چند توصیه به آنها که تازه پدر شده‌اند

    به گزارش پارس به نقل از خراسان، لطفاً نکات آموزشی درباره سکونت مادر و نوزاد بعد از زایمان در خانه پدرش را بیان کنید، آیا ماندن زیاد به نفع مادر و نوزاد است؛ آیا مادران نباید بعد از مدتی کارهای خود را انجام دهند و آیا زندگی همسر (مرد) در منزل مادرزن تنش ایجاد نمی کند، چنان چه این سکونت زیاد سبب عقب افتادن مرد از کارهایش شود چه باید کرد و درباره دخالت اطرافیان در رابطه محل سکونت زن و شوهر در این دوران نیز چه راهکاری پیشنهاد می کنید. خواهش می کنم مطالبی درباره این مشکل تهیه کنید.

سیمین قربانی - کارشناس ارشد مشاوره خانواده گفت: همان طور که می دانید زایمان و تولد نوزاد یکی از حساس ترین مراحل زندگی زن است. در این مرحله مادر با تغییرات زیادی از لحاظ روحی، جسمی، هیجانی و… مواجه می شود که تمامی این ها گاه باعث بروز سردرگمی در وی خواهد شد. لازم است مادر پس از زایمان با نقش ها و الگوهای جدید ارتباطی آشنا و سازگار شود البته خستگی و آثار مصرف داروی ناشی از زایمان گاه این سازگاری را به تأخیر می اندازد. علاوه بر این نیاز به حمایت عاطفی و اجتماعی از طرف کسانی که مادر به آن ها علاقه مند است و یا برایشان ارزش قائل است، از بایدها و ضروریات این دوران است.

این که زنان پس از زایمان در کجا و به چه مدت سکونت داشته باشند یا چه کسی از آنان مراقبت کند یک مسئله کلی نیست که بتوان برای همه افراد درباره آن یک زمان و مکان مشخص تعیین کرد بلکه به شرایط و روحیات افراد بستگی دارد، آن چه در این میان مهم تر از محل و زمان سکونت مادر است، حمایت عاطفی و پشتیبانی از اوست. در واقع شما باید شرایطی را مهیا کنید که این مهم حاصل شود، هر چند درک می کنم که ممکن است تحمل شرایطی که به آن اشاره کردید چندان برایتان آسان نباشد و مشکلاتی برای شما ایجاد کرده باشد.

ولی به نظر می رسد مسئله اصلی شما صرفاً بحث سکونت همسرتان پس از زایمان در منزل مادرش یا طولانی شدن این موضوع نیست، بلکه مسائل حاشیه ای است که گرفتاری هایی برای شما ایجاد کرده است. بهترین راه برای حل این اختلافات هم گفت وگوی صمیمانه با همسرتان و بیان خواسته هایتان است ولی حتماً به این نکته توجه داشته باشید که شما به عنوان پدر و همسر نقش بسیار مهمی در ایجاد حمایت عاطفی و بازگشت دوباره همسرتان به روند عادی زندگی دارید. اگر هم پدر شدن و مسئولیت های ناشی از آن کمی شما را نگران کرده است، در ادامه توصیه هایی برای شما و دیگر افرادی که تازه پدر شده اند داریم که امیدواریم به شما در بهبود شرایطتان کمک کند.

احساسات یک بابا

مدتی پس از تولد کودک، به خصوص تولد اولین فرزند تقریبا هر پدری با شوک بزرگی مواجه خواهد شد: او پدر شده است، و باید با مسئولیت ها و انتظارات جدیدی کنار بیاید. گاهی اوقات این تغییرات ظریف و کوچک هستند و گاهی اوقات نه؛ اما در هر حال معمولا برای پدرها غافلگیر کننده خواهند بود.

