تام کروز: شهرت دردسر و بلای جان است!
تام کروز بازیگر ۵۱ ساله سینما، با وجودعدم موفقیت مالی فیلمهای چندسال اخیر خود، همچنان درحال بازی در فیلمهای جدید سینمایی است.
با وجود آن که منتقدان و تحلیل گران اقتصادی سینما به این نتیجه رسیده اند که تام کروز دیگر مثل گذشته های نه چندان دور یک بازیگر موفق نیست، اما خود او چنین دیدگاهی ندارد.
تکیه منتقدان و اهل فن، بر روی فروش کم و پائین فیلم های چند سال اخیر این بازیگر است. کروز هم در جواب می گوید این روزها به دنبال موفقیت مالی فیلم هایش نیست و بیشتر به نقش ها و فیلم نامه های پیشنهاد داده شده اهمیت می دهد.
تام کروز در دهه هشتاد میلادی با بازی در فیلم هایی مثل تاپ گان، ریسکی بیزنس، چند تا آدم خوب و روزهای تندر به شهرت رسید و در دو دهه هشتاد و نود، یکی از موفق ترین بازیگران روز سینما بود.
منتقدان عقیده دارند وی جزو معدود بازیگران موفقی است که توانست برای یک مدت زمان طولانی، در صدر چهره های سرشناس باشد و این موقعیت را برای خود محفوظ نگه دارد.
کروز دوبار برای فیلم های" متولد چهارم ژولای" و" تندر استوایی" نامزد دریافت جایزه نقش اول و مکمل در مراسم جوایز اسکار و گلدن گلوب شد، ولی هیچ وقت جایزه اسکار نگرفت. با این حال، او یک دو جین فیلم پر فروش را در کارنامه سینمایی اش دارد.
فیلم هایی مثل شرکت، مصاحبه با خون آشام، جری مکوائر و مجموعه چندقسمتی ماموریت غیرممکن، از جمله این فیلم هاهستند. وی هم چنین در فیلم های مستقل و غیر متعارفی مثل ماگنولیا، رنگ پول، آسمان وانیلی و چشمان باز بسته هم بازی داشته است.
جک ریچر او در روزهای پایانی سال ۲۰۱۳ فروشی متوسط در جدول گیشه نمایش سینماها کرد و در سال جدید میلادی اکشن علمی تخیلی فراموشی وی اکران عمومی می شود. تام کروز هم اکنون مشغول بازی در فیلم علمی تخیلی" کشتن تمام چیزی است که نیاز داری" است و قرارداد بازی در اکشن ماجراجویانه" ون هلسینگ" را هم دارد.
در خبرهاست که پنجمین قسمت" ماموریت غیر ممکن" هم قرار است تولید شود. در گفت و گوی اینترنتی زیر، کروز به بحث درباره جبنه های مختلف کار هنری خود و زندگی خانوادگی اش می پردازد.
پدر شدن چه چیزهایی را به شما آموخت؟
مهم ترین مسئله در ارتباط با یک بچه این است که از ته دل دوستش داشته باشی، حمایتش کنی و کمک کنی تا خوب بزرگ شود و برای خودش هویت و شخصیت پیدا کند. شما تا پدر نشوید، متوجه این موضوع نمی شوید و نمی دانید پدر و مادرتان در زمان بزرگ کردن تان چه حس و حالی داشته اند.
به عنوان یک پدر، این مسئولیت اصلی من است که به فرزندانم کمک کنم تا مستقل بار بیایند و بزرگ شوند و از دانش و آگاهی کافی برخوردار شوند، باید کمک کنم دید درستی نسبت به زندگی و دنیا داشته باشند.
*برای سالیان طولانی، از مطرح ترین بازیگران روز بوده اید. آیا این موفقیت نتیجه مشورت کردن با اطرافیان است؟
معمولاً چنین کاری نمی کنم. ترجیح می دهم درباره هر موضوعی خودم فکر کنم و بر اساس آن، به یک نتیجه مشخص برسم. اگر احساس کنم به نتیجه درستی رسیده ام، با کسی درباره اش صحبت و مشورت نمی کنم. هر تصمیمی که طی این سال ها گرفته ام توسط خودم بوده است و مسئولیت درست یا غلط بودن آن را هم می پذیرم.
* هنوز هم خودتان را بازیگری می دانید که باید سر صحنه فیلم برداری چیزهای تازه یاد بگیرد؟
شیفته بازیگری هستم و اعتقاد دارم در همه حال، باید چیزهای تازه را آموخت. هیچ وقت نمی توانید ادعا کنید همه چیز را می دانید و دیگر نیازی به یادگیری چیزی ندارید. این موضوع فقط در رابطه با حرفه بازیگری صدق نمی کند. در زندگی عادی هم همین طور هستم. عاشق زندگی و یادگیری هستم و هر روز از زندگی ام، یک روز تازه است.
