به گزارش پارس به نقل از  فارس، در هفته گذشته پس از یک سال وقفه و با تودیع جمال هادیان، رئیس سابق روابط عمومی شورای شهر، محمدرضا رضوی فرد که از زمان شورای اول تا شروع به کار شورای چهارم سکاندار روابط عمومی شورای شهر تهران بوده، دوباره به صندلی خود بازگشت؛ اما مسئله بحث برانگیز در انتصاب وی، سمتی است که  در حکم او قید شده است: «قائم مقام اداره روابط عمومی شورای شهر».

بازگشت به رویه شورای اول؟!

یکی از دست اندرکاران روابط عمومی شورای شهر با اشاره به رویه شورای شهر تهران در دوره اول در خصوص روابط عمومی گفت: در دوره اول شورا، عبدالله نوری، رئیس شورا، مرتضی لطفی و سپس صدیقه وسمقی، دو عضو شورای شهر را به عنوان رئیس دفتر رئیس شورا و رئیس روابط عمومی منصوب کرد.

وی ادامه داد: البته عضو شورا به عنوان مدیر روابط عمومی فعالیت خاصی نمی کرد و تنها اسما این سمت را بر عهده داشت و قائم مقام وی، اداره روابط عمومی را بر عهده داشت.

برای کسب توضیحات بیشتر، به سراغ خود قائم مقام روابط عمومی شورا رفتیم. محمدرضا رضوی فرد با بیان اینکه در حکم صادرشده برای وی از سوی چمران، وی به سمت «قائم مقام رئیس شورا در مرکز ارتباطات شورای شهر» منصوب شده، گفت: البته رئیس روابط عمومی خود چمران است؛ به این معنا که روابط عمومی ها هم مثل سایر ادارات یک مجموعه، زیر نظر رئیس آن نهاد هستند؛ ولی در مقایسه با اداراتی مثل اداره مالی و ...، روابط عمومی ارتباط مستقیم و بیشتری با ریاست مجموعه دارد.

وی با اشاره به سابقه انتصابش به عنوان قائم مقام روابط عمومی در دوره اول شورا گفت: آن زمان عبدالله نوری، مرتضی لطفی را رئیس روابط عمومی و وی بنده را به عنوان قائم مقام روابط عمومی منصوب کرد. ولی اکنون چمران چنین کاری نکرده است.

رضوی فرد تاکید کرد: البته چمران دخالت مستقیمی در امور روابط عمومی نمی کند و ما صرفا از راهنمایی های وی استفاده می کنیم.

اما مدیر قبلی روابط عمومی شورای شهر درباره حکم جانشینش چه می گوید؟ سید جمال هادیان با اشاره به گفت و گویی که یک هفته قبل از مراسم تودیع و معارفه با رئیس شورا داشته، گفت: یک هفته قبل از اینکه چمران این حکم را صادر کند، با من صحبت کرد و ضمن تقدیر و تشکر، گفت به دلیل استعفای شما می خواهیم تغییری در مدیریت روابط عمومی شورا ایجاد کرده و آقای رضوی را به عنوان قائم مقام شورا منصوب کنیم.

وی ادامه داد: من نیز از این تصمیم رئیس شورا استقبال کرده و پیشنهاد دادم اگر اجازه بدهد، همان لحظه بروم و اتاق را تحویل آقای رضوی بدهم، ولی آقای چمران اصرار داشت طی مراسمی این جابجایی صورت بگیرد.

هادیان افزود: با این همه، من همان موقع به آقای چمران گفتم بهتر بود به جای قائم مقام، حکم مدیر کلی برای آقای رضوی صادر می کردید. ولی حتما ایشان دلیل خاصی برای این کار دارند. در همان زمان از آقای چمران پرسیدم آیا قصد دارند شخصا هدایت روابط عمومی را در دست بگیرند. اما ایشان لبخند زدند و گفتند خیر.

