" پایتخت ۲" پشت دولت درنیامده بود

به گزارش پارس ، به نقل از مهر، محسن تنابنده نوروز امسال نقش موثری در ساخت سری دوم سریال" پایتخت" داشت. او که سرپرست نویسندگان این سریال بود، بازیگردانی و ایفای نقش اصلی سریال را نیز بر عهده داشت، فعالیت هایی که حضور او در" پایتخت" را پررنگ تر می کرد.

در بخش نخست گفتگویمان با وی درباره همکاری اش با سیروس مقدم از سری اول مجموعه پایتخت تا سری دوم آن که در نوروز ۹۲ از شبکه یک روی آنتن رفت، و نظر او درباره سری سازی در ایران صحبت کردیم و همچنین از انگیزه‎ ها و مراحل ساخت سری دوم حرف زدیم و موضوعاتی چون نگاه رئالیست اجتماعی آثار مقدم و شیوه بازی دوباره شخصیت‏ های خانواده" معمولی" پس از دو سال دوری از این کار را بررسی کردیم.

در بخش دوم و پایانی گفتگو دلایل موفقیت" پایتخت" را از زبان تنابنده شنیده‎ ایم و گپی درباره ابعاد سیاسی و اجتماعی کار زده ایم. تنابنده برخلاف نظر ما که بار انتقادی سری دوم پایتخت نسبت به سری اول آن کمتر بوده است، به شدت معتقدست که این سریال مشکلات اجتماعی و تاثیر سیاست بر خانواده را به تصویر می کشد و در بخش نامه نگاری به رئیس جمهوری هم اصلا پشت دولت درنیامده اند.

ادامه گفتگوی مهر با این بازیگر و نویسنده را می خوانید:

* فکر می کنید چه دلایلی باعث شد که" پایتخت ۲" هم مثل سری اول بگیرد و مردم از آن استقبال کنند؟

- پرداختن به یک سری مسائل ریز است که کمک می کند آدم ها جذاب، دوست داشتنی و ملموس تر شوند. یکی دیگر از موارد که به بازیگری کمک می کند این است که کاراکترها نجیب باشند و روند شکل دهی و رسیدن به نقش طوری اتفاق بیفتد که تماشاگر ایرانی آن را به راحتی بپذیرد، به نحوی که کاراکترها از قاب تلویزیون عبور کنند، نزدیک مخاطب بنشینند و محرم او باشند. به همین دلیل در" پایتخت" علاوه بر این که شخصیت ها جذابند، نجیب و دوست داشتنی هم هستند. از طرفی در" پایتخت ۲" آدم منفی وجود ندارد و درآوردن این موضوع، کار را خیلی سخت کرد. این که تماشاگر انسان هایی امن و دوست داشتنی را ببیند.

* باورپذیری نیز در این بین نقش اساسی دارد .

- بله من هم درباره این موضوع خیلی فکر کرده ام. گروه شریف و حرفه ای بازیگران نیز درباره این مساله جر و بحث های شدیدی داشتند که این باورپذیری نتیجه آن جر و بحث ها است. علت این که این شخصیت ها شریف از کار درآمده اند، تلاش های بی وقفه ای است که ما را به چنین آدم هایی رسانده است.

* نکته ای که ذهن مرا درگیر کرده، در این باره است که همیشه تلنگرهای سیاسی و اجتماعی در کارهای سیروس مقدم وجود داشت و حق آب و گل او در تلویزیون و موفقیت سریال هایش به او اجازه می داد به خطوط قرمز نزدیک شود و انتقادهای جدی تری مطرح کند. موضوعی که جای آنها در" پایتخت ۲" خالی بود. انگار مساله منافع ملی برای گروه اهمیت زیادی داشت و حتی به گونه ای بود که در بحث نامه های مردمی به رئیس جمهور نیز به جای انتقاد، شاهد تعریف بودیم.

