جعفربای اظهارداشت: متأسفانه شکاف نسلی بین اعضای خانواده بیگانگی دیگری را فراهم ساخته که گویا آنان هیچ گونه درد و غم، شادی و آرزوی مشترکی ندارند.
وی افزود:‌ باید شرایطی را در خانواده فراهم کرد تا ارتباطات افقی بین اعضای خانواده به صورت چهره به چهره افزایش یابد. کثرت ارتباطات بین فردی در خانواده زمینه های بیشتری را برای گفتگو خانوادگی فراهم می کند و مدیریت دقیق گفتمان خانوادگی می تواند مقدمات تفاهم بیشتر بین اعضای خانواده ها را با یکدیگر افزایش داده و زمینه های نشاط در خانواده ها را تقویت کند.
این آسیب شناس تأکید کرد: هر قدر شناخت در خانواده نسبت به یکدیگر بیشتر باشد انسجام و اتحاد نیز قوی تر خواهد شد و این امر موجبات همبستگی و تعلقات بین اعضای خانواده را افزایش داده و این پدیده زمینه های مهرورزی را بین اعضای خانواده ها مستحکم تر می کند.
بای افزود: جبران فقدان محبت بین اعضای خانواده باعث می شود که با هم بودن در خانه، لذت و خوشی نداشته باشد و باید تلاش کرد تا اعضای خانواده غمخوار و پشتیبان یکدیگر شوند.
وی در پایان گفت: اعضای خانواده باید از یکدیگر در شرایط خاص دفاع کنند. بیگانگی اعضای خانواده از یکدیگر نشان بیماری نهاد خانواده است و انسجام و اتحاد، مهر و محبت، نشاط و شادی از جمله ویژگی های خانواده های سالم است.