*وقتی جلوی دوربین فیلم برداری می روید، چه حسی دارید؟
هنوز هم پس از چهار دهه بازیگری، وقتی جلوی دوربین قرار می گیرم همان حس روزهای اول کار هنری ام را دارم. کمی عصبی هستم و نمی دانم چکار باید بکنم. باید یکی دو روز بگذرد تا به حال و هوای صحنه فیلم برداری عادت کنم.
البته این حس عدم اطمینان را دوست دارم و کمکم می کند تا نقشم را بهتر بازی کنم. در عین حال، این حس و حال یادآوری می کند که هنوز نسبت به کارم جدی هستم و بازیگری برایم به صورت یک کار پیش پا افتاده و باری به هر جهت در نیامده است.
*در زمانی که به عنوان یک سوپر استار شناخته شده بودید، نقش ران کویک سرباز کهنه کار جنگ را در" متولد چهارم ژولای" بازی کردید. نگران آن نبودید که این فیلم، موقعیت ستاره گونه تان را خدشه دار کند؟
وقتی این فیلم را بازی می کردم، خیلی هامی گفتند داری کارنامه کاری خودت را خراب می کنی. می پرسیدند چرا بعد از موفقیت کلان" ناپ گان" به سراغ بازی در قسمت دوم آن نمی روم. اما من می خواستم خودم و توانایی های بازیگری ام را به چالش بکشم.
هدفم این نبود که یک عروسک خوش چهره باشم و می خواستم نشان دهم توانایی بازی در فیلم های مستقل و نقش های چالش برانگیز را هم دارم.
* یعنی می خواستید به صورت گزیده کار کرده و نقش های خود را انتخاب کنید؟
همیشه تلاشم در زندگی این بوده که همه چیز را با دقت انتخاب کنم و نسبت به انتخاب هایم حساس باشم. از آن دسته از آدم هایی نیستم که بخواهم از این شاخه به آن شاخه بپرم و هرکاری را که پیش آمد، انجام دهم.
دقت می کنم که در حال انتخاب چه چیزی هستم و وقتی تصمیم به انجام کاری گرفتم، هیچ چیز جلودارم نیست. نمی خواهم بگویم برای تصمیم گیری درباره چیزها و کارهای مختلف، چندین ماه وقت می گذارم. اما همین انتخاب ها با دقت و سر فرصت انجام می شود.
* شهرت برایتان یعنی چه؟
اوایل کار همه چیز خوب است و از این که مورد توجه هستی خوشحالی، البته آن روزهای اول کار، وقتی همه مرا نگاه می کردند کمی عصبی می شدم. اما بزودی می فهمی شهرت دردسر و بلای جان است، ولی دیگر نمی توانی از عواقب آن خودت را خلاص کنی. باید با مشکلات مربوط به این مسئله هم کنار بیایی.
* نقش های خود را چگونه انتخاب می کنید؟ ملاک و معیار برای انتخاب آن ها چیست؟
این انتخاب ها هریک دلایل خاص خودشان را دارند و بر اساس ملاحظاتی صورت می گیرند که تا حد زیادی، در ارتباط با زمان تصمیم گیری آن ها هستند. یک واقعیت این است که دوست دارم در نقش ها و فیلم های متفاوت بازی کنم و خودم را محدود یه یک چیز خاص نمی کنم.
کارم خیلی ساده است و خودم و کارم را سخت نمی گیرم. اوایل کار، بازی در جلوی دوربین برایم جذابیت بسیار زیادی داشت و می خواستم هرچه بیشتر در حال بازی در فیلم های تازه باشم و جلوی دوربین قرار بگیرم.
اما پس از مدتی، به این فکر افتادم که خودم را به چالش بکشم. در سال های اخیر، به دنبال راه هایی بوده ام که کمک کند تا به موقعیت های بالاتری برسم. همیشه می خواستم به عنوان یک بازیگر جدی شناخته شوم و مرا فقط ستاره فیلم های پرفروش ارزیابی نکنند.
شاید برخی با دیدن فیلم هایم بگویند" تلاش دارد متفاوت باشد، ولی خیلی کار بزرگی نکرده است. " اما همین تحلیل هم برایم جذاب و قانع کننده است، زیرا نشان می دهد تلاشم برای متفاوت بودن از نگاه دیگران پنهان نمانده است.
