به گزارش پارس به نقل از شفقنااغلب ما گمان نمی کنیم که کمیت و کیفیت روابطی که در طول زندگی خود با اطرافیانمان بر قرار می کنیم چه سهمی در خوشبختی یا حتی بداقبالی زندگی ما دارند. اما تأثیر این روابط به  ویژه در زمان دانشگاه به حدی است که دانشمندان می گویند: آن دسته افرادی که ارتباطات اجتماعی محدودی با سایرین دارند بیشتر در معرض مرگ زودرس هستند. برای سنجش میزان اثر گذاری ارتباطات اجتماعی بر وجوه مختلف زندگی دانشگاه رکستر طرحی برای ارزیابی 30 ساله زندگی 222 تن از دانشجویانش ریخت.

در این طرح تحقیقی تلاش شده تمامی اتفاقات زندگی این مشارکت کنندگان مانند: ازدواج، بچه دار شدن و شغل از نظر گذرانده شود. اما نتایج به دست آمده موجب تحیر متخصصان شد: آنها ارتباط عجیبی میان نوع ارتباط افراد در دانشگاه با سلامت روانی و احساسی آنها در آینده مشاهده کردند. بر این اساس: افرادی که در 30 سال گذشته روابط اجتماعی گسترده تر و با کیفیت تری داشتند از نظر روان شناختی در شرایط مطلوب تری به سر می برند. همین ارتباطات باعث شده بود این گروه در سنین میانسالی احساس رضایت و خوشبختی بیشتری از زندگی خود داشته باشند.

نکته شگفت آور این یافته ها در پیش بینی پذیری طول عمر، احساس خوشبختی و شادمانی به واسطه فعالیت ها و ارتباطات اجتماعی است که یک فرد در زمان دانشگاه داشته است. ارتباطاتی که اگر گسترده و عمیق باشند می توانند نوید بخش یک زندگی رضایت بخش و دوست داشتنی را بدهند و اگر محدود و سطحی باشند می توانند خبر از مرگ زودرس ما بدهند.

ازدواج ثروت سبک زندگی طول عمر مرگ