دستاوردهای اجلاس بغداد واکاوی شد؛
نمایش اقتدار دیپلماسی ایرانی در بغداد
بحث تقویت روابط با کشورهای همسایه از اولویت‌‌های مهم دولت سیزدهم در حوزه سیاست خارجی محسوب می‌شود.
امیرعبدالهیان در اجلاس بغداد درست عمل کرد. اجلاس بغداد اقتدار را برای ایران رقم زد. اجلاس بغداد، اجلاس مهم منطقه‌ای بود.
روز شنبه ششم شهریور ماه 1400، بغداد میزبان یک اجلاس مهم منطقه‌ای بود. اجلاس بغداد با هدف کاهش تنش در منطقه و مبارزه با گروه‌های تروریستی برگزار شد. در این اجلاس علاوه بر وزیر امور خارجه کشورمان؛ نخست وزیر کویت، دبیرکل شورای همکاری خلیج فارس، پادشاه اردن، امیر قطر، امانوئل مکرون، وزیر خارجه ترکیه، نخست وزیر امارات، رئیس جمهور مصر، وزیر امور خارجه عربستان سعودی و دبیران کل اتحادیه عرب حضور داشتند.
*سوریه از غایبان اجلاس بغداد
سوریه یکی از غایبان اجلاس بغداد بود که حسین امیرعبداللهیان هم در بدو ورود به بغداد از عدم دعوت او به این اجلاس انتقاد کرد و گفت: «ما از هرگونه ابتکار عمل منطقه‌ای مقامات جمهوری عراق که با مشارکت منطقه باشد استقبال می‌کنیم. ما معتقدیم لازم بود از سوریه نیز به‌عنوان همسایه مهم عراق در این اجلاس دعوت به‌عمل می‌آمد. در خصوص امنیت و توسعه پایدار منطقه با رهبری سوریه در تماس و مشورت هستیم و در مورد اجلاس بغداد و تأکید بر نقش مهم کشورهای منطقه در هرگونه ابتکار منطقه‌ای با دمشق مشورت مسقیم خواهیم داشت.»
البته کارشناسان و تحلیل‌گران مسائل منطقه عدم دعوت از رئیس جمهور سوریه به اجلاس بغداد را با قصد نیت همراه می‌دانند؛ زیرا به زودی انتخابات زودرس پارلمان عراق برگزار خواهد شد و مصطفی الکاظمی نیازمند این است که حزب مدنظر او در این انتخابات پیروز شوند؛ لذا الکاظمی برای کسب حمایت غربی‌ها به خصوص آمریکا، فرانسه و انگلستان از دعوت بشار اسد امتناع ورزید. پرواضح است که حل مشکلات منطقه بدون حضور بازیگر درگیر و دستخوش تنش میسر نخواهد بود؛ بنابراین تصمیم دولت بغداد، تصمیمی نادرست تفسیر می‌شود که ممکن است دستاوردهای اجلاس بغداد را در هاله‌ای از ابهام قرار دهد.
*درخشش امیرعبداللهیان در نخستین تمرین دیپلماتیک
اجلاس بغداد نخستین اجلاس منطقه‌ای است که حسین امیرعبداللهیان در سمت وزیر امور خارجه در آن شرکت داشته است. به باور کارشناسان این نشست برای او تمرین دیپلماتیک محسوب می‌شود که به خوبی توانست اقتدار و صلابت دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران را به رخ کشورهای منطقه و قدرت‌های فرامنطقه‌ای بکشاند. از اقدامات مثبت حسین امیرعبداللهیان، صراحت بیان و عدم محافظه‌کاری است. جدا از دیدارهای دیپلماتیک وزیر امور خارجه ایران که هرکدام از آنها دستاوردی برای کشورمان به ارمغان آورد، سخنرانی رئیس دستگاه دیپلماسی در اجلاس بغداد نکات بسیار ارزشمندی را در خود جای داده است.» موضوع جالب دیگری که باید به آن اشاره شود این است که وزیر امور خارجه کشورمان در پایان اجلاس بغداد و در هنگام گرفتن عکس یادگاری حاضر به ایستادن در انتهای صف و در قسمت وزیران امور خارجه نشد و در صف ابتدایی و در کنار رهبران کشورهای مدعو ایستاد و او با این اقدام خود بخشی از دیپلماسی اقتدارآمیز دولت سیزدهم را به نمایش گذاشت.
او در این نشست به صراحت و با قاطعیت بر جنایت‌کار بودن دولت آمریکا تأکید کرد و گفت: «جمهوری اسلامی ایران در راه مبارزه با تروریسم، به یاری کشور دوست و برادر عراق شتافت و در این مسیر از هیچ کمکی دریغ نکرد. مردم، احزاب، گروه‌های مختلف عراقی و دولت عراق در راه استقلال و مبارزه با تروریسم هزاران شهید داده‌اند؛ با این وجود دولت آمریکا دست به جنایتی بزرگ زد و دو مبارز جبهه ضدتروریسم تکفیری؛ شهید سردار سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس را به شهادت رساند.آمریکا نه‌تنها برای مردمان این منطقه صلح و امنیت به بار نیاورده، بلکه عامل اصلی ناامنی بوده و این موضوع در بسیاری از کشورهای منطقه به وضوح قابل مشاهده است.»
*نمایش اولویت سیاست خارجی دولت سیزدهم در اجلاس بغداد
بحث تقویت روابط با کشورهای همسایه از اولویت‌‌های مهم دولت سیزدهم در حوزه سیاست خارجی محسوب می‌شود. اجلاس بغداد می‌تواند در این زمینه به جمهوری اسلامی ایران نیز کمک کند و ما می‌توانیم با توجه به چند دوره مذاکراتی که با عربستان سعودی با میانجیگری عراق در بغداد برگزار شد این روند را به نوعی ادامه دهیم.
منطقه خاورمیانه در نتیجه سیاست‌های غلط آمریکا دچار بی‌ثباتی‌های گسترده شده است و اجلاس بغداد علاوه بر دستاوردهای اقتصادی برای عراق، می‌تواند دستاوردهای مهمی در سطح منطقه در جهت کاهش تنش داشته باشد و به محدود کردن حضور آمریکا در منطقه و تسریع در روند خروج این کشور از خاورمیانه منجر شود.
*فراهم شدن بسترهای گفتگو میان کشورهای منطقه
گفتنی است؛ بستر گفتگو میان بازیگران مهم منطقه‌ای آماده شده است که بخشی از آن در چارچوب نشست‌های ایران و عربستان تبلور یافته است. در مجموع اگرچه به نظر می‌رسد نشست‌هایی، چون بغداد بیشتر جنبه نمادین دارند، اما نمادها هم می‌توانند در منطقه‌ای، چون غرب آسیا امیدوارکننده باشند.
متاسفانه منطقه خاورمیانه از چالش‌های مهمی رنج می‌برد که همه کشورها باید تلاش کنند تا این چالش‌ها و مشکلات حل شود و بازیگران منطقه‌ای به جای تنش و تقابل به سمت انسجام اقتصادی و اجتماعی پیش بروند.
ارسال نظر