پیام‌های علی کریمی به حسن روحانی

به گزارش پارس ، به نقل ازعصرایران: پیام علی کریمی به حسن روحانی، اگر چه بسیار کوتاه بود و مصداقاً حاوی درخواست خاصی هم نبود، ولی اقدام سیاسی زیرکانه ای از سوی تکنیکی ترین بازیکن چند دهه اخیر فوتبال ایران بود.

کریمی در پیامش خواستار جاری شدن رودخانه اعتدال در زمین ورزش ایران شده باست. او البته مشخص نکرده که اعتدال در ورزش چه مصادیقی دارد و چه تغییر و تحولاتی باید رخ دهد تا بتوان گفت که ورزش ایران نیز در طیق اعتدال گام نهاده است.

کریمی همچنین از جایگاهی فراتر از یک فوتبالیست و ورزشکار سخن گفته و خطاب به روحانی نوشته است: " امیدوارم همانطور که از اعتدال صحبت می کنید در ایران و ورزش ما نیز اعتدال در پیش گرفته شود و حال و هوای همه مردم خوب شود. "

آرزوی او برای تحقق اعتدال در ایران، معنایی جز نقد وضعیت موجود جامعه ایران ندارد. حالا اینکه کریمی از چه چیزهایی ناراحت است، بحث دیگری ست که شاید خودش روزی به آن بپردازد. به هر حال مطالبه کریمی از روحانی، صرفاً مطالبه ای ورزشی نیست بلکه مطالبه ای است مربوط به کل جامعه ایران؛ و مفروض هم این است که حال و هوای مردم ایران در سال های اخیر خوب نبوده است.

در نفس ارسال پیام علی کریمی برای حسن روحانی، نکته دیگری هم وجود دارد و آن، مخالفت کریمی با سیاست های و عملکرد دولت احمدی نژاد در هشت سال گذشته است. علی کریمی در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد، به هیچ وجه روی خوش به دولت احمدی نژاد نشان داد. او در بازی ایران و کره در راه رسیدن به جام جهانی در سال ۲۰۰۹، در مخالفت با ریاست جمهوری احمدی نژاد چنان کرد که همه می دانند.

علی کریمی در حین سخنرانی احمدی نژاد برای ملی پوشان

آری احمدی نژاد رئیس جمهور محبوب کریمی نبود و اسطوره فوتبال ایران اگر چه می توانست گوشه چشمی به دولت احمدی نژاد نشان دهد و آب در آسیاب پوپولیسم آن دولت بریزد و انبوهی از امتیازات را به چنگ آرد، ولی ترجیح داد به اکثریت مردم ایران وفادار بماند؛ همان مردمی که با رای غیر قابل پیش بینی خود به حسن، به تندروی ها و توده انگیزی های هشت سال اخیر" نه" گفتند.

در واقع" اسطوره" با پیامی که برای حسن روحانی ارسال کرده، چشمه ی اعتبار اجتماعی خویش را به سمت مزرعه دولت جدید ایران جاری کرده و به سهم خویش کوشیده است تا به اعتبار و منزلت اجتماعی رئیس جمهور جدید ایران بیفزاید.

علی کریمی احتمالاً نیک به موقعیت اجتماعی خودش در جامعه ایران واقف است. او اینک یکی از محبوب ترین چهره های مشهور این کشور است. " اسطوره" از اکثر ستارگان سینما و فوتبالیست ها و سیاستمداران و دیگرهنرمندان این ممکلت محبوب تر است. او می داند که حمایتش از حسن روحانی، حمایت از تحول خواهی ملت ایران است.

زمانی که احمدی نژاد در جمع ملی پوشان ایران حاضر می شد و حتی در کنار آنها پا به توپ می شد، علی کریمی همیشه در گوشه ای سر به زیر می نشست یا می ایستاد. او اهل" نزدیک شدن به قدرت" نیست. به لحاظ سنخ شخصیتی، جزو کاراکترهایی ست که بر قدرت اند نه با قدرت.

علی کریمی در عکس یادگاری ملی پوشان با محمود احمدی نژاد

کریمی این قدر باهوش هست که بداند روحانی از کدام موضع به قدرت رسیده است. اگر روحانی هم جاده صاف کن پروژه تضعیف این یا آن نیروی اجتماعی بود و به قدرت رسیده بود تا پای حامیانش را به تمامی در گلیم اقتصاد کشور دراز کند و مستظهر به حمایت این و آن، مردمان مخالف را خس و خاشاک می خواند، " اسطوره" نیز از روی خوش نشان دادن به او، پروا می کرد و اعتبار اجتماعی اش را خرج افزایش مشروعیت و محبوبیت او نمی کرد.

" اسطوره" اگر چه گرایش های عصیانگرانه آنارشیستی دارد، ولی این قدر می داند روزی که تفقدی کند به اهل سیاست، به کدام سیاستمدار روی خوش نشان دهد و خوشرویی را نمادی از نفی کدام مشی و منش سیاسی سازد.