گفتگو با والیبالیستی که می‌خواهد خاص باشد!

به گزاش پارس قطر پاسور تیم ملی والیبال در فضای دوستانه ایسنا، از ویژگی های شخصی، زندگی خصوصی و خاطرات و اهدافش گفت. شرح این گفت و گوی متفاوت را می خوانید:

* آخرین بار چه زمانی دعوا کردی و چه اتفاقی افتاده بود؟

- کلا آدم دعوایی نیستم. تمام کسانی که مرا می شناسند، می دانند از بچگی به دنبال دعوا نبودم. اگر هم مشکلی پیش می آمد و مجبور می شدم با کسی یکی به دو کنم بیشتر سعی می کردم خودم را کنار بکشم و بروم. اصلا یادم نمی آید دعوا کرده باشم.

* بزرگ ترین شیطنت زندگی تو چه بوده است؟

- شیطنت زیاد کرده ام. تا دلت بخواهد. دارم فکر می کنم که کدام یک از آنها قابلیت انعکاس داشته باشد! مثلاً در فرودگاه با بازیکنان کل کل می کنم که روی ریلی که چمدان ها و ساک ها را تحویل می دهند بنشینیم و وسط چمدان ها بنشینیم و بچرخیم. یک بار هم در هوای سرد زمستان تصمیم گرفتیم در دریا آب تنی کنم!

* آیا تاکنون پیش آمده که از محبوبیت خود کلافه یا خسته شوی؟

- کلافه که نه. ولی خسته شدم. بعضی اوقات دوست دارم تفریحاتی داشته باشم، ولی به خاطر موقعیت خودم نمی توانم. بالاخره مردم لطف دارند می خواهند عکس و امضا بگیرند و درباره والیبال حرف بزنند. ما هم دوست نداریم ۲۴ ساعت درباره والیبال حرف بزنیم. گاهی می خواهیم با خانواده در مکان عمومی بنشینیم و حرف والیبال نزنیم. من هیچ گاه به علاقمندان" نه" نمی گویم باید به آنها احترام متقابل بگذاریم.

مصاحبه اختصاصی با امیر غفور

* به یاد داری برای نخستین بار کی و کجا با شما عکس یادگاری گرفتند؟

- فکر می کنم وقتی با تیم ملی نوجوانان قهرمان آسیا شدیم در فرودگاه تعدادی از تماشاگران عکس و امضا گرفتند. خیلی حس خوبی داشت. قبلا این موضوع برایم سابقه نداشت. ۱۶ ساله بودم. احساس بزرگ بودن می کردم. البته الانم خوب است، اما شاید چون زیاد شده قدری عادی تر است. چون عادت کردیم که همه ما را می شناسند خب برایمان خوش آیند است.

* تاکنون چند سفر خارجی داشته ای؟

- نمی دانم خیلی باید بشمارم. شاید حدود ۵۰ سفر خارجی داشته باشم. حدود ۳۰ الی ۴۰ کشور را دیده ام. خودم شخصا لهستان و روسیه را خیلی دوست داشتم. هم مسابقات خیلی خوبی آنجا داشتیم و هم سیستم کشور و مردم را در این کشورها می پسندیم. البته اکثر خاطرات ما در کشورهای خارجی به دور هم بودن با بازیکنان بر می گردد. معمولا قبل از مسابقات، چهار- پنج نفری با محمد موسوی، شهرام محمودی و سعید معروف و… می گوییم و می خوانیم و می خندیم. بعد از بازی فینال در مسابقات قهرمانی آسیا – دوبی خسته وارد اتوبوس شده بودیم. ولاسکو گفت غفور فقط قبل از مسابقه بلدی بخوانی! حالا زمان شادی و جشن است. ما هم شروع کردیم به خواندن و دست زدن و… عقب اتوبوس.