- اصلاً ربطی ندارد. این یک تصور غلط است. البته هر کس می تواند برداشتی داشته باشد. من تحلیل خودم را می گویم. ما به طور سمبلیک راجع به خانواده معمولی" نقی معمولی" حرف می زنیم یعنی آدم های خیلی معمولی اکثریت جامعه را تشکیل می دهند. " پایتخت ۲" پشت دولت درآمدن نبوده و فقط به نفع ملت بوده است. ما چیزهای مسلم را کمتر می بینیم و سعی می کنیم تحلیل های دسته چندم را پیدا کنیم ولی یک بار به قصه نگاه کنیم تا بفهمیم این افراد ناخواسته در یک قصه سیاسی می غلتند.

وقتی هم که قصه سیاسی وارد این خانواده می شود، خانواده ای که تا قبل از آن زندگی عادی داشته، حال به مرور از هم می پاشد. نقی و ارسطو با هم جر و بحث می کنند، هما قهر می کند و همه خود را به رخ همدیگر می کشند.

همه چیز زیر سر یک نامه است. این نامه همه چیزشان را به هم می ریزد، آنقدر درگیر این چیزها می شوند که پدرشان را فراموش می کنند. برای من جذابیتش این است که سیاست بی پدر و مادر است. وقتی که به دلیل درگیر شدن برای نامه نوشتن به رئیس جمهور از پدرشان غافل می شوند، پدر را نشان می دهیم که در ماشینِ بدون راننده نشسته و در سرازیری می رود. در این لحظه است که این آدم ها به خودشان می آیند و به دنبال او می دوند. این یعنی خانواده به هر چیزی ارجح است. بخش نامه دادن می رود یک طرفی و کاملاً حذف می شود.

وجه سمبلیک برای من این است که ملت مهم تر است، انسجام و وحدت ملی از هر چیزی مهم تر است. حتی آنها وقتی می خواهند نامه بنویسند می گویند مشکلات را آنقدر ریز می نویسیم که جا شود. نمی دانند کدام مشکل را اول بگویند…

* در ترکیب بازیگران و افرادی که به صورت مهمان در کار بازی کرده اند، مهران احمدی با همراهی شما و احمد مهرانفر یک مثلث سه ضعلی تشکیل داده بود. این هماهنگی و یکدستی در بازی شما سه تن برنامه ریزی شده بود؟

- مهران احمدی بازیگر بسیار توانایی است. او پیش از این ابراز علاقه کرده بود که در" پایتخت" باشد. ما هم از خدایمان بود. چون جنس و شکل بازی ما به هم شبیه است. او خیلی باهوش است و به سرعت خود را با شرایط وفق می دهد. ما سه تن در شمال با هم در یک ویلا زندگی می کردیم و دائما درباره همه چیز صحبت می کردیم. ما در این کار خیلی زحمت کشیدیم. همه می دانند قطار از تهران به گرگان می رود و ما می توانستیم به راحتی به بندرگز برویم و در یک منطقه جلگه ای قصه مان را تعریف کنیم اما به شیرگاه رفتیم که به لحاظ بصری زیباتر بود اما جو سردتری داشت و…

* شما حتی در نامگذاری افراد هم به نحوی سمبلیک عمل کرده اید.

- بله ما از نقی معمولی حرف می زنیم فردی که به طور سمبلیک فامیلی اش" معمولی" انتخاب شده و سرنوشت او به خیلی ها پیوند خورده است. ارسوط در قصه می گوید ارسطو یک فیلسوف است و در کار می بینیم که چه فلسفه های دوزاری رو می کند! این نقد من به نداشتن فلسفه بود؛ اینکه خیلی وقت ها بیراهه می رویم و سوالی از خودمان نداریم. هما هم که همای سعادت و در قصه از همه معقول تر است. او با تمام مشکلات، خانواده را در کنار یکدیگر نشان می دهد و پنجعلی که دائم فراموش می کند و قشر دوقلویی که با این اوضاع و احوال باید مواظبشان بود.