مخاطب پرخور فضای مجازی

از مشکلات اصلی فضای مجازی که منجر به پیدایش بحران‌های اساسی در اندیشیدن انسان‌ها شده، آن است که حجم وسیعی از اطلاعات را در اختیار مخاطبان خود قرار می‌دهد و مخاطب در یک بازه زمانی بسیار کوتاه می‌تواند چندین صفحه مختلف را با کلیک مشاهده کند، بدون آنکه فرصت تعمق و تحلیل کافی پیرامون آن را داشته باشد.

هم از این رو انسانی که باید برای حلاجی و فهم ژرف یک موضوع ساعت‌ها با آن کنجار رود و به آن بیندیشد و نقاط مبهم آن را درک کند، به مخاطب پرخور فضای مجازی تبدیل می‌شود که از به هر مطلبی نیشی می‌زند و از آن می‌چشد بدون آنکه به خود فرصت تمرکز بر روی آن را بدهد. 
این مسأله نه فقط در مورد سایت‌های خبری، که حتی در مورد مطالب به ظاهر علمی و کتاب‌های الکترونیک نیز صادق است. چه آنکه مخاطب گذشته علی رغم دسترسی صعب و دیرهنگام به کتب، به دلیل همین محدودیت، فرصت مطالعه و تعمق بیشتری می‌یافت، ولی مخاطب امروزی با این حجم دسترسی، بسیاری از کتاب علمی را نیز روزنامه‌وار مطالعه می‌کند و همین مسأله فرصت ژرف‌نگری و نگاه انتقادی را از او سلب می‌کند.

اینترنت و انفجار اطلاعات در فضای آن نه تنها موجب افزایش قدرت تحلیل بشر نمی‌شود، که حتی به نظر می‌رسد با قرار دادن او در معرض حجم فراوان مطالب گوناگون، در بهترین حالت او را به اقیانوسی به عمق یک سانتی‌متر تبدیل می‌کند. و البته اینها در شرایطی است که به دلیل حجم فراوان مطالب چندرسانه‌ای خلاف اخلاق و عفت، دیگر کمتر کسی به این آفت ویرانگر توجه می‌کند.