* بهترین هدیه ای که تاکنون گرفتی چه بود؟

- هدیه زیاد گرفته ام. همه اش را دوست دارم. پول خیلی خوشحالم می کند! (با خنده) هر کس هم می گوید خوشحال نمی شود دروغ گفته است، اما یک نفر رفت حرم حضرت ابوالفضل یک پارچه متبرک را برایم آورد و آن را دوست داشتم.

* آدم مذهبی هستی؟

- نماز می خوانم. و مثل یک آدم معمولی هستم.

* تا حالا کاری انجام داده ای که نتوانسته باشی به کسی بگویی؟

- خب وقتی نمی توانستم بگویم یعنی حالا هم نمی توان به آن اشاره کرد. سخت است… یادم نمی آید. دوران بچگی زیاد در کوچه تور والیبال می بستم و درب خانه ی تک تک بچه های محل را می زدم که برویم والیبال بازی کنیم. همسایه های ما؛بندگان خدا از سر و صدای ما اذیت می شدند. حالا اگر این مطلب را خواندند ما را حلال کنند.

*آیا والیبالی ها عشق دوربین هستند؟

بعضی ها هستند ولی این موضوع شامل حال همه نمی شود! مثلا حمزه زرینی زیاد در مصاحبه های تلویزیونی می رود! من زیاد عشق دوربین نیستم. دوست دارم دیده شوم ولی اینطور نیست که هر وقت در هربرنامه ای دعوت شوم بروم.

*امیر غفور آدم خاصی است؟

خاص است و دوست دارد خاص باشد. همه دوست دارند خاص باشند. مدل ریش هایی که با موسوی می گذاشتیم خاص بود. اکثر بازیکنان لباس های خوب می پوشند و ساعت خوب می اندازند و می خواهند خاص رفتار کنند. البته من از این اخلاق ها ندارم که فقط یک مارک خاص بپوشم. همه چیز می پوشم ولی خاص می پوشم.

مصاحبه اختصاصی با امیر غفور

*در فضای مجازی اینترنت فعالیت می کنی؟

هیچ کدام از این صفحه ها برای من نیست. ولی خوب یک صفحه اینترنتی هست که یکی از دوستان برایم باز کرده بود. بعد از جام ملت های قبلی این کار را کرد و به من زنگ زد و اطلاع داد. همچنان با هم در ارتباط هستیم. خودم زیاد درگیر این مسائل نیستم ولی گاهی سر می زنم و می خوانم.

*به نظرت محبوب ترین بازیکنان والیبال چه کسانی هستند؟

در والیبال محبوب زیاد داریم. اما آن هایی که سابقه بیشتری در تیم ملی دارند محبوبیت بیشتری هم دارند. مثلا معروف به عنوان کاپیتان و موسوی به عنوان یک مهره کلیدی محبوبیت زیادی دارند.

*اگر از خانواده و نزدیکانت بپرسید بدترین ویژگی اخلاقی امیر غفور چیست، چه می گویند؟

فکر می کنم یکی از اخلاق های بد من این است که وقتی یک تصمیم اشتباه میگیرم و متوجه می شوم تصمیم من اشتباه است از آن بر نمی گردم. لجباز هستم. از سر حرفم کوتاه نمی آیم. حتی وقتی می فهمم اشتباه می کنم باز هم کوتاه نمی آیم.

*تا کنون سعی کردی بعضی از ویژگی های اخلاقی ات را تغییر دهی؟

قبلا خیلی بیشتر غُد بودم. ولی الان بهتر شدم. شاید یکسری اخلاق هایی داشتم که خیلی ها دوست نداشتم و حالا بهتر شده ام. معتقدم هر چه درخت پربارتر باشد باید سربه زیرتر شود. این موضوع را کاملا حس می کنم. شاید قبلا کمبودهایی داشتم که حس می کردم اگر آن ها را انجام دهم بزرگ می شوم. الان خدارا شکر چیزهایی دارم که دیگر نیازی ندارم خودم را بزرگ کنم و سعی می کنم همیشه افتاده باشم.

