن پشت با گشاد کردن کانال تنگ شده نخاعی کمر باعث تسکین مفاصل کمری می شود. مشکل تنگی کانال نخاعی به دلایل متعددی بروز کرده و باعث کمردرد می شود. توجه داشته باشید ممکن است در مواردی علی رغم آسیب زیاد مفصل و غضروف، فرد هیچ دردی احساس نکند، ولی برخی بیماران با رادیوگرافی نسبتا طبیعی، دردهای شدیدی احساس کنند. لذا لازم است که این گونه دردها حتما توسط پزشک متخصص بررسی شود.

گزگز و درد پراکنده در پاها

درد آرتروز کمری در برخی مواقع انتشار یافته و به ران ها و پاها بویژه در حین راه رفتن منتقل می شود. این دردها با مور مور شدن و گزگز همراه است.

دلیل آن چیست؟

تنگی کانال نخاع باعث ایجاد فشردگی مسیر عصب سیاتیک یا عصب کرورال شده و باعث بروز درد می شود.

فلج یا ضعف (در موارد نادر)

عدم عملکرد درست دیسک های بین مهره ای می تواند باعث بروز فلج شود که در نتیجه فشردگی عصب سیاتیک بروز می کند.

دلیل آن چیست؟

دردهای رادیکولار (دردهای مربوط به ریشه اعصاب مانند سیاتیک) می تواند باعث بروز بی حسی در اعضای تحتانی یا یک ضعف دائمی (پارالیز یا پارزی یا فلج ناقص) شود. این تغییرات معمولا بسیار دیر بروز می کنند و فلج کامل به ندرت پیش می آید. در صورت بروز این مشکل بیمار هرگز به صورت فلج شده از خواب بیدار نمی شود، بلکه تغییرات به کندی صورت گرفته و ضعف حاصل می شود.

احساس خشکی در کمر

در این صورت به نظر می رسد که حرکت ستون فقرات محدود شده است و بیمار به راحتی نمی تواند بدن خود را خم و راست کند.

دلیل آن چیست؟

آرتروز به واسطه استقرار خود در مفاصل و اثرات خود روی بافت های خارج و داخل مفصلی باعث بروز خشکی مفصلی می شود. این مسئله نیز به صورت کاهش انعطاف پذیری مفاصل خود را نشان می دهد. البته این پدیده یک واکنش طبیعی و محافظتی فیزیولوژیکی بدن است. به این صورت که بدن تحرک خود را از دست می دهد تا درد کمتر شود. عضلات نیز به دلیل چسبندگی و فیبروزه شدن، با کاهش انعطاف پذیری و کشسانی مواجه می شوند.