در بسیاری از شهرها نام رسمی کوچه ها و خیابان ها با نامی که سر زبان مردم افتاده فرق دارد. ملایر ما هم مثل بقیه شهرها روی خیابان ها اسم های خودشان را می گذارند! به خیابان فلان شهید می گویند خیابان بروجرد. به خیابان آزادی می گویند خیابان اراک و... خلاصه در شهری که اسم نصف خیابان هایش اراک و بروجرد و همدان و خیابان خاکی است و اسم باقی خیابان ها هم مطهری، بهشتی، سپاه، وحدت (که در هر شهری بدون هیچ دلیلی پیدا می شود) سهم شهید رسول حیدری  کوچه دو متری کنار سینما است (که گویا مادر شهید  الان ساکن آن کوچه است!) تازه چون سالهاست یک چرخ سمبوسه فروشی سر این کوچه کاسبی می کند؛ مردم زادگاه شهید، اسم کوچه شهید رسول حیدری را به نام کوچه سینما یا کوچه سمبوسه می شناسند! 

در مورد شهید تازه کشف شده صحبت نمی کنم ها! شاید خیلی ها تازه با کتاب ر  شهید رسول را شناخته اند ولی در شهر ما مسئولین اگر از سه شهید یاد کنند نام یکی از آنها شهید حیدری است!

خیابان شهید رسول
دعوا سر عرض کوچه نیست! حرف این است که وقتی قدر بزرگانی مثل شهید رسول را ندانی عاقبت به قول پسر شهید در دبیرستانی که به نام شهید بوده حتی یه نفر هم شهید رو نميشناسه و وقتی سر صف پرسیدن  چه کسی شهید رسول حیدری را می شناسد؛ هیچ کس دست بالا نمی کند!

عکس نوشت: خیابان شهید رسول در شهر ویسوکو بوسنی که مزین به نام شهید رسول است!