چرا بعضی‌ها چشم دیدن ما را ندارند؟

گفته می‌شود محدودیت‌های اجتماعی، جنسیتی، اقتصادی، قومیتی، تربیت نامناسب در دوران کودکی، مشکلات خانوداگی، الگوگیری نامناسب، آسیب‌های رفتاری و قرار گرفتن در جمع‌های منفی همگی می‌توانندباعث شوند که فرد چشم دیدن دیگران را نداشته باشد.

 

برخی افراد بر اثر شرایط و مشکلات ناخوشایند و دشوار زندگی به طور تدریجی بدجنس می‌شوند و چشم دیدن افراد دیگر را ندارند. طی تحقیقی که در مجله «روان‌شناسی فردی» منتشر شد، افراد نمی‌توانند ذاتاً بدجنس باشند زیرا این ویژگی و خصوصیت اخلاقی اکتسابی است و در طول زندگی با گذشت زمان بدست می‌آید.

نتیجه این تحقیق نشان داد که عوامل بیرونی و درونی دخیل در زندگی هر فرد و نحوه نگرش او به اطراف می‌توانند از او شخصی زودرنج، کم‌حوصله، حسود، بی‌تفاوت و بسیار درون‌گرا بسازد به طوری که نسبت به دیگران نگرشی منفی داشته باشد. گاهی نیاز به توجه و احساس محبوبیت میان افراد و رقابت‌های پنهان سبب می‌شود برخی افراد بی‌دلیل چشم دیدن دیگران را نداشته باشند.

 

نتایج تحقیقاتی که در دانشگاه ورمونت انجام شد نشان داد والدینی که کودکان خود را مجبور می‌کنند طبق میل آن‌ها رفتار کنند و در بیشتر موارد فرزندان را مقصر خطاب می‌کنند، لطمه‌های زیادی به شخصیت آن ها وارد می‌کنند و با این کار خود باعث می‌شوند آن‌ها در آینده نسبت به سایر افراد جامعه و دوستان خود رفتار غیرمنصفانه داشته باشند یا به بیان دیگر بدجنس شوند.

کنترل بیش از حدی که در دوران کودکی والدین بر فرزندان خود دارند آن‌ها را در دوران نوجوانی و جوانی دچار مشکلاتی می‌کند، به عنوان مثال ممکن است آن‌ها بیشتر با همکلاسی‌ها و دوستان خود دعوا کنند، خشم بیشتری نسبت به اتفاق‌های اطرافشان نشان دهند و بیشتر رفتارهای خصمانه نشان دهند. این رفتار ممکن است به یکی از ویژگی‌های رفتاری آن‌ها تبدیل شود ک تا پایان عمر با آن‌ها باشد.

علاوه بر این، بیشتر امکان دارد که این افراد بدون فکر عمل کنند، واکنشی نسنجیده از خود نشان دهند یا تصمیمی بدون پشتوانه بگیرند. این در حالی است که اگر والدین به اندازه کافی بر کودکان خود کنترل داشته باشند و در تصمیم‌گیری‌ها و پیروی از علایق به نظرهای آن‌ها احترام بگذارند امکان اینکه فرزندان آن‌ها در آینده دچار اختلالات رفتاری شوند کاهش می‌یابد.

بیشتر اوقات این افراد دوست دارند بر همکلاسی‌ها، دوستان و همکاران خود کنترل داشته باشند و به آن‌ها دستور دهند. تاثیر این رفتار والدین می‌تواند آینده فرزندان را به شدت تحت تاثیر قرار دهد و از آن‌ها افرادی زورگو، متکبر و بدجنس بسازد که چشم دیدن هیچ فردی نداشته باشند.

 

بدجنسی و پرخاشگری به طور کلی بیان‌های تند و انتقادهای شدیدی است که بخشی از زندگی اجتماعی افراد را در برمی‌گیرد. پرخاش‌‌گری‌های کوچک در بیشتر موارد به طور ناخودآگاه انجام می‌شود و معمولاً به دلیل تفاوت‌های اجتماعی، فرهنگی، قومی و دینی بوجود می‌آیند که در بیشتر موارد توجیه می‌شوند یا نادیده گرفته می‌شوند. 

