روایت تاریخ در کشورمان بیشتر به کارتون‌های والت دیزنی می‌ماند

به گزارش پارس به نقل از فارس، « الیور استون» ، فیلمساز جنجال برانگیز هالیوود درباره علت نوشتن « تاریخچه ناگفته آمریکا» می گوید: همیشه از خواندن نسخه تحریف شده و دروغین تاریخ آمریکا حال خوشی نداشتم، سعی من بر این بود که صفحه ای از تاریخ را بخوانم و با آنچه که در واقعیت اتفاق افتاده است، مقایسه کنم.

او در مصاحبه با روزنامه گاردین از علت واقعی حمله اتمی آمریکا، « کندی» ، « ترومن» ، « هیلاری کیلنتون» و امیدش به آینده می گوید.

« استون» یکی از کسانی است که با شرکت در شوی تلویزیونی « مدرسه رویایی» موافق است، برنامه ای که با حضور معلمان و شاگردان برگزار می شود و به این اصل معتقد است که افراد مشهور بیش از معلمان می توانند در یادگیری کودکان مؤثر باشند.

« استون» در این باره می گوید: این نظریه در انگلستان منتقدان بسیاری دارد ولی به نظر من ایده خوب و قابل تأملی است.

« استون» در تلاش است که به مردم بیاموزد که بمباران اتمی هیروشیما براساس یک دروغ انجام شد، جنگ مخفیانه سازمان سیا علیه دولت های چپ گرای آمریکا مرکزی به خاطر ترسی وهم آلود از تهدید کمونیست ها صورت گرفته و اینکه حمله به افغانستان و عراق کاملا احمقانه بوده و از همه ناراحت کننده تر بالاخص برای وطن پرست ها این است که آمریکا به اندازه امپراطوری بریتانیا خود شیفته، ریاکار، فاسد، سرکوبگر، توسعه طلب و نژادپرست است البته گفتن هیچکدام از این مطالب راحت نیست.

به گزارش روزنامه گاردین، « استون» مردی است که در دوران « آیزنهاور» جمهوری خواه بزرگ می شود و به عنوان فردی وطن پرست در ویتنام می جنگد و با نوشتن فیلمنامه « صورت زخمی» آل پاچینو وارد عرصه فیلمنامه نویسی می شود و پس از مدتی برنده جایزه اسکار می شود، چاوز از او به عنوان یکی از نادر افراد متعهدی که در جریان سینمای آمریکا وجود دارند، نام می برد و او امروز به ما می گوید که قصد دارد در جشنواره فیلم سابورسیو کرواسی شرکت کند.

« استون» می گوید: یکی از دلایلی که به پروژه « تاریخچه ناگفته آمریکا» روی آوردم به این خاطر بود که دولت فدرال آمریکا سال ۲۰۱۱ اعلام کرد که تنها ۱۲ درصد از دانش آموزان دبیرستان تاریخ کشورشان را می شناسند، آن موقع بود که از خودم پرسیدم، واقعا چرا؟ نظر من در این باره این است که تاریخ خسته کننده است چون داستان های ترسناک از آن حذف می شوند و آنچه که باقی می ماند بیشتر به انیمیشن های والت دیزنی می ماند، یک روایت پیروزمندانه و که در آن ما همواره حق به جانب و پیروزیم.

« استون» ۶۶ ساله ۵ ساله گذشته را در کنار « پیتر کوزنیک» ، مورخ، مشغول ساخت نسخه تازه ای از تاریخ آمریکا بودند که با داستان هایی ترسناک کامل می شد. نتیجه این تلاش ۵ ساعته یک سریال تلویزیونی ۱۰ ساعته با نام « تاریخ ناگفته آمریکا» و کتابی ۷۵۰ صفحه ای بود.

این فیلمساز آمریکایی می گوید: تمام کودکی من با این دروغ ها سپری شد من تا ۴۱ سالگی با کابوس این دروغ ها، شب در خواب راه می رفتم و در نهایت تصمیم گرفتم که نسخه ای حقیقی تاریخ را بیابم و به کودکان بیاموزم، به عقیده من استفاده ما از بمب اتم، پلیدی و ریاکاری بود که ما در این زمینه سنگ تمام گذاشتیم. حال آنکه دختر ۱۷ ساله من که به یک مدرسه بسیار خوب می رود هنوز در کتاب درسی اش می خواند که ژاپن تسلیم نمی شد و این بمب برای نجات زندگی شهروندان آمریکا لازم بود.

بنابراین گزارش، تئوری « استون» و « کوزنیک» در رابطه با بمب اتم این است که در این بمب باران شهروندان ژاپنی و افراد نظامی هدف بودند البته با هدف ترساندن استالین. از نظر این دو بمباران اتمی نه تنها کشتن هزاران هزار بی گناه تنها با هدف ترساندن شوروی سابق است بلکه شروع رقابت برای دستیابی به جنگ افزارهای هسته ای و همچین شروع جنگ سرد است.

استون متذکر می شود: آمریکا همواره دوست دارد که با ژست توسعه دموکراسی در سطح جهان نفوذ خود در سراسر جهان را با هر ابزاری که بتواند افزایش دهد.