برخی از این احساسات از این قرارند:

دوگانگی احساسات: در ماه های اول پس از تولد نوزاد، بروز احساسات متضاد در پدر، شایع است. از یک سو با احساس شیرین پدر شدن مواجه است و از سوی دیگر، هنگامی که نمی تواند نیازهای کودکش را برآورده سازد یا حتی گاهی اوقات از درک این نیازها عاجز است، احساس درماندگی به او فشار می آورد.
افسردگی: هرچند برخی فکر می کنند که افسردگی پس از زایمان صرفاً متعلق به زنان است، اما واقعیت این است که تعدادی از مردان نیز پس از تولد نوزاد، دچار افسردگی می شوند. برخلاف همسرتان، افسردگی شما ناشی از تغییرات هورمونی در بدن تان نیست، بلکه بیشتر ناشی از واقعیت ها و مسئولیت های جدید است.
ترس: نگران هستید که شاید نتوانید انتظاراتی که از شما به عنوان یک پدر وجود دارد را برآورده کنید؛ دلهره دارید که شاید نتوانید از کودک یا خانواده خود در برابر مشکلات یا خطرها حفاظت کنید؛ از اینکه نمی دانید چگونه باید با کودک خود برخورد کنید نگرانید؛ این دغدغه ها و موارد دیگر، مرحله ای طبیعی از تبدیل شدن از یک مرد یا شوهر به یک پدر است.

چند توصیه به آن ها که تازه پدر شده اند

* از مادر یا پرستار کودک بخواهید تا نحوه تعویض پوشک، حمام کردن نوزاد و دیگر کارهایی را که در مراقبت از کودک لازم است به شما یاد بدهد. با این کار می توانید مسئولیت و کارهای نوزاد را بین خود و همسرتان تقسیم کنید.

پس از مدتی، شما در امور مربوط به نوزاد خود، متخصص خواهید شد. برخی از پدرها حتی از بغل کردن نوزادشان نیز می ترسند.

به هر حال باید با کودک خود ارتباط برقرار کنید و بخشی از کارهای او را بر عهده بگیرید: پوشک او را عوض کنید، کودک را بغل و آرام کنید، به غریزه خود اعتماد کنید مطمئن باشید در زمان کوتاهی به یک پدر خوب تبدیل خواهید شد!

* حمایت از همسرتان، کلید اصلی رابطه عاطفی شما در این دوران است. پدرها عمدتا می گویند که مهم ترین وظیفه ای که در هفته های اول بر عهده آنها بوده، صبوری کردن و مراقبت از همسرشان بوده است.

معمولا توصیه می شود که به همسرتان سخت نگیرید و فرصت دهید که خودش را پیدا کند: همسر شما، یعنی مادر نوزاد، در حال تحمل مشکلات فیزیکی و روحی ناشی از زایمان است و تولد نوزاد همه زندگی او را تحت تأثیر قرار داده است، تغییری که البته بسیار شیرین است. حتی اگر یک روز کاری سختی را پشت سر گذاشته اید، شاید برای همسرتان مانند این باشد که شما به مرخصی رفته اید، زیرا کار او در خانه بسیار سنگین تر بوده است. پس صبور و پشتیبان او باشید. در طول روز به همسرتان تلفن بزنید و احوال او را جویا شوید.

* پدران با تجربه همگی بر این عقیده اند که اگر مدت زمانی را با کودک تان به تنهایی سپری کنید، موجب می شود واقعا احساس " پدر بودن" به شما دست دهد.

همچنین، این تنها راهی است که به شما کمک می کند تا پیشرفت کنید: مثلا یاد بگیرید هنگامی که کودک گریه می کند او را آرام کنید، نه اینکه یک نفر دیگر (مثلا همسرتان) را صدا کنید و کودک را به او بدهید تا آرام کند.

* سعی کنید مسائل مختلف را به صورت خانوادگی (فقط شما و همسرتان) یاد بگیرید و حل کنید.

اجازه ندهید کمک های دیگران، حالت دخالت در زندگی شما را پیدا کند. اقوام یا دوستانی که می خواهند به شما کمک کنند، ممکن است دردسرهایی هم درست کنند، طوری که نقش شما به عنوان « پدر» کمرنگ شود و در عمل به حاشیه رانده شوید. * از وقت گذرانی با کودکتان لذت ببرید. بازی با نوزاد و آواز خواندن برایش را به بخشی از عادات روزانه خود تبدیل کنید.

پدران باتجربه غالبا می گویند که هیچ چیز آرامش بخش تر از آن نیست که نوزاد، در آغوش و روی سینه شما به خواب رود. اما بیشتر پدران قدر این دوران را آنچنان که شایسته است نمی دانند، شاید با خودتان فکر کنید در شرایط فعلی باید بیش از گذشته کار کنید و بعدها این کمبود را جبران کنید، اما واقعیت این است که این روزهای شیرین تکرار نخواهد شد، پس حتماً زمانی را به کودک اختصاص دهید و از پدر بودن لذت ببرید.