*آیا تا کنون شده پول زیادی خرج کرده باشی و پشیمان شده باشی؟

معمولا در سوغاتی گرفتن ضعیف هستم. یکبار برای مادرم لباس خریدم و خودم هم خجالت کشیدم خیلی زشت بود. ترجیح می دهم سکه کادو بدهم. ولی تا حالا پول زیاد خرج کردم. یکبار مزدا ۳ خریده بودم و آن را یکدفعه فروختم و ۴۰ میلیون ضرر کردم. آن هم به خاطر اینکه در جاده تهران قم پنچر شد و تو ذوقم زد. زاپاس مزدا ۳ کوچکتر است و ۸۰ کیلومتر سرعت بیشتر نمی توانی با آن بروی.

*بهترین دوستانت چه کسانی هستند و چگونه آنها را پیدا کردی؟

دوست که زیاد دارم. ولی آن هایی که خیلی صمیمی هستیم یکی مربی پایه ام آقای اکبرزاده است و با ناصر رحیمی لیبروی تیم باریج اسانس هم دوست صمیمی هستیم. من و ناصر والیبال را با هم شروع کردیم. با آقای اعتماد حسینی سرپرست باریج اسانس هم دوست هستیم.

*وقتی عصبانی می شوی چه کار میکنی؟

عصبانی که می شوم اخم هایم در هم می رود. کسی هم نباید با من حرف بزند!

مصاحبه اختصاصی با امیر غفور

*تا حالا شده تمرین ها را از سر خستگی درست انجام ندهی؟

بله! گاهی، اما ولاسکو می فهمد. گاهی به رویمان نمی آورد اما گاهی هم منطقی حرف می زند و ما را شرمنده می کند. فرقی که ولاسکو با" ست کوویچ" دارد همین است. " ست کوویچ" کتک می زد! شاید در رده سنی جوانان درک کاملی نداشتیم و کتک هم لازم بود. شانسی که نسل والیبالیست های ما داشت این بود که در زمان خوبی؛ مربیان خوبی داشتیم. درست است که ولاسکو برای تیم ملی زحمت زیادی می کشد اما این بازیکنان از زیر دست" ست کوویچ" گذشته اند. اگر آن زمان نوجوانان و جوانان قدرتمندی نداشتیم حالا هم تیم ملی خوبی نمی توانستیم داشته باشیم. ولاسکو هم حتی اگر بهترین مربی دنیا باشد باید ابزار خوبی در اختیار داشته باشد.

*چرا ملی پوشان والیبال که اینقدر در اردوها با هم دوست و صمیمی هستند در رقابت های باشگاهی دعوا می کنند؟

دعوا در والبیال زیاد نبود. بالاخره فشار لیگ است و استرس وجود دارد گاهی تحت فشار آدم ها کارهایی انجام می دهند کا درست نیست. مثلا قبلا سعید معروف و موسوی با هم بحث کردند. اما این موضوع ادامه پیدا نکرد و در تیم ملی ادامه نداشت. الان سعید و محمود موسوی بهترین دوست ها هستند. متاسفانه برخی باشگاه ها فشار زیادی روی بازیکنان می آورند. بازیکن هم تحت فشار باشگاه گاهی رفتاری می کند که ممکن است زیاد پسندیده نباشد.

*معمولا قطر پاسور امتیازآورترین بازیکن میدان می شود، اینکه در بیشتر بازی ها به عنوان امتیازآورترین بازیکن میدان معرفی می شوی موجب ناراحتی سایر بازیکنان نمی شود؟

در والیبال همه پست ها مشخص است. پاسور وظیفه پاس دادن دارد و اصلا نمی تواند امتیاز بگیرد. سرعتی باید دفاع کند. مگر چند امتیار می تواند بگیرد. لیبرو هم باید دریافت اولش برسد و قدرتی ها هم به همین ترتیب. اما اکثر حمله های تیم با پشت خط زن است. کارهای هجومی دارد. این موضع موجب می شود من معمولا به عنوان امتیاز آورترین بازیکن معرفی شوم. البته اینقدر بازیکنان تیم ملی بزرگ هستند که از موفقیت یکدیگر خوشحال هم می شوند. الان من و شهرام محمودی هم پستی هستیم و هر دو از بهترین دوست ها هستیم. هیچ گاه سابقه نداشته دو هم پستی اینقدر رفیق باشند. یکی از عوامل موفقیت ما همین همدلی است. کسی که از کاپ گرفتن من در آسیا خوشحال شد همین شهرام محمودی بود که هم پستی من هم هست. همین جریان اگر برعکس باشد من هم خوشحال می شوم.