وی می افزود: ما (آمریکایی ها) به خوبی نشان داده ایم که می توانیم خیلی خیلی وحشی باشیم، می توانیم همان قدر بی رحم باشیم که روس ها در آلمان بودند، حتی بیشتر، نشان داده ایم که هیچ مشکلی با انداختن بمب اتم بر سر مردم بی گناه و غیرنظامی نداریم. اگر آلمان ها از بمب اتم استفاده می کردند و یا در جنگی شکست می خوردند، برای همیشه به عنوان برهه قابل توجهی از زمان در تاریخ باقی می ماند و در سطح بین الملل قانونی برای کنترل آن تصویب می شد در حالیکه آمریکا برای اولین بار از بمب اتم استفاده می کند در رابطه با علت استفاده از آن کاملا ناصادقانه عمل می کند و در نهایت در سطح بین الملل نیز هیچ اتفاقی نمی افتد.

« استون» در ادامه درباره دولت بوش نیز می افزاید: بوش از مسیر دیگر رئیس جمهور های آمریکا منحرف نشد بلکه او دنباله رو تفکری بود که با « ترومن» (کسی که دستور بمباران هسته ای ژاپن را داد) شروع می شود و با پس از جنگ جهانی دوم شدت می گیرد.

گاردین در ادامه این مطلب می افزاید: از نظر استون، کندی فردی بوده که با راه اندازی جنگ ویتنام به جنگ سرد پایان داد، استون می گوید: این خیلی عجیب است که « کندی» به جنگ پاسخ مثبت دهد، او کسی است که ارتش کشی به لائوس، به حمایت هوایی از عملیات خلیج خوک ها و همچنین بحران موشکی کوبا نه گفته بود

« استون» در ادامه می گوید: من یک محافظه کار به دنیا آمدم، پدرم مرا در زمان آیزنهاور جمهوری خواه بزرگ کرد، من همیشه از توطئه کمونیست ها که سعی داشتند بر جهان مستولی یابند، می ترسیدم، همین ترس باعث شد که در ویتنام زندگی کنم، من یک وطن پرست واقعی بودم، من حقیقتا به همه این مطالب اعتقاد داشتم.

وی در ادامه در جواب به این سوال روزنامه گاردین که آیا ویتنام از تو یک شخص رادیکال نساخت؟ می گوید: نه. من در جنگ ویتنام خیلی آسیب دیدم ولی به درک درستی از حقایق جغرافیای سیاسی نرسیده بودم. پس از ان بود که فیلمنامه « متولد چهارم جولای» را در سال ۱۹۷۶ نوشتم، شخصیت « رون» زخمی شد، عقیم و ویلچر نشین شد و در نهایت « ویتنام» او را تبدیل به فرد رادیکالی کرد ولی در مورد من اینگونه نشد.

« استون» عنوان می کند: من شاهد آنچه که آمریکا در دهه ۸۰ در آمریکای مرکزی انجام داد بودم، زمانی که حضور آمریکایی ها در سراسر گوآتمالا را دیدم، تمام نظامی که در ذهنم وجود داشت به طور کلی به هم ریخت، ما جوخه های مرگ را در گوآتمالا تربیت و بنا گذاشتیم، ما نیروهای زبده ای برای قتل و عام کردن تربیت کردیم. من شاهد آنچه که در ال سالوادور، هندوراس و نیکاراگوئه کردیم بودم. در همه این کشورها هدف شکست کمونیست ها بود که کنترل این مناطق را به دست گرفته بودند. در همان زمان بود که به این فکر افتادم که در هرآنچه که در اطرافم روی می دهد، بیشتر تامل کنم، همه این اتفاقات از نوع اتفاقی بود که در ویتنام می افتاد، شاید من احمق بودم، ولی تمام آن اتفاق ها باعث شده بود که پس از گذشت ۱۵ سال از جنگ ویتنام، من حقیقت را دریابم. من آمریکا را در حالی می دیدم که قلدری و گردن کلفتی می کرد و به شدت از آن متنفر بودم و از آن به بعد بود که ساخت فیلم هایم را شروع کردم که اولین آنها « سالوادور» (۱۹۸۶) بود

« استون» در ادامه ضمن انتقاد از « هیلاری کلینتون» می گوید: من نمی توانم مقابل او بایستم! او کسی است که به جنگ عراق رای مثبت داد، او کسی است که اوباما را برای فرستادن نیروی بیشتر به افغانستان متقاعد کرد، او کسی است که اخیرا در باب روابط خارجه مقاله ای نوشته است.

وی با خشم متذکر می شود: ما همچنان به کارهایمان ادامه می دهیم، اوباما طی دو سال گذشته بیشت از ۱۲ میلیارد دلار تسهیلات نظامی به تایوان فروخته و ما نیروهایمان را در ویتنام و استرالیا پیاده می کنیم.

این فیلمساز جنجال برانگیز آمریکا در پایان اظهار امیدواری می کند: در ۱۵،۲۰ سال آینده، عده زیادی از جوانان تصمیم می گیرند که تاریخ ناگفته آمریکا را ببینند و این روایت است که کسانی که قرار است بر نسل بعدی آمریکا حکومت کنند را تحت تاثیر خود قرار می دهد، این امیدواری همیشه وجود دارد.