به گزارش پارس به نقل از تسنیم، علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در ادامه مزاح های خود با برخی وزرای پیشنهادی، فراز پایانی نطق علی ربیعی وزیر پیشنهادی کار، رفاه و تعاون اجتماعی را به سخنان ملاحسینقلی خان همدانی تشبیه کرد.

این تشبیه لاریجانی و" عارفانه" خواندن سخنان ربیعی پس از آن صورت گرفت که ربیعی در پایان سخنان خود، نامه امام علی (ع) به عثمان بن حنیف را قرائت کرد.

ملاحسینقلی خان همدانی از عرفای به نام شیعه است که در سال ۱۲۳۹ ه. ق در روستاى « شوند درگزین» از توابع همدان، به دنیا آمد. وی توانست عارفان بزرگى را پرورش دهد که جزو افتخارات تشیع به شمار می آیند.

به هنگام تدریس، شاگردانش آن چنان تحت تأثیر سخنان او قرارمی گرفتند که خویش را از یاد می بردند و ساعتها محو روحانیت کلام استاد می شدند. علامه طباطبایى (ره) نقل می کند: « مرحوم آقا سید على قاضى می فرمود: در ایام تشرفم به نجف اشرف، روزى در معبرى فردى را دیدم که کنترل کافى بر خویش نداشت. از یکى پرسیدم: آیا این مرد اختلال فکر و حواس دارد؟ در پاسخ گفت: خیر، او هم اکنون از جلسه ی درس اخلاق آخوند ملا حسینقلی همدانى برخاسته است و این از خود بی خودى که در او مشاهده می شود، تأثیر کلام و تصرف روحى آن جناب است. »

بخشی از نامه امیرالمومنین (ع) به عثمان بن حنیف که توسط علی ربیعی قرائت شد به این شرح است:

اى دنیا از من دور شو، افسارت را به پشتت افکندم. من خود را از چنگال هایت رها کردم و از دامهایت بیرون افکندم و از آن پرتگاهها که بر سر راه من کنده اى اجتناب کرده ‏ ام. آن گردن فرازانى که با دلیریهایت فریفتى، اکنون کجایند؟ آن مردمى، که به زرق و برقهایت مفتون ساختى، چه شدند آرى همه در گور خفته ‏ اند. به خدا سوگند، اگر تو موجودى مجسم بودى و پیکرى محسوس، به خاطر آن گروه از بندگان خدا که به سراب آرزوها فریفته ‏ اى و آنها را در گودالهایى که بر سر راهشان تعبیه کرده‏ اى، سرنگون ساخته ‏ اى و پادشاهانى که به ورطه نابودى سپرده‏ اى و به آبشخور بلا آنجا که هیچکس را از آن بازگشتنى نیست کشیده‏ اى، حد خد را بر تو جارى مى ‏ ساختم.