*آیا والیبالیست ها خوب پول می گیرند؟

بستگی دارد که چگونه قراردادشان را تنظیم می کنند. خود من زیاد دنبال این مسائل نیستم. همیشه قراردادهایم را کامل می بندم. می گویم بابت یک فصل فلان تومان میگیرم. اگر راضی نبودید می توانید ۲۰ درصد حُسن انجام کار را نپردازید. اما اینطور که اگر سوم شوید ۱۰ درصد و دوم شوید ۱۵ درصد روی قرارداد شما می رود اصلا درست نیست. این موضوع ناخودآگاه روی ذهن بازیکن تاثر منفی می گذارد. نمی توان قرارداد های فوتبالی را با والیبال مقایسه کرد. همه جای دنیا فوتبال بیشتر از همه پول می گیرد. بیشترین طرفدار را دارد. ما نسبت به رشته ای که داریم و فضایی که داریم از درآمد خود راضی هستیم.

*خیلی از ورزشکاران در سایر رشته های ورزشی نسبت به تبعیض در پرداخت پاداش به والیبالی ها گلایه دارند؟

به آن ها هم پاداش بدهند. مگر می خواهند از جیب من بدهند. شاید یکی از دلایلی که والیبالی ها را تحویل می گیرند این است که والیبال آرام آرام پیشرفت کرد و از پایین خود را بالا کشید. چون مردم این پیشرفت ها را می بینند، می توانند این موضوع را لمس کنند. والیبالیست ها واقعا کاری نکردند که مردم ناراحت شوند. مجموعه والیبال از کادر و رئیس فدراسیون و بازیکنان و خبرنگارانش ترجیح می دهند بی حاشیه و با شخصیت باشند. یکسری حرف هایی که در سایر رشته ها هست در والیبال مطرح نیست.

*نظرت درباره رسانه ها چیست؟

رسانه تاثیر زیادی در انعکاس رویدادها دارد. پوششی که خبرنگارها می دهند اگر نباشد کسی ما را نمی بیند. فکر نمی کنم کسی در صنف خبرنگارهای والیبال باشد که بخواهد پونز بیاندازد و جلوی پیشرفت والیبال را بگیرد. امروز همه کمک می کنند تا والیبال پیشرفت کند. البته در همه جا بد و خوب هست. اما در خبرنگاران والیبال شاید به ندرت بتوان کسی را پیدا کرد که مشکل ساز باشد. البته از بعضی خبرنگاران گلایه دارم. گاهی دقیقا همان چیزی را که می گویی منعکس نمی کنند شاید لحن فردی که چیزی را ادعا کرده درست منعکس نشود و تیتر کردن آن سو تفاهم ایجاد کند.

*به کودکانی که دوست دارند روزی" امیرغفور" باشند چه می گویی؟

وظیفه ما سنگین است که الگوی مناسبی برای جوان تر ها باشیم. کاری نکنیم که مردم دلخور شوند. وظیفه ما سنگین می شود. بالاخره هر کس یک الگویی دارد. یک قانونی هست به نام راز که آن را باور دارم. می گویند به هرچه فکر کنید به آن می رسی. من همیشه آرزو داشتم بهترین بازیکن دنیا شوم. آرزو دارم و تلاش می کنم تا به این هدف برسم. از همه بچه ها می خواهم که اهداف بزرگی داشته باشند و برای رسیدن به آن تلاش کنند.