در واقع بدجنسی و پرخاشگری پیام‌ ظریفی است که باعث می‌شود شنونده به خود و رفتارش شک کند به طوری که گاهی نمی‌داند چه واکنشی باید نشان دهد. در اکثر اوقات، پرخاشگری ناشی از سرکوب کردن غرایز و تلاشی برای تخلیه هیجانات است. رفتار پرخاشگرانه در بیشتر موارد سرزنش‌آمیز و تنبیه‌گرایانه است. لبخندهای تمسخرآمیز و عبارت‌های طعنه‌آمیز مثال‌هایی از پرخاشگری هستند.

برخی از نظرهای سطحی و بی‌ضرری که افراد مختلف راجع‌ به موضوع یا فرد دیگری از ذهن خود می‌گذرانند یا آن را بیان می‌کنند مثال‌هایی از پرخاش‌گری‌های کوچکی است که گاه و بی‌گاه ما با آن‌ها روبه‌رو می‌شویم. افراد با این کار نظرات مغرضانه خود را در لفافه و تردید بیان می‌کنند و از این طریق خود را آرام می‌کنند.

 

حسادت سبب می‌شود فرد کمی بدجنس شود و نتواند شادی و موفقیت دیگران را ببینند. افراد حسود دوست دارند همواره کانون توجه باشند و تمام ویژگی‌ها و دارایی‌های خوب برای آن‌ها باشد. احساس حسادت سبب افزایش تنفر و بیزاری می‌شود و رفتار و شخصیت فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

فرد حسود علاوه بر آسیب به دیگران از طریق بی‌مهری و رفتاری غیرمنصفانه، با عذاب کشیدن و خودخوری به خودش هم ضربه می‌زند و در نهایت روز به روز بیشتر پسرفت می‌کند. جالب است که بدانید حسادت می‌تواند در سن دوسالگی در کودکان به وجود بیاید و تا پایان عمر ادامه یابد.

حسادت می‌تواند شامل حسادت‌های مادی یا معنوی باشد. نتایج تحقیقات نشان داده است که حسادت معنوی عمیق‌تر و شدیدتر از حسادت مادی است و مدت زمان بیشتری طول می‌کشد به طوری که رفتار فرد حسود را تحت الشعاع قرار می‌دهد. بسیاری از روانشناسان بر این باورند که حسادت ترکیبی از احساس شکست و خشونت است.

 

شاید شما بی‌توجه به دستاوردها و موفقیت‌های خود باشید اما افراد دیگر بیشتر به شما توجه کنند و نسبت به شما حسادت یا بدجنسی کنند. ادب، نزاکت، مهربانی، اعتماد به نفس، موفقیت، جایگاه اجتماعی، درآمد مناسب، سلامتی و در نهایت خوشبختی ممکن است به راحتی حسادت دیگران را برانگیزد به طوری که چشم دیدن شما را نداشته باشند. 

شاید بدون اینکه آسیبی به کسی برسانید با موفقیت و محبوبیت خود سبب شده باشید که او از نظرها دور بماند و از کانون توجه به بیرون رانده شود و دچار شکست و ناکامی شود. فراموش نکنید بیزاری آن‌ها از شخص خود شما نیست بلکه از موقعیت و دستاوردهای شما است.

گاهی آن‌ها بیزاری خود را با نگاه، گاهی با کلام و گاهی با رفتارشان نشان می‌دهد. البته گاهی برخی از شما بیزار هستند اما خویشتن‌دار هستند و آن را نشان نمی‌دهند. به هر حال، بهتر است با تمرکز بر روی رفتار این دسته افراد و جستجوی علت و ریشه تنفر آن‌ها به این رفتار ناپسندشان دامن نزنید و تنها از درون به خود و دستاورهای زندگیتان افتخار کنید و زمینه پیشرفت‌های بعدی را فراهم کنید.