به گزارش پارس به نقل از فارس، ۱- ماندلا رفت، بسیاری در سراسر جهان، از شنیدن خبر درگذشت این مرد بزرگ ناراحت و متأثر شدند؛ حتی همان هایی که روزگاری از رژیم نژادپرست آپارتاید حمایت می کردند! البته این مسئله در دنیای ما، اصلاً چیز عجیبی نیست.

دولت های زیادی هستند که به دلیل منافعشان تا آخرین لحظه، تمام قد از دیکتاتورها حمایت می کنند، اما وقتی کار از کار گذشت، یک دفعه تغییر جهت می دهند و طرف مردم را می گیرند! (مثل حمایت غرب از شاه، مبارک و بن علی) جالب اینکه بعداً مدعی تام و تمام حمایت از نظام جدید هم می شوند؛ آمریکا و انگلیس و بسیاری از کشورهای غربی، در این امر، سابقه درازی دارند.

نلسون ماندلا رفت اما حافظه تاریخ خاطرات زیادی را ثبت کرده است. تاریخ فراموش نمی کند که همین آمریکا و انگلیسِ طرفدار حقوق بشر، سال ها مانع تصویب تحریم های سازمان ملل علیه رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی و انزوای آن می شدند. اما بعدها همه چیز تمام شد و سران این کشورها هم برای گرفتن عکس یادگاری با ماندلا از همدیگر سبقت می گرفتند.

تعریف و تمجید از ماندلا به مرور تبدیل شد به ژستی برای اثبات آزادی خواهی و بشردوستی مدعیان حقوق بشر. درست مثل چه گوارای انقلابی که بعد از ترور، تبدیل شد به برچسب تبلیغاتی!

۲- لاشخورهای سیاسی وجود دارند، چه خوشمان بیاید چه نه. ممکن است عده ای از شنیدن این عبارت و این اصطلاح ناراحت و عصبانی شوند، اما وجود دارند. من قصد اهانت به هیچ کس را ندارم ولی نمی توانم در برابر جماعتی که از مرگ آدم ها برای اثبات خودشان و منافعشان سوءاستفاده می کنند، ساکت باشم.

این روزها علاوه بر سران دولت های استکباری، جماعتی هم از عناصر ضدانقلاب، نلسون ماندلا را علم کرده اند برای مقابله با جمهوری اسلامی و امام خمینی! من بدون آنکه بخواهم جواب ادعای این آدم ها را بدهم، متن اظهارات خود ماندلا را درباره امام (ره) می نویسم: « امام خمینى نه تنها رهبرى بزرگ براى ایران بود، بلکه رهبرى براى تمامى نهضت هاى آزادیبخش جهان به شمار مى رفت و چالش بسیار عظیمى که او در مبارزه با یکى از طاغوت هاى زمان انجام داد، گویاى شجاعت ستایش برانگیزى است که فقط ایشان مى توانست از خود نشان دهد و این افتخار بزرگى بود که توانستم براى دومین بار در کنار مرقد امام خمینى حاضر شوم و به ایشان اداى احترام کنم. ما خود را مدیون انقلاب اسلامى مى دانیم و مراتب تقدیر و تشکر خود را از رهبر انقلاب و ملت و دولت ایران اعلام مى کنیم. »

و یا « انقلاب اسلامی ایران تحت رهبری امام خمینی امیدهای فراوانی را برای قیام مردم آفریقای جنوبی در مبارزه علیه بی عدالتی به همراه داشته است و بدون تردید تاریخ هرگز نقش ایران اسلامی را فراموش نخواهد کرد. ملاقات با رهبر انقلاب بزرگی که جهان را تحت تأثیر قرار داده است برای من امیدبخش و موجب افتخار بزرگی است و مردم آفریقای جنوبی اکنون برای شنیدن گزارش دیدارهای من با رهبر بزرگ انقلاب و مقامات عالی رتبه جمهوری اسلامی ایران به انتظار نشسته اند. »

۳- یک نکته هم درباره خشونت ماندلا! بله این روزها همه از صلح و صفا و بخشش ماندلا می گویند (لابد اینجا هم برای کنایه زدن به خشونت های بی حد و اندازه جمهوری اسلامی! ) البته الحق و الانصاف بزرگواری و بخشش ماندلا فراموش نشدنی است اما نباید تصور کنیم که او همیشه و همه جا اهل مدارا بود.

هفته نامه تایم در تاریخ هشتم می سال ۱۹۹۵ گزارشی را با عنوان « یک روز با رئیس جمهور ماندلا» منتشر کرد که در لابلای آن به اظهارات ماندلا درخصوص محاصره منطقه ترانسکی آفریقای جنوبی اشاره شده است. ماندلا درباره علت محاصره این منطقه و برخورد با شورشیان می گوید: « من اهل مدارا هستم، اما تحمل قانون شکنی و تمرد را ندارم. به نیروهای امنیتی دستور داده ام که اگر برای سرکوب معترضان و شورشیان، به گلوله جنگی نیاز باشد، از آن استفاده کنند!