رئیس پیشین روابط عمومی شورای شهر درباره مطابقت این اقدام با آیین نامه داخلی شورا گفت: من نمی دانم این کار قانونی است یا خیر و به دلیل اطلاعات ناکافی ترجیح می دهم اظهار نظری در این خصوص نکنم.

وی تصریح کرد: در حکم آقای رضوی که یک رونوشت آن به من هم ارسال شده، سمت دقیق وی «قائم مقام اداره روابط عمومی و امور بین الملل» ذکر شده و نامی از مرکز ارتباطات نیست. اصولا ما در چارت سازمانی شورای شهر، بخشی به عنوان مرکز ارتباطات نداریم و به نظرم این اشتباه خود روابط عمومی شورا بوده که خبر انتصاب رضوی را با عنوان «رئیس مرکز ارتباطات شورا» منتشر کرده؛ زیرا عبارت «مرکز ارتباطات» در حکم چمران هم نبوده و نمی دانم علت انتشار خبر به این شکل چه بوده است.

هادیان اضافه کرد: شاید به این دلیل که آقای گیل آبادی به شرط تبدیل اداره روابط عمومی شهرداری به مرکز ارتباطات راهبردی، هدایت این مرکز را پذیرفت، در شورا هم خواسته اند مشابه این کار انجام شود. با این همه خوب است بدانید که من در دوره یک ساله مدیریت خود در روابط عمومی شورای شهر، تلاش خود را برای تبدیل اداره روابط عمومی شورا به مرکز ارتباطات نمودم و همه کارهای آن را انجام داده، چارت سازمانی را تهیه کرده و موافقت مسجدجامعی، رئیس وقت شورا را نیز جلب کردم. اما در نهایت این تغییر در سیکل اداری شورا عقیم ماند و رقابت های درون گروهی مانع از آن شد که این اتفاق بیفتد.

وی خاطرنشان کرد: طبق مصوبه دولت، اداره روابط عمومی در نهادهای دولتی باید به مرکز ارتباطات تبدیل شود و گرچه شورای شهر و شهرداری نهاد دولتی نیستند، اما معمولا نهادهای عمومی در این گونه موارد از نهادهای دولتی پیروی می کنند و همیشه روال همین بوده است.

رئیس پیشین روابط عمومی شورای شهر تهران در پایان گفت: به هر روی برای آقای رضوی در انجام مسئولیت خود آرزوی موفقیت کرده و لازم می دانم بگویم در طول سه ماهی که در سال دوم فعالیت شورای چهارم با آقای چمران کار کردم، شخص ایشان و هیات رئیسه شورا نهایت احترام را برای من قائل بودند و من از این نظر هیچ احساس غربتی نکردم. شاید دلیل آن هم این بود که به این نکته واقف شده بودند که بحث های جناحی برایم اهمیتی نداشته و کار حرفه ای برایم در راس اهمیت است.

غلامرضا انصاری اولین عضو شورای شهر بود که به حکم صادره از سوی چمران برای قائم مقامی رضوی در اداره روابط عمومی شورا اعتراض کرد. وی در توضیح دلایل اعتراض خود به خبرنگار فارس گفت: کار چمران غیرمنطقی است. البته انتصاب مسئولان شورا حق رئیس شورا است و ما حتی در زمان ریاست مسجدجامعی بر شورا هم که کاندیدای منتخب جناح خودمان رای آورد، اعتقاد نداشتیم که باید در کار وی دخالت کنیم؛ زیرا یک رئیس باید مدیران خود را آزادانه و از بین افرادی منصوب کند که بتواند به راحتی با آنها کار کند.

انصاری تصریح کرد: بنابراین تاکید می کنم که مشی اصلاح طلبان دخالت در کار چمران نیست و قصد تحمیل نیرویی را به وی نداریم، زیرا این مسئله در آینده از نظر اصول مدیریتی به شورا آسیب می زند. با این حال در طول عمر فعالیت شوراها، مرسوم نبوده که رئیس شورا شان خود را پایین بیاورد و یک رده پایین تر از خود را منصوب کند. اگر ایشان از انتخاب خود مطمئن نبود، می توانست سرپرست موقت برای روابط عمومی تعیین کند. ولی شان رئیس شورا اجل از آن است که در حد یک اداره تقلیل داده شود و خیلی زشت است که رئیس شورا، قائم مقام برای روابط عمومی تعیین کند.

