ماه محرم از زبان امام رضا (ع)

به گزارش پارس ، ریان ابن شبیب روایت کرده که من روز اول محرم خدمت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) رسیدم. حضرت فرمودند: ای پسر شبیب آیا امروز را روزه گرفته ای؟ عرض کردم نه یابن رسول الله! فرمودند: امروز روزی است که زکریا پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا فرزندی پاک به من مرحمت بفرما، همانا تو دعای بندگان را می شنوی. حق تعالی دعای او را مستجاب فرمود، درحالی که حضرت زکریا در محراب بود به ملائکه فرمود: او را ندا کرده گفتند خدا بشارت می دهد تو را به یحیی، پس هرکه امروز را روزه بدارد و سپس دعا کند دعای او مستجاب می گردد چنان که دعای زکریا (ع) مستجاب گردید.

محرم ماهی بود که حتی اعراب جاهلیت قتال در آن را حرام می دانستند

سپس حضرت رضا (ع) فرمودند: ای پسرشبیب! محرم ماهی بود که اهل جاهلیت در زمان گذشته ظلم و قتال را در این ماه حرام می دانستند برای احترام این ماه، نام این ماه محرم الحرام است. پس این امت حرمت این ماه را نشناختند، حرمت پیامبرخدا را ندانستند، در این ماه با ذریه پیامبر قتال کردند و زنان ایشان را اسیر نمودند و اموالشان را به غارت بردند پس خدا اینها را هرگز نیامرزد. سپس فرمود: ای پسرشبیب اگرگریه می کنی برای حسین بن علی بن ابی طالب (ع) گریه کن که او را مانند گوسفندی ذبح کردند و با هجده نفر از اهل بیتش شهید نمودند درحالی که هیچ یک ازآنها در روی زمین شبیه و مانندی نداشتند.

سپس حضرت فرمودند: به تحقیق گریستند برای شهادت حسین (ع) آسمان های هفتگانه و زمین ها. به تحقیق چهار هزار ملک برای نصرت و یاری حضرت حسین (ع) اجازه خواستند تا به زمین بیایند و آمدند اما آن هنگام که رسیدند امر شهادت تمام شده بود. این چهار هزار ملک مأموریت پیدا کردند در کنار قبر آن حضرت باشند، شب و روز پیوسته با موی ژولیده، گرد آلود و غبار گرفته مشغول عزاداری هستند تا ظهور حضرت مهدی« عج » و تا وقتی که حضرت ظهور کند. پس این چهار هزار ملک از یاوران حضرت مهدی (ع) هستند و شعارشان در هنگام نبرد « یا لثارات الحسین ع» است، یعنی ما خون خواهی از ابی عبدالله می کنیم.

اگر گریه می کنی بر حسین (ع) گریه کن که…

حضرت در ادامه فرمود: ای پسر شبیب! خبر داد مرا پدرم از پدرش، از جدش که چون جدم حسین (ع) را شهید کردند از آسمان خون وخاک سرخ بارید. اگر گریه می کنی بر حسین (ع) گریه کن که تا آب دیده بر روی صورت تو جاری شود خدای متعال تمام گناهان صغیره و کبیره تو را می آمرزد. خواه اندک باشد یا بسیار. ای پسر شبیب! اگر می خواهی خدا را ملاقات کنی در حالی که هیچ گناهی برای تو نباشد پس امام حسین (ع) را زیارت کن. اگر می خواهی در غرفه عالیه بهشت ساکن شوی، با رسول خدا و ائمه طاهرین (ع) باشی، پس قاتلان حسین (ع) را لعنت کن. اگر می خواهی مثل ثواب شهدای کربلا را داشته باشی، هر گاه که مصیبت آن حضرت را یاد می کنی بگو: « یا لیتنی کنت معکم فافوز فوزا عظیما» و اگر می خواهی در درجات عالیه بهشت با ما باشی، برای اندوه ما اندوهناک و برای شادی ما شاد باش.

****************

پی نوشت ها:

(کتاب عیون اخبار الرضا (ع) ج ۱- باب ۲۸ – ص۶۰۴- حدیث ۵۳)
(الامالی للشیخ الصدوق ص۱۲۹ المجلس السابع والعشرون)
(ماهنامه معارف نامه)

منبع: شبستان