سهراب سپهری، شاعری که معلم نقاشی بود

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، ۱۵ مهر ماه سال روز تولد سهراب سپهری، شاعر و نقاش ایرانی است. پس از ۴۰ سال که از فعالیت او در حوزه ی نقاشی می گذرد، هنوز هم آثار او در معتبرترین نمایشگاه های هنری به نمایش در می آیند و با قیمت های بالا به فروش می رسند. سبک نقاشی او که وام دار طبع شاعرانگی و لطیفش بوده است در میان هنرمندان مورد توجه قرار می گیرد و باعث می شود بسیاری از علاقه مندان به این هنر برای به دست آوردن تابلوهای او سر و دست بشکنند.

سپهری دوره ی ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش، شهر کاشان گذراند و تحت تاثیر پدرش که دستی در این هنر داشت، به نقاشی علاقه مند شد و به گفته ی خودش این پدرش بود که او را به نقاشی عادت داد. با شروع تحصیل در دانشکده هنرهای زیبای تهران شعر هم وارد زندگی اش شد. او پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه، به عنوان مدرس در هنرستان هنرهای زیبا مشغول فعالیت شد.

همه سهراب سپهری را با شعرهایش می شناسند؛ زمانی اولین مجموعه های شعر خود را منتشر کرد که موفق به دریافت نشان درجه ی یک علمی از دانشکده هنرهای زیبا شده بود و چندین نمایشگاه مختلف از آثارش در تهران برگزار کرده بود. هنر نقاشی تا پایان عمر سهراب، حتی زمانی که او به شاعر معروفی تبدیل شده بود ادامه داشت و حضور در نمایشگاه های نقاشی از عمده فعالیت های هنری او محسوب می شد.

سبک آثار سپهری متاثر از سفرهای او به کشورهای شرقی و آشنایی با فرهنگ و هنر این سرزمین ها بود. بیشتر نقاشی های سهراب مربوط به مناظری از طبیعت هستند. گذراندن دوران کودکی در کاشان و منطقه ای که دارای طبیعتی چهار فصل بوده و همچنین طبع شاعرانگی سهراب در نگاه به طبیعت پیرامونش در انتخاب سوژه های نقاشی این هنرمند تاثیرگذار بوده است.

تابلوهای نقاشی سهراب همانند شهرهایش مملو از عناصر طبیعت هستند. در آثار آبستره اش هم این عناصر حضور خود را با سبک تازه ای حفظ می کنند؛ درختان به خطوط تیره ای تبدیل می شوند که طول صفحه نقاشی را می گذرند و لکه های رنگ به رنگ میان آن ها یادآور گل و ماهی و سبزه است. سپهری در سفرهایش به اروپا و نیویورک، سبک های مختلف نقاشی مدرن را تجربه و در نمایشگاه هایی شرکت می کند.

سپهری با بورس تحصیلی در هنرستان هنرهای زیبای پاریس به همراه حسین زنده رودی در رشته ی لیتوگرافی مشغول به تحصیل شد، اما با قطع شدن بورس اش برای ادامه ی تحصیل مجبور شد شیشه ی آپارتمان ها را پاک کند و از برج های چند طبقه آویزان شود. سفرهای او به کشورهای مختلف جهان و دیدن آثار نقاشان بزرگ غرب او را با تحولات عمیق این هنر آشنا می کند. تابلوهای سبک کوبیسم او در موزه هنرهای معاصر که با موضوع چهره و طبیعت بیجان نقاشی شده اند، حاصل آشنایی او با نقاشی های پیکاسو و سبک کوبیسم هستند.

سهراب سپهری
با این که سهراب سپهری را بیشتر با اشعار احساسی و بدیعش می شناسند، هنوز هم تابلوهای نقاشی او در معتبرترین نمایشگاه ها و حراجی های داخل و خارج از کشور در معرض دید عموم قرار می گیرد و مورد استقبال هنرمندان و علاقه مندان به هنر نقاشی واقع می شود. در نمایشگاه « صد اثر، صد هنرمند» که امسال در گالری گلستان برگزار شد، دو تابلوی نقاشی از سهراب به نمایش درآمده بود که ۲۰۰ و ۲۵۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بودند.

همچنین در دوره ای از حراج « ساتبی» لندن که با حضور معروف ترین هنرمندان ایرانی و عرب برگزار شده بود، تابلویی از نقاشی های سهراب سپهری به عنوان گران ترین اثر این حراجی و با قیمت پایه ی ۳۲۵ هزار دلار چکش خورده بود که نشان دهنده ی اهمیت و زیبایی این اثر در بین هنرمندان حاضر در این حراجی بود.

از معروف ترین تابلوهای این شاعر و نقاش می توان به « طبیعت بیجان» ، « علف ها و تنه درخت» ، « شقایق ها، جویبار و تنه درخت» و « منظره کویری» اشاره کرد. همچنین نمایشگاه های بسیاری از آثار او برپا شد که از آن ها حضور در دوسالانه ی ونیز، دوسالانه ی تهران، دوسالانه ی سن پائولو، جشنواره ی بین المللی نقاشی در فرانسه و نگارخانه های مختلف تهران را می توان برشمرد.

سهراب
سپهری در سال ۵۸ و براثر ابتلا به سرطان خون درگذشت و در صحن امامزاده سلطان علی ا بن محمدباقر روستای مشهد اردهال، در نزدیکی زادگاهش به خاک سپرده شد.

شعر معروف زیر گویای علاقه ی این شاعر و هنرمند به نقاشی است:

اهل کاشانم

پیشه ام نقاشی است؛

گاه گاهی قفسی می سازم با رنگ، می فروشم به شما

تا به آواز شقایق که در آن زندانی است،

دل تنهایی تان تازه شود.