عضو شورای شهر با انتقاد از رویه شورای اول درباره روابط عمومی گفت: من ضمن اینکه فکر نمی کنم چمران بخواهد شخصا ریاست روابط عمومی را بر عهده بگیرد، حتی معتقد به رویه شورای اول در انتصاب مدیران روابط عمومی از بین اعضای شورا هم نیستم؛ زیرا به نظرم یک عضو شورا با مسئولیت های سنگینی که در تقنین و نظارت بر عهده دارد، نباید خود را درگیر کارهای روابط عمومی کند که یک کارشناس اجرایی هم می تواند از پس آن بربیاید، رئیس شورا که دیگر جای خود دارد!

وی درباره واکنش چمران به انتقادات درباره این اقدام گفت: رئیس شورا پاسخی به اعتراضات من نداد.

با رضوی مخالف نیستیم، اما ضوابط نباید مخدوش شود

رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر نیز از منتقدان تصمیم اخیر چمران درباره روابط عمومی شورا است. رحمت الله حافظی در این خصوص به خبرنگار فارس گفت: این قبیل تصمیمات، رفتارهای غیراداری تلقی می شود؛ زیرا قائم مقام باید قطعا توسط مقام مافوق خودش منصوب شود. بنابراین چمران باید مسئول روابط عمومی را انتخاب می کرد و وی با هماهنگی رئیس شورا، قائم مقام خود را انتخاب می کرد و این روال معقول، منطقی و پذیرفته شده است.

وی افزود: اما بدون تعیین مسئول روابط عمومی، انتصاب قائم مقام برای پستی که مقام مسئول ندارد، فاقد وجاهت قانونی و دارای ابهام است. البته بعید می دانم چمران بخواهد خودش بر روابط عمومی ریاست کند. ولی این اقدام وی درست نبود.

حافظی تاکید کرد: ما مخالفت خاصی با آقای رضوی نداریم و اصلا مهم نیست چه فردی به این سمت منصوب می شود، بلکه مهم این است که روال و عرف و ضوابط مخدوش نشود.

عضو شورای شهر مشابه این رفتارها را در شورای شهر سابقه دار دانست و گفت: برای مثال وقتی شورای شهر انتخاب فردی را برای سمتی به یکی از کمیسیون ها محول می کند تا کمیسیون مربوطه شخص مورد نظر خود را به صحن معرفی کند، در این زمینه حقی برای کمیسیون ایجاد می شود. حال وقتی کمیسیون مکاتبه کرده و فرد مورد نظر را معرفی کرد، در صحن شورا قبل از رای گیری درباره فرد مورد نظر کمیسیون، به پیشنهاد یک عضو دیگر شورا، مسیر انتخاب مقام مورد نظر تغییر یافت و فرد دیگری معرفی و درباره وی رای گیری شد.

وی با بیان اینکه این اتفاق اخیرا و در دوره ریاست چمران در شورای چهارم رخ داده، گفت: روال درست این بود که فرد معرفی شده کمیسیون را به رای می گذاشتند و اگر رای نمی آورد، شخص دیگری را معرفی می کردند. اما این شیوه عمل، شکستن اصول حاکم بر شورا است.

حافظی تصریح کرد: اگر قرار است در صحن به پیشنهاد اعضا فردی معرفی شود، دیگر چرا با کمیسیون مکاتبه و درخواست معرفی فردی را می کنید؟ اگر هم قرار است نظر کمیسیون به رای گذاشته شود، چرا در میانه راه منصرف می شوید و مسیر انتخاب را عوض می کنید؟