* در فیلم آخرتان « جک ریچر» هم در نقش متفاوتی ظاهر شده اید. درباره کاراکتر خود در این فیلم چه فکر می کنید؟
جک ریچر به اعتقاد من یک کاراکتر بزرگ است که نمونه اش را در کمتر فیلم سینمایی دیده ایم. او نه موبایل دارد و نه ایمیل و اصلا شبیه آدم های امروزی نیست. از تکنولوژی بسیار دور است و همه کارهایش را به شیوه سنتی انجام می دهد،
نوع نگاه او هم کاملا متفاوت از نوع نگاه آدم های امروزی است. می توانم یک جورهایی او را با کاراکتر هری کالاهان فیلم « هری کثیف» با بازی کلینت ایستوود مقایسه کنم.
* در حرفه بازیگری از شیوه استلانیسلاوسکی که پیروی نمی کنید؟ بسیاری از بازیگران مطرح در این شیوه بازیگری درس آموخته اند.
جزو بازیگران اکتورز استودیو (مرکز مهم و اصلی بازیگری در آمریکا که شیوه بازیگری « متد» استانیسلاوسکی را آموزش می دهد) نیستم و از آن دسته کسانی نبوده ام که به شیوه او بازیگری را یاد گرفته و در جلوی دوربین بازی می کنند.
سر صحنه فیلم برداری تمام تلاشم این است که با آدم های صحنه بیشترین رابطه کاری را برقرار کنم و نقشم را بر اساس قصه فیلم نامه بازی کنم.
* به عنوان آدمی که در یک جامعه و در بین آدم های دیگر زندگی می کنید، خواهان چه چیزی هستید!
من به عنوان یک آدم معمولی چه می خواهم؟ خواهان یک دنیای بدون جنگ و خونریزی هستم، دنیایی بدون وحشی گری و دیوانه بازی. می خواهم ببینم که مردم همه جهان، زندگی آرام و خوبی دارند. فکر نمی کنم چیز زیادی بخواهم و خواسته ام غیر منطقی باشد. خوشبختی و راحتی را فقط برای خودم نمی خواهم و فکر می کنم این یک حق عمومی است.
* از این که تا به حال اسکار بهترین بازیگر مرد را نگرفته اید و یا برخی از فیلم هایتان شکست تجاری خوده اند، چه حسی دارید؟
برای برنده یا بازنده شدن استانداردهایی دارم. پیروزی یا شکست یعنی چه و بر چه مبنا و میزانی آن ها را می سنجیم؟ اگر در یک مسابقه بسکتبال شکست بخورم، برایم اهمیتی ندارد. اما اگر قرار باشد فیلمی سینمایی بر اساس این ماجرا ساخته شود، باید چه نگاهی به این موضوع داشته باشد؟
واقعیت این است که در کار سینما و بازیگری، همه چیز محدود به بازیگر نمی شود. چیزهایی مثل زمان اکران عمومی فیلم، بازاریابی آن و فیلم هایی که هم زمان با آن به روی پرده سینماها می روند، از جمله چیزهایی هستند که شما نمی توانید در ارتباط با آن ها دخالت و اعمال نظر کنید.
بهرحال، من هم از بازی های مربوط به جدول گیشه نمایش اطلاع دارم و آن ها را درک می کنم. دلایل زیادی برای موفقیت یا عدم موفقیت یک فیلم وجود دارد، که خارج از عهده و توان من به عنوان یک بازیگر است.
در عین حال، جایزه گرفتن را دوست دارم و فکر می کنم هر وقت زمان لازم و مناسب برسد، به من هم جایزه اسکار را خواهند داد.
* بین بازیگری و بزرگ کردن بچه ها، کدام یک در اولویت قرار دارند؟
چه مشغول بازی کردن در یک فیلم باشم و چه در حال بزرگ کردن بچه هایم، تمام تلاشم این است که کار محوله را به نحو احسن انجام دهم و از یادگیری چیزهای تازه وحشت نداشته باشم.
از آن دسته کسانی هستم که می گوید یا همه چیز یا هیچ چیز. وقتی علاقمند به انجام کاری می شوم، خودم را وقف آن می کنم و می خواهم بهترین کار ممکن را انجام دهم. از جوانی به دنبال ماجراجویی و یادگیری چیزهای مختلف بوده ام.
بزرگترین نکته در ارتباط با بازیگر بودن این است که می توانم زندگی های مختلف و ماجراجویی های متفاوت را تجربه کنم. با هر فیلم تازه ای، چیزهای جدیدی را در ارتباط با زندگی، آدم ها و حرفه های مختلف یاد می گیرم. بازیگری برایم مثل یک کلاس درس است. این حرفه کمک می کند تا در دنیای واقعی، زندگی بهتری داشته باشم و آموخته هایم را در این زندگی عادی به کار گیرم.
* هنوز هم بازیگری را دوست دارید؟
آن چه را که انجام می دهم دوست دارم و عاشق کارم هستم. به کاری که می کنم افتخار می کنم. همان طور که گفتم وقتی قرار باشد کاری را انجام دهم، تا انتهای آن می روم، بازیگری هم همین طور است.
ارسال نظر