پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- 1- از پنج بیماری صعب العلاج جمهوری اسلامی  یکی اش محتوای نظام آموزش عالی و چه بسا محتوای کل نظام آموزشی است.

2- محتوای نظام آموزشی ما نظام ارزشی جامعه ایران را تغییر داده و تغییر می دهد. محتوای نظام آموزشی غیر از علمی که یاد می دهد ( که لااقل در علوم انسانی تقریبا همه اش غربی است) یک نظام فرهنگی را هم به نسل جوان ما تزریق می کند. نظام فرهنگی که : 

به آمریکا خوش بین می شود و آن را یک کشور مثل بقیه می داند و به جای دوگانه استضعاف و استکبار به تعامل با دنیا و کشورهای دنیا معتقد است. 

جنگ را بد می داند و صلح را خوب؛ مستقل از اینکه چه کسی با چه کسی و بر سر چه می جنگد. 

جوانان ما را از هر گونه تنش به دور می دارد و به او یاد داده است که سرش به کار خود باشد. 

جوانان ما را به این نتیجه می رساند که جهانی شدن یک روند غیر قابل انکار و مقاومت است و ما هم باید به جهانی شدن در همه عرصه هایش بپیوندیم و راه همان است که دنیا رفته است

جوانان ما را نسبت به افزایش جمعیت بد بین می کند اعم از اینکه مهندسی خوانده باشند و یا علوم اجتماعی و سلامت و...

جوانان ما را نسبت به تولید علم و جنبش نرم افزاری و... هم بد بین می کند و...

و ده ها مصداق فرهنگی عینی که شما امروز در اندیشه و تفکر تحصیل کرده های کشور مشاهده می کنید.  

3- درک آثار فرهنگی محتوای نظام آموزشی خیلی مهم است.  چرا که صرفا روی دانشجویان یک رشته خاص مرتبط تاثیر نمی گذارد. یعنی صرفا دانشجویان علوم سیاسی ما به آمریکا خوشبین نمی شوند. همه خوش بین می شوند. این کارکرد نظام آموزشی عالی در ادبیات علمی هم به عنوان آثار خارجی آموزش ذکر و تبیین شده است و البته جهتش در کشور ما خلاف جهت انقلاب است. البته متوجه هستیم که این موضوع تنها علت تغییر نظام ارزشی نیست اما این علت مهمی است. 

4- حجم و گسترده این نظام فرهنگی به مراتب بیش از حجم و گستره نظام های دیگر کشور مثل حوزه و مساجد و بسیج و امثال آن است. ما در حال حاضر 5 میلیون دانشجو داریم و تعداد قابل توجهی هم قبلا فارغ التحصیل این دانشگاه ها بوده اند. بنابراین با یک جریان جدی مواجه هستیم. تقریبا همه جوانان ما این چرخه را تجربه می کنند. 

چشم باز کنیم نظام ارزشی جامعه ایران تغییر کرده است و مطالباتی دارد متفاوت از مطالبات جامعه انقلابی و یکی از اصلی ترین عامل های این تغییر هم محتوای نظام آموزش عالی است. نتیجه ملموسش را هم در رای مردم می تواند دید. 

دلمان را هم نباید به کثرت افراد در مراسم های عاشورا و یا اعتکاف دانشجویی خوش کنیم. در آینده اکثر شرکت کنندگان این مراسم ها هم اینگونه فکر خواهند کرد. 

بنابراین خطربسیار جدی است و نام بیماری صعب العلاج  بر آن به حق و به جا است. یک نگاه اجمالی اهمیت این موضوع را نشان می دهد. 

5- الحمدلله تغییر محتوای نظام آموزشی در کشور فهمیده شده است و توسط مقام معظم رهبری گوشزد و تاکید شده است. منتها متاسفانه این مهم در عرصه عمل به حاشیه رفته است.

در هر صورت این بیماری صعب العلاج  فعلا به اندازه اهمیتش مورد توجه قرار نمی گیرد و جمهوری اسلامی را از آرمانهای انقلاب اش دور خواهد کرد.