رابطه سایت خبری و شبکه اجتماعی
اینکه اکثر موارد، سوژه سازی و پرورش موضوعات تو فضای مجازی به نظر میرسه توسط وبگاه های ذی نفوذه و نه کاربرای بعضا خوشحال شبکه ها
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی « پارس» ، محمد بدیعی در صفحه اجتماعی خود نوشت:
در اکثر موارد رابطه سایت خبری شبکه اجتماعی یه رابطه یک طرفس؛ البته ممکنه کیس به کیس فرق کنه ولی کلیت رو دارم عرض میکنم:
۱. یه پایگاه خبری تحلیلی که محل رجوع میشه و تاثیرگذاره، اکثرن دارای آدم هایی با کانال های مختلف خبریه حالا رسمی یا غیررسمی. یعنی اگر قبول کنیم که شرط بالا رفتن مرجعیت صحت و سرعت باشه، سایت خبری معتبر این دو رو به طور همزمان در یک حالت بهینه ای داره. ممکنه شبکه اجتماعی سرعت بیشتری داشته باشه، ولی تجربه نشون داده که در اغلب موارد خبری که برا اولین بار تو شبکه ها منتشر و شایع میشه دچار عارضه یک کلاغ چهل کلاغ میشه و اعتبار خودش رو از دست میده؛ مگه اینکه صاحب پروفایل شخص خاصی باشه و بهش اعتماد هم وجود داشته باشه
۲. حتی در این حالت، اکثر این پروفایل های شخصی قابل اعتماد هم در اکثر مواقع دارای یه وبگاه خبری تحلیلی چی چی هستن که یا برای خودشونه یا براش کار میکنن. خیلی بدیهیه که اون شخص بیش از اونی که وجهه ی شبکه اجتماعی و تاثیرگذاریش از این طریق براش مهم باشه، وجهه خبرگزاریش یا سایتش براش مهمه. مثلا فرض کنید خبرنگار سی ان ان یه اکانت توییتر داره و یه توییت میکنه که فلانی دست کرد تو دماغش و این موضوع تو همون شبکه میپیچه و خیلی ها هم به نقل از توییت اون خبرنگار مطلب رو میزنن؛ ولی باید توجه کرد که اعتبار این خبر به خاطر اینه که طرف تو اینتراداکشن؟ ! بالای توییترش زده من خبرنگار سی ان ان (وبسایت و نه شبکه اجتماعی) هستم و وریفای هم شده و توسط توعیتر سی ان ان هم فالو شده. یعنی اعتبار خبر و راوی هر دو از سی ان ان میاد و نه شبکه ی اجتماعی
۳. ضمن اینکه خیلی از منابع اطلاعاتی خبری، حداقل تو ایران از اونجایی که خودشون رو با شبکه های اجتماعی بیگانه میدونن و البته کمی حق دارن، هیچوقت نمیان خبرهای دست اولشون رو توی شبکه ها بذارن؛ و جریان سازی و تمرکزشون رو باز هم از طریق تولید تعداد اخبار بیشتر درباره ی یه رویداد ادامه میدن.
۴. اول این پیشفرض رو قبول کنیم که اکثر قریب به اتفاق کاربرای شبکه اجتماعی مصرف کنندن تا تولیدکننده؛ یعنی یا دارن ریشیر و ریتوعیت و ریپست میکنن، یا دارن روی محتوای دست خورده اسکی میکنن؛ نظیر مثلا همین اخبارهای جریان سازی که مثلا از تو وبگاه ها میاد بیرون. با این پیشفرض حتی اگه جریانی مورد توجه سلبرتی؟ ! های شبکه های اجتماعی که فالویر و تاثیر زیادی رو جامعه ی مصرف کننده دارن، قرار بگیره و روش هی مانور بدن و در عین حال پشتیبانی یا حمایتی از طرف سایت های معتبر نشه، اون جریان بعیده پا بگیره. مثلا سر آزادی مرزبان ها گیرم یکی میومد یه چی میزد و یه روز هم میچرخید. اگه هیچ سایت مرجع خبری روش مانور نمیداد، بعضیا فراموش میکردن، بعضیا تو اصل قضیه شک میکردن، بعضیا به خاطر اقتضای شبکه اجتماعی که خنده و سرگرمی دیگه پی این خبر ناگوار نمی رفتن و…
بازم حرف هست ولی خلاصه اینکه اکثر موارد، سوژه سازی و پرورش موضوعات تو فضای مجازی به نظر میرسه توسط وبگاه های ذی نفوذه و نه کاربرای بعضا خوشحال شبکه ها: )
ارسال نظر